کتاب راهنمای سینمای امریکای لاتین

درباره کتاب راهنمای سینمای امریکای لاتین 

این کتاب چشم اندازی وسیع و همه جانبه از سینمای امریکای لاتین را به مخاطب ارائه می دهد. امریکای لاتین، منطقه ای از قاره ی امریکا می باشد که کشورهای مکزیک، امریکای جنوبی، امریکای مرکزی و کشورهای حوزه کارائیب را در بر می گیرد. از آن جایی که این منطقه بسیار وسیع می باشد، تعداد فیلم هایی که در آن ساخته شد نیز، بسیار زیاد است. اغلبِ کشورهای امریکای لاتین، فعالیت های سینمایی خودشان را با ساخت فیلم های مستند کوتاه آغاز کردند و بعد کم کم با سایه ای که سینمای هالیوود روی فیلم های این کشور انداخت، ساخت فیلم هایی متفاوت و هوشمندانه آغاز شد و سینمای امریکای لاتین کم کم حرف های تازه ای برای گفتن پیدا کرد. "محید مصطفوی" کتاب حاضر را در قالب دو بخش تنظیم کرده است.

او در بخش اول با عنوان "سینمای کشورها"، تک به تکِ کشورهای امریکای لاتین را معرفی می کند و به بیان اتفاقاتی که روی پیشرفت سینمای هر یک از این کشورها تاثیر مثبتی داشته اند، می پردازد. "مصطفوی" بخش دوم کتاب را به "سینماگران" اختصاص داده است و ضمن بیان بیوگرافیِ کارگردان ها، تهیه کننده ها و دیگر عواملِ هر یک از فیلم های مطرح امریکای لاتین، به معرفی کوتاهی از آثار این سینماگران نیز می پردازد. "راهنمای سینمای آمریکای لاتین" همان طور که از نامش پیداست، منبع جامعی برای شناخت هر چه بیش ترِ سینمای کشورهای نامبرده در کتاب است که جذابیت های فراوانی برای عموم مردم، به خصوص علاقه مندان به سینما دارد.

فهرست کتاب راهنمای سینمای امریکای لاتین

• پیشگفتار
• بخش اول - سینمای کشورها
• سینمای آرژانتین
• سینمای اروگوئه
• سینمای اکوادور
• سینمای السالوادور
• سینمای برزیل
• سینمای بولیوی
• سینمای پاراگوئه
• سینمای پرو
• سینمای جزایر دریای کارائیب
• سینمای باهاما
• سینمای پوئرتوریکو
• سینمای جاماییکا
• سینمای جمهوری دومینیکن
• سینمای شیلی
• سینمای کاستاریکا
• سینمای کلمبیا
• سینمای کوبا
• سینمای گواتمالا
• سینمای مکزیک
• سینمای نیکاراگوئه
• سینمای ونزوئلا
• بخش دوم - سینماگران
• منابع

برشی از متن کتاب راهنمای سینمای امریکای لاتین 

سینمای برزیل از همان سال های ابتدایی تحت تاثیر و نفوذ فیلم های خارجی به ویژه فرانسوی و ایتالیایی بود و تولیدات سینمایی برزیل نیز به تمامی آثاری عوام پسند بود و مطابق ذوق و سلیقه مردم عادی ساخته می شد و از آنجا که تعداد بی سوادان در برزیل زیاد بود و آنها نمی ‌توانستند میان نوشته های فیلم های صامت را بخوانند، از همان سال ها تلاش هایی برای افزودن صدا به فیلم انجام می ‌گرفت. در اوایل دهه 1910، هنگام نمایش فیلم های موزیکال، بازیگران در پشت پرده سینما می ایستادند و همزمان با نمایش فیلم حرف می ‌زدند و آواز می خواندند.

بعدها نیز صفحه های موسیقی جایگزین بازیگران پشت پرده شد که همزمان با نمایش فیلم پخش می شد. تولید فیلم در دهه اول قرن بیستم رشد چشمگیری یافت و به طور میانگین سالی یکصد فیلم ساخته شد و حتی در بازارهای خارجی هم به نمایش در آمد. به طوری که یکی از مورخین سینمای برزیل، این دهه را عصر طلایی سینمای برزیل خوانده است. اما از سال 1911 که سینمای آمریکا به بازار برزیل راه یافت و خیلی زود و آسان بر آن مسلط شد، عصر طلایی به پایان رسید. سالن سینماها به تسخیر فیلم های آمریکایی و اروپایی در آمدند و تولیدات سینمایی منحصر به فیلم های خبری شد. البته تلاش‌هایی هم از سوی برخی فیلم سازان برزیلی برای مقابله با تهاجم فیلم های آمریکایی به عمل آمد که تاثیر چندانی بر روند رو به تزاید نداشت. 

نویسنده: مجید مصطفوی انتشارات: چشمه