کتاب 14 قصه، 14 معصوم 11 (امام محمدتقی)

کتاب امام محمد تقی (ع)  یازدهمین جلد از مجموعه 14 قصه، 14 معصوم  نوشته ی حسین فتاحی با تصویرگری محمدرضا دادگر از سوی انتشارات قدیانی به چاپ رسیده است.

کتاب امام محمد تقی (ع) با نثری شیوا و جذاب به زندگی امام نهم ما شیعیان پرداخته است، نویسنده در این مجموعه کوشیده تا بیانی داستان گونه کودکان و نوجوانان را با زندگی ائمه اطهار آشنا کند. از بارزترین ویژگی این داستان ها می توان به زبان ساده ای اشاره کرد که در آن ها به کار رفته و به دلیل همین سادگی، داستان ها برای کودکان دبستانی قابل درک و جذاب شده اند. وی همچنین ضمن رعایت سندیت وقایع تاریخی هر داستان و ذکر نام دقیق شخصیت ها، مکان ها و تاریخ ها سعی کرده تا جنبه داستانی آثار مورد نظر را هم نادیده نگیرد.  کتاب با داستان تولد این امام بزرگوار شروع می شود و در ادامه ماجرای زندگی ایشان به صورت فصل به فصل آورده است که هریک از آن ها یکی از خصیصه های ایشان از جمله: علم و دانش فراوان، خوشرویی، پرهیزکاری و ... را بازگو می کند. در بخش پایانی کتاب، نحوه ی  شهادت امام توسط ام الفضل با همکاری عمویش معتصم، شرح داده شده است.

 

برشی از متن کتاب

حالا محمد در مدینه تنها بود. دیگر پدرش رضا  نبود که او را دامن خود بنشاند. دیگر پدرش نبود که به دوستانش بگوید و محمد هم در کنار پدر بنشیند. پدر به سفر رفته بود و محمد انتظار بازگشت او را می کشید. مدت ها گذشت یک ماه، دو ماه، نه، چند ماه؛ تا اینکه روزی، فرستاده ای از خراسان آمد. فرستاده از طرف پدر آمده بود، او تا جلوی خانه ی امام رضا پیش رفت. آن جا از اسب پیاده شد. در زد و بعد نامه ای را که از امام رضا آورده بود به محمد داد. محمد نامه را گرفت. نامه بوی پدر می داد. محمد آن را بوسید و بویید. بعد بازش کرد و خواند. پدر محمد نوشته بود: ((سلام به فرزند عزیزم محمد. شنیده ام که خدمت گذاران خانه، نمی گذارند مردم به آن جا رفت و آمد کنند و مشکلات و مسائل خود را با شما در میان بگذارند. بدان و آگاه باش این کار آن ها درست نیست. آن ها خیر و سعادت تو را نمی خواهند. وقتی من در مدینه نیستم تو باید به جای من به پرسش های مردم پاسخ بدهی. پس در خانه ات را به روی مردم باز بگذار تا همه بتوانند ساده و راحت به خانه ات رفت و آمد کنند و با تو حرف بزنند و سوالهای خود را بپرسند. دیگر این که، هرگاه به جایی می روی، حتما پول با خودت ببر که اگر نیازمندی دیدی کمکش کنی. اقوام و خویشانت را در نظر داشته باش و به مشکل و گرفتاری آن ها رسیدگی کن. همیشه بخشش و رسیدگی به نیازمندان را به خاطر داشته باش و آن را فراموش نکن.)) انگار محمد دیگر تنها نبود. هر وقت دلش برای پدر تنگ می شد، نامه او را می خواند. خط زیبای پدر او را آرام می کرد.

(از سری کتاب های بنفشه)

نویسنده: حسین فتاحی

تصویرگر: محمدرضا دادگر

انتشارات: قدیانی