کتاب پی تی کو، پی تی کو، سواری (این همه هدیه از خداست 17)

کتاب پی تی کو، پی تی کو، سواری جلد هفدهم از مجموعه ی این همه هدیه از خداست نوشته ی مجید محبوبی از نشر جمال به چاپ رسیده است.

داستان این کتاب توجه کودک را به حیواناتی که خداوند آفریده و انسان ها از آن ها برای راحتی کارهایشان مانند سوارکاری و حمل و نقل استفاده می کنند، جلب می کند. علی به همراه پدر و پسر خاله اش برای کوهنوردی به دامنه ی کوهی رفته اند. در بین راه به مردی برخورد می کنند که به آن ها اطلاع می دهد یکی از اهالی روستا در بالای قله دچار آسیب شده است و حسین برای کمک به فرد آسیب دیده به روستا رفته و با اسب برمی گردد. زمانی که به بالای قله می رسند به پیرمردی را می بینند که برای تعمیر منبع آب به کوه آمده و پایش صدمه دیده است و ... . تصویرگری کتاب را " حمید رضا بیدقی " به انجام رسانده و این اثر برای گروه سنی ب مناسب می باشد.

" این همه هدیه از خداست " مجموعه ای است که در هر یک از جلدهای آن که اندازه ای کوچک و صفحات کمی دارند، کودکان در قالب یک داستان کودکانه و ساده با یکی از نعمت های خدا آشنا می شوند. آشنایی با نعمت های خداوند یکی از راه های شناخت اوست و نویسنده مجموعه قصد داشته تا از این طریق کودکان را به شکلی غیر مستقیم با خداوند آشنا کند.

 

برشی از متن کتاب

علی همراه پدر و پسر خاله اش، حسین به کوه نوردی رفتند. پدر گفت: «باید برویم نوک قله. از آنجا همه ی شهر پیدا است.» پسر خاله راه را بلد بود. او جلو رفت. پدر و علی پشت سر او راه افتادند. هوا گرم بود. علی هم عرق ریزان از کوه بالا می رفت. آنها به دامنه ی کوه رسیدند. علی خسته شده بود و روی تخته سنگی نشست. مردی به سمت آنها آمد: «یکی از اهالی سرخورده و پایش زخمی شده است نمی تواند حرکت کند.» حسین گفت: «می روم یک اسب بیاورم.» حسین به پایین کوه برگشت. علی از خستگی خوابش برد. پدر کنار علی نشست و به تصاویر زیبای طبیعت نگاه می کرد. نیم ساعت بعد حسین با اسب برگشت. علی با صدای شیهه ی اسب از خواب بیدار شد. حسین پرسید: «می خواهی تا قله ی کوه با اسب برویم؟» علی با خوشحالی گفت: «بله! اسب سواری را دوست دارم.» علی پشت سر حسین نشست. آنها خیلی زود به نوک قله رسیدند. آنجا پیرمردی را دیدند که پایش زخمی شده بود. حسین کمک کرد و پیرمرد روی اسب نشست. علی پرسید: «این پیرمرد اینجا چکار می کند؟» پدر منبع آب را نشان داد و گفت: «در اینجا برای تابستان آب ذخیره می شود. این آقا برای تعمیر منبع آمده بود.»  

نویسنده

" مجید محبوبی " در سال 1352 در یکی از روستاهای ملکان (آذربایجان شرقی) به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی را در روستا گذراند. پس از طی مراحل تحصیلی دوران ابتدایی و راهنمایی در سال 1369 وارد حوزه علمیه تبریز شد، در کنار تحصیلات حوزوی  در تبریز به کلاس های قصه ‌خوانی استاد عبدالمجید نجفی راه یافت و به آموزش اصول قصه ‌نویسی پرداخت. آشنایی با شعرای موفق و مطرحی چون آقایان جلال محمدی، سید قاسم ناظمی، محمدرضا لوایی، اسحاق راهب و همچنین نویسنده ادبیات مقاومت داوود امیریان، اشتیاق او به نویسندگی را مضاعف کرد. محبوبی در کنار تحصیلات حوزوی، به طور چشمگیری به مطالعه آثار بزرگان داستان‌ نویسی همت گمارد که در این میان انس و الفت او با کتاب های مرحوم جلال آل احمد بیشتر بود. آشنایی ایشان با مجله «سوره نوجوانان»، علاقه او به ادبیات بزرگسال را کاهش داد. او در این مقطع همه هم و غمش را به این مجله معطوف کرد و اگرچه نوشته ‌های او در آن زمان مناسب چاپ در آن مجله تشخیص داده نشد؛ ولی چندی بعد با چاپ اولین قصه‌اش در مجله «سلام بچه‌ها»، که تشویق های مداوم استاد مظفر سالاری را به همراه داشت، وارد وادی ادبیات کودک و نوجوان شد. ایشان پس ازشش سال تحصیل در تبریز به قم رفت. در سال 1374 با چاپ اولین قصه‌اش در مجله «سلام بچه‌ها»، همکاری خود را با نشریات کودک و نوجوان شروع کرد و تا کنون در مجلاتی مانند «سروش نوجوان»، «سلام بچه‌ها»، «پوپک»، «انتظار نوجوان»، «ملیکا»، «یاران امین» و «قاصدک» برای کودکان و نوجوانان و در مجلاتی چون «کتاب ماه کودک و نوجوان»، «کوثر» «مبلغان»، «پگاه»، «پیشگامان»، «شمیم یاس»، «پویندگان»، «آذربایجان»، «خواجه نصیر» و «خشت اول» برای بزرگسالان قلم زده است.

نویسنده: مجید محبوبی تصویرگر: حمیدرضا بیدقی انتشارات: جمال