کتاب زیر چتر تو باران می آید، به قلم مهدی فرجی در نشر نیماژ به چاپ رسیده است.
مهدی فرجی از شاعران معاصر ایران است که در بهمن ماه 1358، در کاشان متولد شد.وی دوران مدرسه را در کاشان گذراند و به واسطه ی تحصیل برادر بزرگترش در رشته ادبیات فارسی، رفته رفته با شعر و ادب آشنا و به آن علاقمند شد و اولین غزلش را در 16 سالگی سرود. اولین اشعار او در سال 1375 در مجلات به چاپ رسید، اما دوران اوج شاعری او را می توان مقارن با آغاز دهه ی 80 دانست. فرجی در سال 1380، موفق به تاسیس انجمن شاعران جوان کاشان شد و مدتی سرپرست آن بود، ولی بعد ها از شرکت در آن انصراف داد. محبوبیت او مرهون مجموعه غزل هایی تحت عنوان"قرار نشد"، که در سال 1392 چاپ شد و طی تنها یک هفته، به چاپ دوم رسید و هم چنین" میخانه ی بی خواب" است.
کتاب" زیر چتر تو باران می آید" مجموعه ای دیگر از غزل های فرجی است که به زبانی ساده و بی تکلف سروده شده است. به مدد همین روانی شعر، توانسته عاطفه مخاطب را در دست بگیرد و احساس او را برانگیزد. از طرفی، سادگی شعر او را نمی توان به معنای سبکی دانست، چرا که به ساختار شعر صدمه ای وارد نشده و شاعر صلابت واژگان را حفظ کرده است. عمده ی اشعار او، مضامینی عاشقانه دارند جز اندکی که به معضلات اجتماعی پرداخته است. صنایع بدیعی و لفظی در اشعار این شاعر معاصر به کرات به چشم می خورد، ولی آن چه شعر او را بیشتر از سایر ویژگی ها دلنشین کرده، چینش هوشمندانه واژگان است؛ گاهی با کنار هم قرار دادن واژه های هم معنا و گاهی پارادوکس های بی نقص، بار عاطفی اشعارش دوچندان شده است که این ویژگی از مهم ترین دلایلی است که او را در زمره ی بهترین شاعران معاصر قرار داده است.
کتاب زیر چتر تو باران می آید، به قلم مهدی فرجی در نشر نیماژ به چاپ رسیده است.

فهرست

من رود بودم و سر دریا نداشتمدوستت دارم پریشان، شانه می خواهی چه کارنه سراغی، نه سلامی ...خبری می خواهمهر طرف رو کن و تردید نکن سوی منیاز چشمه ات به کوزه ی زیبایی ام بریزبلند شو همه رفتند، عاشقانه برقص«گذشته»؛ لذت انگوریِ گناهم بودمن برکه ای حقیر شدم، رود نیستمخوابیده ام؛ دقیقه شمار شکسته امتو می خوری غم و غم می خورند باغچه هاقهوه خانه( 1)گم کن مرا و فکر کن اصلا نبوده امدر را نبند و پنجره های مرا بگیرآهو ندیده ای که بدانی فرار چیستاین ماه، عادتم شده در وا نمی کنمسال ها سال با هر زبانی، گفته اند از تو ضرب المثل هاتو پا گذاشته ای، در جهان تازه ی منمن آمده ام فاتح دنیای تو باشمباد، راهی شده تا عطر تنت را ببردوحشی نبودم تا تو رامم کرده باشییک شب بیاور شمع و روشن کن اتاقم رادر صفحه ی سفید و سیاهی که چکیده انددل تو سنگ به قدر شکستن من نیستقهوه خانه( 2)می خانه( 1)می خانه( 2)قد می کشم که باد شوی، پرپرم کنییک نگاه ساده، بیش از این هوایی نیستممن در پی ردّ تو کجا و تو کجاییهمین که خواستم از آخرین قفس بپرمستبر سنگدل کینه جو! تو را چه بناممحدّ پروازم نگاه توست بالم را نگیربه غربت تو را بیشتر دوست دارمقناریانه اگر می وزد ترانه ی منمرگ بر عشق! وقتی تو یارم نباشیمی ایستم پای تو با جان و تنم منموجی گریزانم سر دریا ندارمبگذار بگذرد همه چیز آن چنان که هستدر آستانه ی موهوم ناکجا آبادشهر را وقتی هجوم سرد آهن ها گرفتهمیشه مردان قریه ی ما از تو می گویندباران به ذهن خشک خیابان خطور کردکاروان ها در سکوت و دزد ها در قال و قیلصدای ثانیه و لحظه های خالی ازوفالگیری به من گفت: امسال منتظر باش مهمان بیاید

برشی از متن کتاب

تازه برگشتم و دیدم که پری می خواهم سر به راهم تو مرا سر به هوا می خواهی پس نه راهی، نه هوایی، نه سری می خواهم چشمِ در شو ق تو بیدارتری می طلبم دلِ در دام تو افتاده تری می خواهم در زمین ریشه گرفتم که سر افراز شوم بی تو خشکیدم و لطف تبری می خواهم. *** فالگیری به من گفت امسال منتظر باش مهمان بیاید اتفاقی به گرمای خورشید بین برف زمستان بیاید تو همان اتفاقی که درمن مثل جوی مذابی دویدی برف اسفند را آب کردی تا به سمت درختان بیاید من که سوزی تنم را می آزرد من که بازیچه ی باد بودم کوه یخهای دی را شکستم ایستادم که طوفان بیاید تب ندارم که هذیان بگویم با تو هرلحظه یک اتفاق است دیگر اصلا تعجب ندارد زیر چتر توباران بیاید مثل شب_ قصه های قدیمی روی زانوی مادربزرگی لحظه هایی که خیلی طبیعی است ماه تا سطح ایوان بیاید میشود ورد جادوگری زشت دختری را بخواباند وبعد با تب بوسه ی قهرمانی عمر سرما به پایان بیاید میشود یک درخت کهنسال دفتر خاطرات تو باشد میتوانی ببینی که یک شیر صبح توی خیابان بیاید قصه یک سرزمین عجیب استمرز بین خیال وحقیقت میشود مثل تو یک فرشته اتفاقی به کاشان بیاید.

پازل شعر امروز
شاعر: مهدی فرجی
انتشارات: نیماژ