کتاب وقتی عیسا خدا شد | ریچارد ای روبنستاین

معرفی کتاب وقتی عیسا خدا شد 

نطفه ی این اثر به شکل نامعمول شکل گرفته است. نویسنده ی اثر طی سفری به اِکس آن پروانس فرانسه در سال 1976، برای یک سال مرخصی مطالعاتی در خانه ی میشل وووِل مورخ معروف فرانسوی ساکن شد و توانست از کتابخانه ی مجهز او استفاده کند. از بین کتابهای میشل ووول بسیار علاقه مند به مناقشه ی آریوسی؛ جالب ترین درگیری غرب درباره ی مصلوب شدن مسیح و خدای روی زمین بودن او، می شود و از آن پس به پژوهش درباره ی این داستان جذاب می پردازد.

وی از پیش نام کتاب را « وقتی عیسا خدا شد» تعین کرده بوده اما تا حدودی یهودی بودنش را  مانعی  برای ادامه دادن پژوهش هایش و دخالت در موضوع الوهیت عیسا مسیح حس می کرد، تا آنکه در سفر دومش به جزیره ی مالت با ملتی پیرو دین کاتولیک، با کشیشی آشنا شد و از وی خواست کتاب های در باب مذهب آریوسی را به او نشان دهد.

در سال 324 میلادی کنستاین امپراتور روم شد. بدین سان مسیحیت، پس از تقریبا سیصد سال جفا کشیدن، به موفقیتی شگفت دست یافت. مسیحیان که دیگر نگران نابود شدن دینشان نبودند توجهشان معطوف به این مسئله شد که چگونه مشخص کنند چه باورهایی معرف مسیحی «حقیقی» اند.

در پی نزاع بین دو کشیش مقتدر یعنی آریوس، که تبلیغ  می کرد عیسا هرچند قداستی یگانه دارد پایین مرتبه تر از خداست، و آتاناسیوس، که مدعی بود عیسا خود خدا بوده که به صورت انسان تجسد یافته است، بحث بر سر درجه ی الوهیت عیسا از مشاجره ای تند به خشونت و کشتار انجامید. رونستاین با پژوهشی بسیار دقیق توانسته است توطئه ی سیاسی شورش ها، و جنگ قدرتی را که در یکی از سرنوشت ساز ترین برهه های تاریخ روی داده اند بازسازی کند.

فهرست

1 – واقعه ای در اسکندریه 2 – سکوت آپولون 3 – مجادله ای در خانه خدا 4 – شورای عالی مقدس 5 – گناهان جسمانی، هواهای نفسانی 6 – جام شکسته 7 – مرگ در قسطنطنیه 8 – شرق مقابل غرب 9 – امپراتوری آریوسی 10 – خدایان قدیم و جدید 11 – وقتی عیسی خدا شد

برشی از متن کتاب

همه ی مسیحیان باور داشتند که قربانی عیسا برای نجات انسانها بوده است. [یعنی با این قربانی خدا از گناهان بشر در گذشته است]. خدا پسر را باز زنده کرد و به او جاودانگی بخشید و او قادر است این کارها را برای ما نیز انجام دهد، به شرط آن که ما زیر لوای مسیح انسانهای تاره ای شویم . اما اگر عیسا ذاتا خدا نبوده است، اگر دستیابی او به الوهیت با رشد خرد و فضیلت بار بوده، پس چرا ما نتوانیم. مژده ی اناجیل این است که ما نیز پسران و دختران بالقوه ی خدا هستیم. پس مسیح ذاتا چه تفاوتی با ما یا چه برتری بر ما دارد؟ و اگر جواب هیچ است، چرا خود را مسیحی می نامیم؟ اسقف الکساندر به این نتیجه رسید که چنین پرسش هایی را نمی توان بی پاسخ رها کرد. او در سال 318م. مجموعه خطبه هایی در دفاع شدید از این عقیده ایراد کرد که عیسا مسیح خدای ازلی بود که به صورت یک انسان درآمد و باورهای خلاف آن بدعت آمیزند. اگر مقصود او از آن خطبه ها تحریک مردم بوده باشد، به هدفش رسیده است. آریوس نامه ای سر گشاده منتشر می کند و به دیدگاه های سراسقف اشکال می گیرد؛ الکساندر به او دستور می دهد که برای دفاع از مواضع خود نزد او حاضر شود، و مناقشه به وضوح شدت می گیرد. آریوس در روز مقرر به کاخ اسقف می رود و همچون شبحی ترسناک برابر الکساندر می ایستد. سندی از این مذاکره بر جای نمانده است اما می توانیم به آسانی مجسم کنیم که کشیش مودبانه اما با قاطعیت شدید از عقایدش دفاع کرده است.

(نزاع بر سر تعریف مسیحیت در واپسین روزهای روم) نویسنده: ریچارد ای. روبنستاین مترجم: راضیه سلیم زاده انتشارات: مرکز