کتاب من عشق ز هجران تو آموخته ام

درباره کتاب من عشق ز هجران تو آموخته ام 

این کتاب مجموعه شعری بی نظیر است که شامل رباعی ها و دو بیتی های "آیدین کوهستانی" می باشد. رباعی، قالب شعری است که از چهار مصرع تشکیل شده و به جز یکی از مصرع ها بقیه هم قافیه هستند. به طور کلی این سبک شعری، ساختار زبانیِ مشکلی دارد و فهمیدن مسائل پیچیده ای که در پشت کلمات به ظاهر ساده ی آن پنهان شده اند کمی سخت به نظر می رسد. رباعی تابع احساسات است و این احساس را از محیط پیرامونش می گیرد. دوبیتی نیز از لحاظ ساختاری، تعریفی مشابه رباعی دارد اما تفاوت اصلی این دو سبک با هم، به علت تفاوت وزن آن هاست. درواقع دو بیتی از دو بیت تشکیل شده که بر وزن رباعی نیست.

"آیدین کوهستانی" در مجموعه ی حاضر، به خوبی از پس سرودن هر دو نوع سبک شعری برآمده است، به گونه ای که مخاطب ریزبین با کمی دقت، متوجه ظریف کاری های این شاعر خلاق برای سرودن این دو سبک شعری می شود. عنوان کتاب "من عشق ز هجران تو آموخته ام" مصرع چهارم یکی از رباعی های این مجموعه می باشد که دنیایی عاشقانه و شگفت انگیز را پیش چشم مخاطب ترسیم می نماید. دنیایی که مخاطب دوست دارد در دریایی از معنا و مفهومِ پنهان پشت هر کلمه ای، غرق شود.

برشی از متن کتاب من عشق ز هجران تو آموخته ام 

رباعی ها

وقت است ز باران طلب جام کنیم شیدایی خود نثار ایام کنیم

اندیشه ی فردا و دل از یاد بریم یادی ز رباعیات خیام کنیم *

در راه رسیدن به خدا در به دری صد آه که از خالق خود بی خبری

دیدی که چه مرغان، همه سیمرغ شدند دردا که ز سی مرغ، تو آواره تری *

از دوری ات ای صنم چنان سوخته ام کآتش به حیات دل برافروخته ام

زنهار وصالت آتش از عشق برد من عشق ز هجران تو آموخته ام *

ای سرو خدا به قامتت ناز کند سیمای رخت کشف دو صد راز کند

ابلیس فتد به چاله ی فتنه خویش چون چشم به روی غمزه ات باز کند *

ای عشق هزاران دل عاشق خون است غم بر دل رهروان تو قانون است

نام کهن ات به سان شمشیری تیز قاتل به ره هزار و صد مجنون است *

گیرم که ز باده ات شبی می نوشیم با لاله رخان جامه مستی پوشیم

یا رب می و لاله رخ ز دست تو دمید ما را چه گنه؟ ز دست تو می جوشیم  

(مجموعه شعر) شاعر: آیدین کوهستانی انتشارات: داستان سرا