کتاب دیداری شگفت با عبید زاکانی (سفرهای پرماجرای داری و ناری)

کتاب دیداری شگفت با عبید زاکانی از مجموعه ی سفرهای پرماجرای داری و ناری نوشته ی ابوالقاسم فیض آبادی توسط انتشارات نخستین به چاپ رسیده است.

این کتاب جلد دیگری از مجموعه ی " سفرهای پر ماجرای داری و ناری " می باشد. در این جلد از این مجموعه داستان های آموزنده ی تاریخی، داری و ناری به دیدار " عبید زاکانی " لطیفه پرداز و نقادی چیره دست که در نوشتن انواع نقد اجتماعی زمان خود به زبان طنز مهارت خاصی داشته است. او در نوشتن انواع شعر، قصیده، غزل، رباعی، مثنوی، قطعه و...همه فن حریف بوده است. نوع آثارش ساده، روان و نغز است. حال داری و ناری با سفر در زمان به دیدن این شخصیت بزرگ تاریخی می روند ...

" ناری " ده سال دارد و برادر او " داری " دوازده سال دارد. این خواهر و برادر نوجوان هر دو عاشق مطالعه هستند و وقت آزادشان را با خواندن کتاب های علمی و تاریخی می گذرانند. آن ها در سفر به خانه ی مادربزرگ شان در ظریف آباد و سرک کشیدن به زیر زمین خانه ی او یک صندوق چوبی بزرگ قدیمی پیدا کردند. داری با چرخاندن کلید مخصوص داخل قفل، در صندوق را باز کرد. صندوق پر بود از اشیای قدیمی از لوازم تعزیه خوانی گرفته تا کتاب های قدیمی، که با سلیقه ای خاص با پوشش پارچه ی ترمه پوشانده شده بود. در میان کتاب ها، داری و ناری کتابی پیدا کردند که غیر از پوشش ترمه، آستری مخمل هم داشت. عنوان آن، " شرح حال اندیشمندان و مشاهیر ایران " بود. در حاشیه ی صفحه هایی از کتاب، با خط خوش مطالبی درباره ی سفر با این کتاب نوشته بودند. در مقدمه ی کتاب هم به خوانندگان سفارش شده بود: راز این کتاب را با کسانی که دچار شک و تردید هستند، در میان نگذارید. بچه ها که از این مطالب حیرت کرده بودند، دل به دریا زدند و با نگاه به فهرست، اولین شخصیت را که شیخ الرئیس ابوعلی سینا بود، انتخاب کردند و به دوران ابوعلی سینا رفتند و همین آغاز ماجراجویی های این خواهر و برادر کنجکاو بود که با دیداری با ابوعلی سینا آغاز و با دیداری با " غیاث الدین جمشید کاشانی " به پایان می رسد.

برشی از متن کتاب

بچه ها چشم باز کردند. آن ها در بوستانی زیبا، و زیر درخت توت سرسبزی بودند. نگاهی به اطراف انداختند. در پایین دست باغ، چند حوضچه ی مرمر دیده می شد. کنار حوضچه ها چند زن مشغول شستن لباس بودند و چند کودک در اطراف آن ها بازی می کردند. در گوشه ای دیگر عده ای در حالی که ظرف هایی در دست داشتند. کنار هم ایستاده بودند، انگار منتظر تقسیم غذا بودند. در مکانی که بچه ها ایستاده بودند چند سنگ مزار هم بود. داری گفت: ما کجا هستیم؟ این نشانه ها با دیدار عبید چه رابطه ای دارد؟ برای من هم عجیب است این کتاب انگار با ما سرشوخی دارد! ما برای شادی و دیدار با استاد شوخ طبع آمده ایم. اما الان در یک آرامستان هستیم. آن طرف را نگاه کن! پیرمردی به تنهایی در کنار اتاقکی نشسته است. بهتر است پیش او برویم و بپرسیم کجا هستیم و قصدمان را به او بگوییم. داری و ناری به سمت پیرمرد رفتند. نزدیک که شدند سلام کردند. پیرمرد جواب سلام را داد و گفت: شما از همراهان بانوانی هستید که برای رخت شویی به این محل آمده اند؟ لابد برای دیدن سنگ مزارها به این جا آمدید! این کار برای کودکان جذاب است. شاید بازیگوشی شما را به این سمت کشیده و گرنه مثل افرادی که در صف غذای سفره خانه ی سعدی ایستاده اند، به آن سمت می رفتید. به سن شما که بودم، خواندن نوشته های روی سنگ: اسامی افراد، سال درگذشت و محاسبه ی سال های زندگی آنان برایم تفریح بود. انسان است، روزی می آید و روزی می رود. بگذریم. شما باید به فکر شادی و روشنایی زندگی باشید. داری گفت: خیلی ممنونیم پدرجان، ولی ما از آن ها نیستیم. اصلا اهل این جا هم نیستیم در حقیقت مسافریم و در حال حاضر هم نمی دانیم کجا هستیم؟...

• نویسنده: ابوالقاسم فیض آبادی
• تصویرگر: سمیه رحمتی خواه
• انتشارات: نخستین