کتاب دایره المعارف مصور اسرار ستارگان

معرفی کتاب دایرة المعارف مصور اسرار ستارگان 

8/13 میلیارد سال پیش، پس از آن که جهان در رویداد" مهبانگ " خلق شد، عالم برای مدتی کاملا تاریک بود؛ زیرا هنوز جسمی که بتواند نور بتباند، شکل نگرفته بود. با گذشت چند صد میلیون سال، توده هایی از ماده شروع به رُمبیدن کردن، داغ و داغ تر شدند و اندک زمانی بعد، جهان در نور نخستین ستارگان غرق شد. امروز، آنها کماکان پرشمار ترین اجرام قابل مشاهده را در آسمان شب تشکیل می دهند و ما، آنها را به شکل نقاط نورانی چشمک زنی می بینیم که در ظاهر فقط روشنایی شان باهم فرق می کند؛ اما در واقعیت، تفاوت های گسترده ای با یکدیگر دارند و در بازه ای وسیع از اندازه ها و رنگ ها دیده می شوند. برخی از آنها در نهایت منفجر می شوند و به اشکال عجیب دیگری تبدیل می شوند.

داستان زندگی ستارگان بسیار شگفت انگیز است، این که آنها چگونه متولد می شوند، در طول زندگی خود متحول می شوند و با سرنوشت های عجیب و غریبی مانند کوتوله های سفید، ستارگان نوترونی یا سیاه چاله ها مواجه می شوند. آنها سحابی ها را نورافشانی می کنند، با جمع شدن در کنار یکدیگر خوشه های ستاره ای را پدید می آورند، خانواده ای از سیارات را در مدار خود می پرورانند و در اجتماع های گسترده، کهکشان های متنوع عالم را شکل می دهند. علت نام گذاری های متفاوت ستارگان، مواد تشکیل دهنده ی آنها، الگوهای ظاهری متفاوت، ستاره چیست، آشنایی با کیهان، صورت های فلکی، منظومه ی شمسی و بسیاری از مطالب علمی جذاب و آموزنده که به صورت یک جا در این کتاب جمع آوری شده است. صفحاتِ مصورِ تمام رنگی که تصاویری واقعی که مطالب آمده در آن را همراهی می کند، از جمله ویژگی های بارزِ این کتاب می باشد که هر خوانندهای را به خود مجذوب می کند. داشتن جلد سخت و صفحاتی از جنس کاغذ گلاسه که موجب ماندگاری بیش تر و استفاده ی راحت تر از آن می شود از جمله نکات مثبت دیگر این مجموعه می باشد.

برشی از متن کتاب

ماده ی درخشان عالم، تنها بخش اندکی از ترکیب کلی آن را تشکیل می دهد. عالم هم چنین شامل مقادیر عظیم جرمی نامرئی است که با عنوان " ماده ی تاریک " شناخته می شود و علاوه بر آن، حاوی مقادیر بیش تری از موجودی مرموز به نام " انرژی تاریک " نیز هست. اخترشناسان از دهه ی 1930 میلادی (1310 شمسی) به وجوود ماده ی تاریک مشکوک شده بودند. این ماده نه تنها تاریک است، که هیچ واکنشی با نور انجام نمی دهد و تنها از طریق اثرات جاذبه ی گرانشی آن است که می توان به حضورش پی برد. به تازگی کیهان شناسان کشف کرده اند که پدیده ای به نام انرژی تاریک، به انبساط کیهانی دامن زده و آن را شتاب می دهد. به نظر می رسد که انرژی تاریک برخلاف جاذبه ی گرانشی عمل می کند.

نخستین نشانه ها بر وجود ماده ی تاریک از دو منبع حاصل شد، یکی رفتار مداری کهکشان ها درون خوشه های کهکشانی و دیگری، سرعت گردش مداری ستارگان درون کهکشان راه شیری. نتیجه ی هر دو بررسی نشان می دا که حدود پنج برابر ماده ی روشن، ماده ی تاریک در عالم وجود دارد. بخشی از این ماده ی تاریک را شاید بتوان با اجرام فشرده و کم فروغی مانند ستارگان مرده و سیرات سرگردان توضیح داد؛ اما به احتمال زیاد، بخش اعظم ماده ی تاریک از ذرات ریز اتمی ناشناخته ای تشکیل شده است. اجرامی ریز که فقط از طریق نیروی گرانشی بر ماده ی معمولی تاثیر می گذارد. در اواخر دهه ی 1990 میلادی (1370 شمسی)، کیهان شناسان کشف کردند که انبساط عالم که طی مهبانگ آغاز شد، به مرور زمان سرعت گرفته است.

• مترجم: ذوالفقار دانشی
• انتشارات: سایان