کتاب تو جیرجیرکی؟

درباره کتاب تو جیر جیرکی؟ 

داستان ساده و کوتاه کتاب ماجرای سفر پسری با مادرش به روستایی است که مادر بزرگش در آن زندگی می کند، او در راه سفر به روستا جذب طبیعت زیبای آن می شود و به جزئیات زیبای آن بیشتر دقت می کند. پس از بازگشت از روستا روزی با مادرش برای خرید عید به بازار می روند در آن جا پسر بچه ی داستان با یک پسر هم سن و سال خود که غمگین و ناراحت است مواجه می شود و از بالای چرخ و فلک او را می بیند که گوشه ای نشسته و بازی نمی کند و ...

قصه ی این کتاب به کودکان می آموزد تا به پیرامون خود با دیدگاه دیگری نگاه کنند و از کودکی یاد بگیرند تا به مسائل با نگاه عمیق تری بیاندیشند. مهربانی و کمک به هم نوع از دیگر آموزه های این کتاب است. کتاب با وجود صفحات کم و داستانی ساده بسیار دل نشین است. تصاویر کتاب توسط طیبه توسلی تصویرگر کتاب به زیبایی کشیده شده است. کتاب مختص گروه سنی ب و ج می باشد.

برشی از متن کتاب تو جیر جیرکی؟ 

پنجره ی ماشین را باز کردم. انگار یک پنجره ی جادویی جلویم باز شد و دنیای عجیبی جلوی چشم هایم پیدا شد. دشت های گندم، به خورشید سلام می گفتند. شاخ و برگ درختان با آواز گنجشک ها در باد می رقصیدند. جویبار کوچک هم شاد بود؛ انگار قشنگ ترین شعرها را می خواند. قبلا درباره ی این روستا قصه های زیادی شنیده بودم. حالا مثل این که خودم وسط یک قصه ی جادویی بودم که داشت شروع می شد. ماشین قدیمی مان توی جاده ی پرپیچ و خم به کمک مادرم حرکت می کرد تا زودتر به روستای سحرآمیز برسد. آن دوردورها که خورشید هر روز پشت کوه هایش قایم می شود، روستایی است که مردمش هنوز با صدای قوقولی قوقوی خروس ها از خواب بیدار می شوند. صدای ماشین درب وداغان مان ساکت شد و دود سیاهی که از اگزوز بیرون می زد، تمام شد. بالاخره به روستا رسیدیم. وقتی خیلی کوچک بودم، فکر می کردم مادربزرگم یک عروسک است! چرا این فکر را می کردم؟ چون او همه ی بچه ها را می توانست خوش حال کند. البته مادربزرگ من بهتر از عروسک است؛ چون هم بچه ها و هم بزرگ ترها را شاد می کند. مادربزرگ از دیدن ما خیلی خوشحال شد. برای مان سیب های قرمز و خوشمزه آورد.

بعد یک داستان باورنکردنی تعریف کرد. آخر شب بود، صدای زوزه ی گرگ ها را از دور می شنیدم. رفتم بغل مامانم تا گرم شوم. می خواستم بخوابم که صدایی شنیدم. از مامانم پرسیدم«این وقت شب کی داره سوت می زنه؟» مامانم خمیازه ای کشید و گفت: «این صدای جیرجیرک شبه عزیزم.» با شنیدن این اسم از روی تخت بلند شدم و از شکاف در چوبی، بیرون را نگاه کردم. توی تاریکی فقط فانوسی را دیدم که به درخت آلوی توی حیاط آویزان بود. آرام از مامان پرسیدم: «فرق جیرجیرک شب با جیرجیرک روز چیه؟» مامانم ساکت شد. شاید سوال سختی ازش پرسیده بودم! آهی کشید و گفت: «صدای جیرجیرک روز را فقط آدم های خوب می شنوند!» سوال دیگری آمد توی ذهنم: «مامان! چرا جیرجیرک شب سوت می زنه؟» مامان تندی جواب داد: «سوت نمی زنه! گریه می کنه!» سردم شد، زود برگشتم و رفتم زیر پتوی پشمی. جیرجیرک همین طور داشت گریه می کرد.

پرسیدم: «مامان! جیرجیرک چرا گریه می کنه؟» صدای مامان هی کم و کم تر می شد، گفت: «به خاطر دوری از مامانش گریه می کنه.» وای! یعنی این وقت شب، مامان جیرجیرک کجا رفته! این سوال را از مامان پرسیدم. مامان خندید. گفت: «نگران نیاش جیرجیرک کوچولوی من! مامان جیرجیرک رفته غذا پیدا کنه. زود برمی گرده.» وقتی صدای خروپف مامان بلند شد، فهمیدم که خوابش برده؛ ولی یک عالمه سوال توی سر من بود که نمی گذاشت بخوام. بالاخره وقتی که هوا داشت روشن می شد، من خوابم برد.....

نویسنده

" مهند العاقوص " یک نویسنده ی سوری و متولد سال 1983 میلادی در دمشق است. او به عنوان یک معلم در موسسه کور، و به عنوان مدیر تحریریه مجله اسامه مشغول به کار بود. کتاب های شعر، داستان های کوتاه، داستان های کودکان و رمان های نوجوان، و نیز کتاب هایی برای بزرگسالان نوشته است. او چندین کتاب برای کودکان منتشر کرده و برای بسیاری از مجلات عربی نوشته است. یاسمین و گل آفتاب گردان از دیگر آثار اوست.

نویسنده: مهند العاقوص بازنویسی: هاجر زمانی تصویرگر: طیبه توسلی انتشارات: براق