دربارهی کتاب نامههای ون گوگ
کتاب نامههای ون گوگ از انتشارات نگاه دیوان بزرگی است که کتاب حاضر گل چینی از مهمترین و گویاترین آنها است، و آنچه از دل دردناکش چکیده است، روح و اثر ویژهای دارد که در دل خواننده راه پیدا میکند. این کتاب تنها گزارش کار نقاش نیست، بلکه درددل هنرمند رنج دیدهای است، که اثرش روی هزاران صفحهی کاغذ نقش میبست و بی درنگ برای برادرش فرستاده میشد.
ون گوگ از درد تنهایی مینالید، گویی با خود سخن میگفت. اگر یکی از نزدیکان کنارش بود و به سخنانش گوش میسپرد و با وی همدردی میکرد شاید این نامهها نوشته نمیشد؛ اما کسی همدمش نبود. او از مردم کناره میگرفت، و تنهایی را لازمهی آفرینش میدانست. به این جهت از هر محلی که دست سرنوشت بدانجا میرسید نامههای خود را به برادرش مینوشت.
فقط در سالهای 1888 و 1889 به امیل برنارد یکی از مریدان گوگن که به واسطهی معاشرت و مناسبات دردناک آنان بود، نامه نوشت. از مطالعهی این نامه ها، که به حقیقت مکتوبهایی است از ون گوگ که با نهایت سادگی به برادرش تئو نوشته است نیک بر میآید که هنرمند واقعی، برای آنکه دنیا را درست کشف و ادراک کند و اسرار و رموز زندگی را به درستی دریابد، یک دم از جستجو و تحقیق بازنمی ماند.
ون گوگ همواره از راه مطالعه مستمر میدان دید خویش را وسیعتر و روشنتر میساخت و هرگز به شیوهی ساده دلان و زودباوران معتقد نمیشد که بی هیچ مطالعه و رنجی میتوان به ذروهی نبوغ رسید، بلکه مانند خردمندان راستین، از هر خرمنی خوشهای میجست و در هر ورقی نکتهای میخواند و در طلب مقصود خویش که زیبایی و زندگی است هرگز به هیچ بهانهای باز نمیایستاد.
نظرات کاربران درباره کتاب نامههای ون گوگ | انتشارات نگاه
دیدگاه کاربران