کتاب دختر نارنج و ترنج و سه دیو (شیرین ترین قصه های ایران)

کتاب دختر نارنج و ترنج و سه دیو از مجموعه ی شیرین ترین قصه های ایرانی تالیف حدیث لزر غلامی و تصویرگری آمنه اربابون از سوی انتشارات شهر قلم به چاپ رسیده است.

این کتاب داستان دختر انار را که خیلی تنهاست بیان می کند، روزی از روزها دختر انار دانه دانه که خیلی غمگین بود و احساس تنهایی می کرد پیش مادرش رفت و گفت: من که خواهر و برادر ندارم پس لااقل بگو چه طور می توانم دوست پیدا کنم و از این تنهایی در بیایم. مادر به دختر انار دانه دانه گفت: دوست تو در یکی از نارنج های درختی خوابیده و باید بروی آن را از درخت بچینی! اما حواست را جمع کن، نباید نارنج را با دست بچینی و فقط باید آن را با چوب بیندازی؛ اما کدام درخت، مادر دخترش را برای پیدا کردن درخت نارنج راهنمایی کرد؛ دختر از طریق نشانی هایی که مادر داده بود درخت را پیدا کرد. اما دید سه دیو پایین درخت نشسته و از نارنج ها محافظت می کنند تا کسی آن ها را نچیند. دختر که به شدت مصمم بود تا دوستش را پیدا کند، تصمیم گرفت هر طور شده به درخت نزدیک شود و راهی برای چیدن نارنج پیدا کند ...

مجموعه ی شیرین ترین قصه های ایرانی، شامل چند جلد کتاب است که هر کدام از آن ها یکی از قصه های قدیمی که پدربزرگ ها و مادربزرگ ها تعریف می کردند را در خود جای داده اند. قصه هایی که نویسنده ی مشخصی ندارد و فقط سینه به سینه در میان مردم گشته  و حالا در این اثر به شکل یک کتاب که شامل قصه و شعرهای جالب است ارائه شده؛ این قصه ها با تصویرهای زیبایی کنار هم قرار گرفته اند تا کودکان و بزرگ ترها با هم از آن ها لذت ببرند. بزرگ ترها با خواندن آن به دوران شیرینی کودکی شان سفر می کنند و کودکان همزمان که قصه را از زبان بزرگ ترها می شنوند، در دنیای زیبایی که تصاویر برای داستان خلق کرده اند گردش می کنند.

 

برشی از متن کتاب

دیوها صدا را شنیدند. دختر هم شنید، دیوها خندیدند اما دختر دلش سوخت، با خودش گفت: «می دونم چی کار کنم!» پشت در قایم شد و لالایی خواند! لالا می گم به این ابرهای آبی به این روز بلند آفتابی دارم هی آیه الکرسی می خونم بهت فوت می کنم ... آروم بخوابی دیوها که شکم های گنده شان پر از انارهای دانه دانه بود، لالایی را شنیدند و خوابیدند. دختر پاورچین پاورچین رفت جلو! بید بید می لرزید. اما روی نوک پنجه اش بلند شد و از درخت اجازه گرفت و یک شاخه خشک چید. رفت نزدیک و با شاخه زد به یک نارنج! نارنج تالاپ افتاد و خورد توی سر دیو چاقالو! دیو چاقالو، خوابالو پرید و گفت: «کی بود نارنج منو از شاخه چید؟» نارنج و همه با هم گفتند: «چوب بود! چوب بود آقا دیو چاقالو!» دیو چاقالو گفت: «خل خلیا! چوب که نمی تونه نارنج بچینه. حتما باد زده و افتاده! بعد هم نارنج را پرت کرد و خوابید! نارنج از هم باز شد و هیچ کس توش نبود. دختر نفس راحتی کشید. چوب را برداشت و رفت کمی جلوتر و با شاخه زد به یک نارنج دیگر! ای وای باز هم بدشانسی آورد و نارنج تالاپی افتاد و خورد تو سر دیو پشمالو! دیو پشمالو خوابالو پرید و گفت: «کی بود؟ کی بود نارنج منو از شاخه چید؟» نارنج ها همه با هم گفتند: «چوب بود! چوب بود آقا دیو!» دیو پشمالو نعره کشید و گفت: «خنگول پنگولیا! چوب مگه خودش می تونه نارنج بچینه؟ الان می خورمش تا بفهمید!» دختر انار دانه دانه خواست بپرد و نارنج را بگیرد، اما دیر شده بود؛ دیو پشمالو گازی به نارنجی زد و پرتش کرد و گرفت خوابید! شانس آورد که هیچ کس تو نارنج نبود! دختر گفت: «این دفعه اگه باز هم دستم بلرزه و نارنج بخوره تو سر دیو گامبالو شاید دیگه شانس نیارم! چی کار کنم؟» تا این را گفت، صدایی از توی یکی از نارنجی گفت: «نترس! با شاخه ات من رو بزن توی سر گامبالو و فرار کن! من دوستتم! من خودم میام دنبالت!» دختر انار دانه دانه گفت: «قول» دختر نارنج و ترنج گفت: «قول» آن وقت دختر پایش را بلند کرد و با چوب زد به نارنج، نارنج تالاپی خورد توی سر گامبالو. گامبالو پرید. نعره زد کی این نارنج رو کوبید تو سر من؟» نارنج ها خواستند داد بزنند چوب بود. چوب بود! اما دختر انار دانه دانه پرید و گفت: «من بودم!»        

• شیرین ترین قصه های ایران
• نویسنده: حدیث لزر غلامی
• تصویرگر: آمنه اربابون
• انتشارات: شهرقلم