کتاب بیچارگان | فیودور داستایفسکی

کتاب بیچارگان یکی از کتاب‌های فئودور داستایفسکی می‌باشد که مخاطبان زیادی را به خواندن خود علاقه‌مند می‌کند.

بخشی از کتاب بیچارگان داستایفسکی

چهارده سال بیش‌تر نداشتم که پدر مرد. دوران کودکی‌ام شادترین دوره‌ی زندگی من بوده است. دوران کودکی‌ام اینجا شروع نشد، بلکه در جایی بسیار دورتر، در ولایات، در طبیعت بکر شروع شد. پدرم مباشر یک ملک بزرگ بود که متعلق به پرنس پ. بود، در ولایتت. ما در یکی از دهات پرنس زندگی می‌کردیم، و زندگی‌مان آرام، دور از چشم، و شاد بود... و من بچه‌ی بازیگوش کوچکی بودم؛ تنها کاری که همیشه می‌کردم دویدن در مزارع، جنگلها، و باغها بود، و هیچ وقت هیچکس کوچکترین توجهی به من نداشت.

پدرم همیشه مشغول امور مربوط به کسب و کار بود، و مادرم کارهای خانه را به عهده داشت؛ هیچکس در پی تعلیم دادن به من نبود، که از این بابت سپاس گزار بودم. یادم می آید که از همان اول صبح می دویدم به طرف آبگیر، یا جنگل، یا مزرعه، یا دروگران_ و هیچ برایم مهم نبود که آفتاب می سوزاند و می پزد، و من خدا می داند چقدر گشت زنان از دهکده دور افتاده ام، چقدر بوته ها دست و پایم را خراش داده اند و لباسم را پاره کرده اند_ البته بعدش در خانه توبیخ می شدم، اما اهمیتی نمی دادم. و فکر می کنم اگر لازم بود همه ی عمرم را در آن دهکده بگذرانم و هرگز پایم را از آنجا بیرون نگذارم و فقط و فقط همانجا بمانم واقعا شاد و خوشبخت می بودم.

اما قضا چنین بود که می بایست آن گوشه ی زادگاهم را در همان کودکی ترکم کنم. دوازده سال بیشتر نداشتم که به پطرزبورگ نقل مکان کردیم. آه، با چه اندوهی آن آماده شدنمان را در افسردگی به یاد می آورم. وقتی با همه چیز وداع می کردم یک ریز گریه می کردم. یادم می آید از گردن پدر آویزان شدم و اشک در چشم از او خواهش کردم کمی دیگر در دهکده بمانیم. پدرم سرم داد کشید، و مادر گریه کرد؛ مادر گفت چاره ای نیست و کار پدرم اینطور حکم می کند. پرنس پیر مرده بود. وارثها پدر را اخراج کرده بودند. پدر پولی داشت که دست یک عده از افراد در پطرزبورگ بود. به امید کاستن از مشکلات مالی، پدر تصمیم گرفته بود بهتر است خودش هم در پایتخت حاضر باشد.

کتاب بیچارگان اثر فیودور داستایفسکی با ترجمه‌ی خشایار دیهیمی توسط نشر نی به چاپ رسیده است.

• نویسنده: فیودور داستایفسکی
• مترجم: خشایار دیهیمی
• انتشارات: نی