کتاب دایره المعارف پول و زندگی

معرفی کتاب دایره المعارف پول و زندگی 

در این کتاب می خوانیم که انسان ها چگونه پول را ساختند، دلیل این کار چه بود و با کشف پول، انسان ها چقدر پیشرفت کردند. در زمان های دور انسان ها به پول نیازی نداشتند چون کالایی نبود که بخواهند آن را بفروشند یا بخرند. آن ها همه نیازهای خود را از طبیعت تامین می کردند. آن ها هر جا که یک تخم می دیدند سریعاً آن را می شکستند و می خوردند. از دانه گیاهان و میوه آن ها خودشان را سیر می کردند. گروهی هم به دنبال شکار می رفتند. گروهی با هم زندگی می کردند و هیچ کس هیچ منطقه ای را متعلق به خود نمی دانست. آن ها برای شکار یک ماموت یا یک گراز گروهی می رفتند تا راحت تر شکار کنند و با هم از آن استفاده می کردند. کم کم انسان یاد گرفت چطور سنگ بتراشد و برای خودش نیزه و خنجر درست کند.

بعد هم آموخت که چطور زمین بکند و دانه بکارد. همین آغازی شد برای کشاورزی، انسان با آموختن کشاورزی راحت تر شد چون دیگر مجبور نبود دنبال دانه باشد. با شروع کشاورزی اولین خانه های گلی روستایی شکل گرفت. با پیشرفت روستاها و شهرها قبیله های بیابان گرد به آن ها حمله کردند و روستاییان و شهرنشینان خانه های خود را محکم کردند و برج ساختند تا از شر آن ها در امان باشند. با افزایش روستانشینی مبادله کالا به کالا شروع شد. انسان ها کالاهای خودشان را با هم عوض می کردند اما ارزش آن ها را نمی دانستند. بعدها که ارزش آن را دانستند، دریافتند که یک گاو را نمی شود با پوست گوسفند عوض کرد. انسان به فکر این افتاد که زحمتش را کم تر کند پس به فکر تولید پول افتادند و ...

برای دانستن ادامه این مطالب مفید و ارزنده می توانید این کتاب خوب که صفحات محدود و نقاشی بسیار خوبی دارد را بخوانید. این کتاب می آموزد که انسان های اولیه در چه شرایط سختی زندگی می کردند و کشف پول یکی از کشف های مهم بشر است و همچنین می توانید بخوانید که با پول چه کارها می شود کرد و چه چیزها می شود خرید.

برشی از متن کتاب

انسان نخستین در دوران پیش از تاریخ، انسان به پول زیاد نداشت. در آن زمان نه فروشنده ای بود و نه خریداری. هنوز هیچ کالایی وجود نداشت که کسی بخواهد آن را بفروشد. آدم ها همه ی نیازهای خود را به طور مستقیم از طبیعت به دست می آوردند. در آغاز، آدم ها بیابانگرد بودند. آن ها خانه ای نداشتند و هیچ جا یا منطقه ای را متعلق به خود نمی دانستند. هر وقت تخم جانوری را می دیدند، آن را برمی داشتند، بلافاصله می شکستند و می خوردند. آدم های پیش از تاریخ دانه ها و میوه های خوراکی را جمع می کردند و می خوردند. آن ها به صورت گروهی کنار هم زندگی می کردند و در جستجوی غذا به هر جایی می رفتند. گاهی گروهی از آدم ها جانوری درشت اندام مانند ماموت یا گوزنی را تعقیب می کردند و موفق می شدند شکارش کنند. با شکار این جانور، همگی دسته جمعی از گوشت، پوست، استخوان ها یا عاج حیوان استفاده می کردند.

• کتاب های مرجع
• نویسنده: مهدی ضرغامیان
• تصویرگر: رودابه خائف
• انتشارات: محراب قلم