کتاب مشاعره برای اهل دل | ابوالفضل طرخورانی

درباره کتاب مشاعره برای اهل دل 

"مشاعره برای اهل دل" کتابی بسیار زیبا، خواندنی و جذاب با محتوای شعرهای برجسته و ارزشمند فارسی می باشد که کمک شایانی در زمینه ی انجام مشاعره به مخاطب ارائه می نماید. به طور کلی، مشاعره به معنی مسابقه ی شعرخوانی یا به عبارتی به خاطر سپردن شعر و نبرد در به یاد آوردن و خواندن آن است؛ مسابقه ی مذکور، به این ترتیب انجام می شود که ابتدا یک بیت خوانده شده، سپس هر یک از افراد باید بیتی شعر را با آخرین حرف بیت خوانده شده، از حفظ بخواند و همین طور نفرات بعدی نیز باید شعر خویش را با آخرین حرف بیت خوانده شده توسط نفر قبلی آغاز کند.

 این بیت ها می‌تواند بر اساس شعرهای سروده شده توسط فرد شرکت کننده و یا بر اساس شعر شاعران دیگر باشد که امروزه در میان علاقه مندان به شعر و ادب، محبوبیتی فراوانی دارد. در همین راستا، مولف مجموعه ای بی نظیر از اشعاری فارسی که دربرگیرنده ی مضامین عرفانی و اخلاقی متعلق به آثار شاعران فارسی گوی می باشد را بر اساس تمامی 32 حرف زبان فارسی جمع آوری کرده و به ترتیب حروف الفبا به نگارش درآورده است. وی هم چنین در طول محتوای متن کتاب، جهت بهره گیری مخاطب اطلاعات مختصری را نیز از شاعران گران قدر تشریح کرده و خواننده را غرق در دریای بی کران ادبیات پرمحتوا و زیبای فارسی می کند.

برشی از متن کتاب مشاعره برای اهل دل 

فردوسی حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر حماسه سرای بزرگ در سال 329 یا 330 هجری قمری در قریه ی فاز یا پاز طوس به دنیا آمد او از دهگانان طوس و از خاندان های قدیمی و اصیل آن جا بود در آن روزگار دهگانان تلاش می کردند در برابر ارزش های جدیدی که دین اسلام مطرح می کرد سنت ها و آداب اجدادی خود را حفظ کنند و شاید بخش اعظم انگیزه ی فردوسی برای نظم شاهنامه از همین تمایل دورنی و نژادی سرچشمه می گرفت. فردوسی زندگی آسوده و مرفه ای داشت اما به مرور زمان سرمایه ی خویش را صرف تصنیف شاهنامه کرد و در اثر کهولت و هم چنین مشکلات زندگی دهگانان به تدریج تنگ دست شد و در آخر عمر کار به جایی رسید که تهیدستی او را به دریغ خوردن از ایام کام کاری وا داشت.

او در اثر بی نظیر خود لطف معانی، سادگی کلام، روشنی سخن و بلاغت را به چنان اوج رفیعی رسانده که دست یابی به آن تاکنون کسی را میسر تبوده است. فردوسی معانی دقیق و مطالب عالی فلسفی اجتماعی و اخلاقی بسیاری را در داستان های شاهنامه آورده است. ابیات شاهنامه شصت هزار بیت بوده است که در نسخ مختلف به دلیل کسر و اضافه شدن ابیات تعداد آن ها با یک دیگر فرق دارد. فردوسی را هفتاد یا هفتاد و یک سال وفاتش را در سال 411 تا 416 هجری قمری ذکر کرده اند. برین زادم و هم برین، بگذرم       چنان دان که خاک پی حیدرم اگر چشم داری به دیگر سرای        به نزد نبی و علی گیر جای

حافظ نگاهی اجمالی بر زندگانی حافظ  خواجه شمس الدین محمدبن محمد حافظ شیرازی یکی از بزرگ ترین شاعران نغزگوی ایران و در زمره ی بزرگ ترین سخن سرایان جهان است با توجه به تکیه ی حافظ بر فرهنگ غنی و پر بار اسلام و تبحر او در فقه و حکمت و عرفان و علوم و معارف زمان و توانمندی در استخدام زیباترین و جذاب ترین واژه ها و عبارات برای بیان دقایق حکمی و عرفانی به جرات می توان گفت که در جهان غیر مسلمان و هم سنگ و هم طرازی در شعر و ادب و وسعت و عمق مضامین برای او نیست و در میان شعرای مسلمان نیز از نوادر روزگار است و به سختی می توان نظیری برای او پیدا کرد. حافظ پس از مرگ پدرش بهاءالدین به سبب تنگدستی و فقر در نانوایی محل به خمیر گیری مشغول شد تا آن که عشق به تحصیل کمالات او را به مکتب خانه کشانید ، مدتی از عمر خود را بین کسب معاش و آموختن گذرانید بعد از این زندگانی حافظ تغییر کرد. ولادت حافظ اوایل قرن هشتم هجری حدود سال 727 و وفات او سال 793 هجری بوده است.

شکر خدای که هر چه طلب کردم از خدا بر منتهای همت خود کامران شدم حافظا در کنج فقر و خلوت شب های تار تا بود وردت دعا و درس قرآن غم مخور حکیم عمر خیام امام خراسان حجت الحق سیدالحکما المشرق و المغرب حکیم ابوالفتح  غیاث الدین عمربن ابراهیم خیامی شاعر فیلسوف منجم و ریاضیدان نامی ایران و جهان در اوایل قرن پنجم هجری در...

انتشارات: ماشی