کتاب مورچه ی فرمانده (مجموعه حیوانات در قرآن 7)

کتاب مورچه ی فرمانده جلد هفتم از مجموعه حیوانات در قرآن نوشته ی علی باباجانی با تصویرگری زهره طباطبایی توسط نشر جمال به چاپ رسیده است.

کتاب جلد هفتم از مجموعه حیوانات در قرآن می باشد. قرآن کریم کتاب مقدس مسلمانان حاوی داستان های مهمی از انسان ها و احوال آنهاست. در این بین نام برخی از حیوانات نیز در قرآن آمده و گاهی نام بعضی از سوره ها از اسامی حیوانات می باشد. در این مجموعه نویسنده سعی داشته در کنار نثری روان و تصاویری زیبا داستان های قرآنی را که حیوانات در آن ها نقش دارند برای مخاطب کودک بازگو شود. هدف اصلی این مجموعه عبرت گرفتن و آشنا شدن با داستان های تاریخی و سرگذشت اقوام و گذشتگان، صرفنظر از محل زندگی و اختلاف زبان آن هاست. این جلد به یکی دیگر از داستان های حیوانات و حضرت سلیمان (ع) پرداخته می شود. روزی حضرت سلیمان (ع) با لشکرش از راهی عبور می کردند. مورچه ها مشغول کار کردن و جمع آوری غذا بودند. مورچه فرمانده به سایر مورچه ها گفت که از سر راه لشکر کنار بروند تا زیر دست و پای آن ها له نشوند. باد صدای مورچه را به سلیمان (ع) رساند و او دستور داد تا فرمانده مورچه را پیش او ببرند. سربازی مورچه را پیش سلیمان (ع) برد. سلیمان (ع) به مورچه گفت که خدای بزرگ او را برای راهنمایی مردم و دعوت از آن ها برای پرستش خدا فرستاده است. او آمده است تا دستور خدا را اجرا کند و دنیا را پر از صلح و دوستی کند. به همین دلیل او به کسی ظلم نمی کند. مورچه فهمید که حرفش برای پیامبر خدا بد بوده و به سلیمان (ع) چنین گفت...

برشی از متن کتاب

دوباره یک صبح تازه شروع شد و مورچه های کارگر بعد از خوردن صبحانه بیرون رفتند. هوا خوب و زیبا بود. مورچه ها پشت سر هم ردیف شدند و به دستور فرمانده به مزرعه رفتند. هر مورچه ای باید غذایی را پیدا می کرد و به لانه می آورد. مورچه ها بیشتر گندم را دوست داشتند. بیشترشان به گندم زار رفتند و هر کدام گندمی را به دوش گرفتند و به لانه آوردند. مورچه ها بار گندم را به لانه بردند؛ اما دم در لانه جلو آن ها را گرفتند. مورچه ای که برای اولین بار برای بار بردن بیرون رفته بود، پرسید: «یعنی چی؟ این هه زحمت کشیدیم. چرا نمی گذارید ببریم تو؟» مورچه ی نگهبان بامهربانی گفت: «ممنون از تلاشت؛ ولی باید گندم ها نصف شوند.» یکی از مورچه ها که با دوستش گندم را نصف می کرد، ادامه داد: «آخه لانه نمدار است. گندم سالم که برود تو، زودی خراب می شود. یا جوانه می زند و نمی شود، خورد.» مورچه نگبان به مورچه های کارگر گفت: «دست و پایتان بی بلا. بروید لانه استراحت کنید تا برای بعد آماده شوید.» آن روز مورچه ها مثل همیشه از لانه بیرون آمدند تا دنبال هم بروند. هنوز راهی را نرفته بودند که صدای گرومب گرومب، دل شان را لرزاند. فرمانده ی مورچه ها تا صدا را شنید، از ساقه ی گیاهی بالا رفت و جلو را نگاه کرد. دید که لشکر بزرگ سلیمان علیه السلام به طرف آن ها می آید. حضرت سلیمان علیه السلام زبان حیوانات را بلد بود و همه ی حیوانات فرمان بردار او بودند. مورچه تا آن ها را دید، از همان بالا داد زد: «زود باشید بروید لانه که زیر دست و پای لشکر سلیمان له نشوید.»

نویسنده

" علی باباجانی " شاعر و نویسنده کودک و نوجوان، در سال 1352 در روستای‌وفس اراک متولد شد. بعدها به همراه خانواده به شهر مقدس قم آمده و دوران نوجوانی و جوانی‌اش را در این شهر سپری کرده است. وی دارای مدرک کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی و سردبیر مجله سنجاقک است. از سال 1377 به صورت جدی فعالیت خود را در حوزه نویسندگی و شاعری آغاز کرد. در دوره کودکی، پدرش با اینکه سواد نداشت، همیشه برای او قصه و حکایت های قشنگی را تعریف می کرد. همچنین شرکت در جشنواره های دانش آموزی مدارس باعث شد که با استعداد نویسندگی اش بیشترآشنا شود، وبه طور تخصصی وارد این عرصه شود. از دیگر آثار او می توان به آن‌جا که دلم جا ماند، با اجازه‌ی‌تمام شاعران (مجموع شعر نوجوان)،‌اوزون حسن،‌اتل متل یه بابا و تو را صدا می‌زنم اشاره کرد.

• نویسنده: علی باباجانی
• تصویرگر: زهره طباطبایی
• انتشارات: جمال