کتاب مرسی مامانی که منو تو آب به دنیا آوردی

معرفی کتاب مرسی مامانی که منو تو آب به دنیا آوردی

حیات انسان اساسا از آب نشئت گرفته است. یک جنین سه روزه 97 درصد از آب تشکیل شده و در 8 ماهگی 81 درصد از وزن او را آب تشکیل میدهد. به مرور زمان و رسیدن به دوران بلوغ بدن انسان 50 تا 70 درصد (بسته به میزان چربی بدن) از آب تشکیل شده است.

عمل جراحی سزارین پیشرفت بزرگی در جهت نجات جان زنانی است که به دلایلی مثل بزرگی بیش از حد کودک و یا تنگی لگن قادر به زایمان طبیعی نیستد و اگر سزارین نبود جان خود را از دست می دانند اما می گویم که مثل سایر اعمال جراحی، باید وقتی انجام شود که راهی باقی نمانده باشد و این در حالیست که راهی بطور طبیعی در انسان قرار داده شده مطمئنا کم عارضه تر و برای سلامتی کم خطرتر است.

برشی از متن کتاب مرسی مامانی که منو تو آب به دنیا آوردی

از لحظ تاریخی، شواهدی وجود دارد که در زمان های گذشته، زایمان در آب انجام می شد و این امر، کما بیش در فرهنگ مردم سراسر دنیا وجود داشته است. افسانه هایی وجود دارد که مصری های قدیم بچه های خاصی را زیر آب به دنیا می آوردند و این بچه ها کشیش می شدند. در طول یک و نیم قرنی که از به کارگیری اولین روش های تسکین درد زایمان می گذرد، کم کم توجه به روش های غیر دارویی بیشتر شده است. از جمله موفق ترین این روش ها، زایمان در آب است.

که به عنوان یک روش غیر تهاجمی (Noninvasive) غیر دارویی و طبیعی همراه با کاهش بالقوه درد زایمان است. قدرت شفابخشی آب، قرن هاست ثابت شده است. اثر بی وزنی آب باعث خلق فشار یکسان بر تمام اعضای بدن می شود. در ضمن باعث کاهش انرژی از دست رفته می گردد. با شل سازی (Relaxaation) که در آب ایجاد می شود، درد کاهش می یابد. مکانیسم اثر آن به صورت فعال کردن گیرنده های اعصاب حسی محیطی است و باعث کاهش درد، افزایش کیفیت انقباضات، افزایش ترشح اندورفین ها، کاهش ترشح آدرنالین و به وجود آمدن اضطراب و افزایش حرکت مادر و قرارگیری در وضعیت های مناسب در مراحل مختلف لیبر می شود.

(زایمان در آب) نویسنده: مهرنوش محتشمی انتشارات: سبزان