زندگی فیودور داستایوفسکی

فیودور داستایوفسکی، نویسنده ی شهیر روسی، در 30 اکتبر سال 1821 دیده به جهان گشود. در این تاریخ، میخائیل آندره ئویچ، پدر فیودور، به عنوان پزشک در یک بیمارستان خیریه فعالیت می نمود؛ بیمارستانی در حوالی مسکو، با مراجعه کنندگان و  بیماران به شدت فقیر و تنگ دست. خانه ی میخائیل در نزدیکی محل کارش، و هم چنین گورستانی قرار داشت که به منظور دفن اجساد افراد بی هویت و مجرمین مورد استفاده قرار می گرفت. در نتیجه، داستایوفسکی از همان دوران شیرین و لطیف کودکی، با درد، رنج، بیماری، مرگ و واقعیت ها و ابعاد غم انگیز زندگی بشریت روبه رو گشت و روح حساسش تحت تاثیر قرار گرفت. تاثیراتی که به وضوح، در تمامی آثار ادبی و شخصیت های داستان های او نمایان هستند و بخش بزرگ و مهمی از محتوای اصلی نوشتارهای او را تشکیل می دهند.

داستایوفسکی و برادرش، میخائیل، در نوجوانی، بنا به خواسته ی پدر خود و علی رغم میل و علاقه ی شخصی شان، جهت فراگیری رشته ی مهندسی نظامی به یک مدرسه ی شبانه روزی فرستاده شدند. داستایفسکی، همواره عشق و کششی ویژه به ادبیات را درون روح و قلب خویش احساس می کرد. از همین روی ، او علاوه بر تحصیل در رشته ی مهندسی همواره، آثار ادبی را مطالعه و دنبال می کرد. وی در سن 15 سالگی با غم مرگ مادر خویش رو برو گشت و پس از سه سال نیز، پدرش را از دست داده، روزهای دردناک و سختی را پشت سر گذاشت.

داستایوفسکی، پس از اتمام دوره ی تحصیلی، و دوره ی کوتاهی اشتغال در رشته مهندسی از شغل خویش کناره گرفت و به میل و علاقه ی اصلی خویش، یعنی نوشتن پرداخت. اولین فعالیت ادبی داستایوفسکی در زمینه ی ادبیات، ترجمه ی کتاب «یوژینی گرانده» اثر «بالزاک» می باشد؛ این امر، هم چون نقطه عطفی، موجب آغاز فعالیت ادبی او و ایجاد انگیزه ی نگارش رمان کوتاه بیچارگان گشت. در نتیجه ی چنین فعالیت هایی وی به محافل ادبی راه یافت و با گروهی از نویسندگان ضد حکومتی آشنا شد؛ گروهی که عضویت در آن، منجر به دستگیری او توسط نیروهای دولتی و محکومیتش به حبس و دست و پنجه نرم کردن با رویدادها و لحظاتی سخت و مشقت بار شد.

داستایفسکی پس از رهایی از زندان با زنی به نام ماریا دیمیتریونا آشنا گشت که عشق و علاقه اش نسبت به ماریا به پیمان زناشویی و زندگی مشترک آن دو منجر شد؛ پیمانی که پس از گذشت هشت سال، به دلیل درگذشت ناگهانی ماریا به پایان رسید. چند سال بعد، داستایوفسکی، با زنی دیگر به نام آنا گریگوریونا، ازدواج نمود؛ زنی که هم چون عاملی محرک و قوی او را در نوشتن یاری رسانده، موجب موفقیت هر چه بیش تر این نویسنده ی بزرگ و توانا گشت. داستایوفسکی در نتیجه ی این ازدواج صاحب چهار فرزند با نام های سوفیا، لیوبوف، فدیا و آلیوشا شد و تا پایان عمر، در کنار آنا، زندگی پر فراز و نشیب و عاشقانه ای را پشت سر گذاشت و آثار بزرگی را خلق نمود. تا این که در سال 1881 به دنبال خون ریزی ریه، برای همیشه چشم از جهان فرو بست.

دیدگاه فیودور داستایوفسکی در آثارش

آثار داستایوفسکی را می توان از دیدگاه های روان شناختی و هم چنین دیدگاه های فلسفی مورد بحث قرار داد. وی به دنبال طراحی چارچوب و تشریح محتوای قصه های خود، با تحلیل و بررسی شخصیت های ساختگی اش، قابلیت های خویش در تسلط بر جنبه های مختلف روان شناختی را نمایان می سازد و از سویی دیگر نیز در طی داستان ها و رمان هایش، موضوعات فلسفی ای هم چون وجود و یا عدم وجود خداوند، را در تقابل با یک دیگر قرار داده و در قالب داستان، سعی در تشریح و حل این گونه مسائل می نماید.

دسته بندی آثار فیودور داستایوفسکی

رمان های کوتاه
بیچارگان، همزاد، خانم صاحبخانه، رویای عمو، یادداشت زیرزمینی، قمارباز، همیشه شوهر
رمان های بلند
نیه توچکا، روستای استپانچیکو، آزردگان، خاطرات خانه ی اموات، جنایات و مکافات، ابله، جن زدگان (یا)، جوان خام، برادران کارامازوف
داستان های کوتاه
در پانسیون اعیان، آقای پروخارچین، رمان در نه نامه، شوهر حسود، همسر مردی دیگر، همسر مردی دیگر و شوهر زیر تخت، نازک ‌دل، پولزونکوف، دزد شرافتمند، درخت کریسمس و ازدواج، شب‌ های روشن، قهرمان کوچولو، یک داستان کثیف، کروکدیل، بوبوک، درخت کریسمس بچه های فقیر، نازنین، ماری دهقان، رویای آدم مضحک، دلاور خردسال
مقاله
یادداشت های روزانه ی یک نویسنده، Winter Notes on Summer Impressions
ترجمه
یوژینی گرانده اثر انوره دو بالزاک، La dernière Aldini اثر ژرژ ساند، Boris Godunov اثر الکساندر پوشکین، Mary Stuart اثر فریدریش شیلر

معروف ترین آثار فیودور داستایوفسکی

برادران کارامازوف، جنایت و مکافات، قمارباز، ابله، آزردگان، جن زدگان، بیچارگان
خرید آثار تئودور داستایوفسکی

خرید آثار فیودور داستایوفسکی