معرفی کتاب از دریچه ماه
از دریچه ماه از مجموعه شعر های فریدون مشیری، شاعر معروف ایرانی است که پس از مرگ او توسط فرزندانش بهار و بابک مشیری منتشر شده است. این کتاب شامل 66 شعر است و در سال 1384 برای اولین بار به چاپ رسیده است. شاعر در این کتاب، مانند سایر آثار خود از آرایه های ادبی چون تشبیه، مراعات النظیر، صور خیال، استعاره، اغراق و ابهام و ایجاز و اطناب استفاده کرده است.
مشیری در عین این که شاعری استعاره گراست، شاعری مردمی، مهربان و خوش قلب است و این مهربانی مردمی بودن در اشعارش نمایان است. شعر های او، پر از لحظه های عاشقانه و عاطفه های مردمی است. به علاوه شعر های این کتاب همانند دیگر اشعار مشیری، از ساده نویسی و دوری از کلمات عربی و سنگین بهره می برد. شاعر در نهایت سادگی و با زبانی پاک و مودبانه می نویسد.
در این کتاب شاعر با وجود تغییرات اجتماعی و تاریخی که در ایران به وقوع پیوست به شعر نیمایی پرداخته است و با همراهی شاعران آن دوره چون شاملو، ابتهاج، رحمانی،نادرپور و … این سبک شعر را شکوفا کردند. او در این کتاب با شعری در مدح و ستایش پدر و مادر این چنین گفته است:
“من که امروز، در باغ گیتی؛ چون درختی همه برگ و بارم
رنجهای گران پدر را، با کدامین زبان پاس دارم؟!
سر به پای پدر می گذارم
جان به راه پدر می سپارم
یاد جان سوختنهای مادر، لحظه ای از وجودم جدا نیست
پیش پایش چه ریزم؟ که جان را، قدر یک موی مادر بها نیست
او خدا نیست، اما وفایش
کمتر از لطف و مهر خدا نیست…”
شاعر: فریدون مشیری انتشارات: چشمه
نظرات کاربران درباره کتاب از دریچه ماه
دیدگاه کاربران