کتاب اتوبوس شماره 9 به مقصد بهشت

درباره کتاب اتوبوس شماره 9 به مقصد بهشت 

بهشت از نظر هر یک از ما متفاوت است و هرکس آن را هر طور که دوست دارد و می خواد، تصور می کند. بهشت هرکس مختص خود اوست، اما هر یک از ما تصور می کنیم برای رسیدن به بهشت، راهی طولانی در پیش داریم. بهشت از نظر ما دشتی سر سبز با آب های زلال و روان که انعکاس آسمان در آن پیداست می باشد. اما لئو می گوید بهشت هرکس درون قلب اوست.

ما باید بهشت را در اذهان عالی و نا محدود خودمان که نتیجه تجربه منحصر به فردمان است بیابیم. ما مسئول این هستیم که بهشت را برای خودمان بسازیم. لازم نیست برای رسیدن به بهشت راه دوری برویم. نویسنده می گوید اگر در زندگی هر چیزی را با شور و اشتیاق فراوان دوست بداریم به زندگی کردن در بهشت نزدیک می شویم.

وقتی در زندگی خانواده، دوستان، شعر، موسیقی و غذا را با اشتیاق دوست داشته باشیم، زندگیمان بهشت می شود. نویسنده با دلسوزی و کنایه طنز آمیز سعی دارد راه های دوست داشتن و عشق ورزیدن و در بهشت زندگی کردن را به خواننده بیاموزد.

برشی از متن کتاب اتوبوس شماره 9 به مقصد بهشت

هر یک از ما به اندازه و گونه ای از عشق نیاز داریم. بعضی نیاز داریم  هر روز جمله ی "دوستت دارم" را بشنویم؛ در خالی که برای گروهی دیگر جای کلمات را یک نگاه، توجه و یا ارتباطی بی کلام می گیرد. مهّم نیست که دوست داشتن چگونه ابراز شود، اهمیت دارد که پیوسته و بدون اجبار گفته شود.

نامه های زیادی از افراد گوناگون دریافت می کنم که همگی حاوی مطلب مشابهی است و آن اینکه به نظر نویسندگان آنها روابطشان خالی از عشق است: او دیگر مثل اولین باری که با هم قرار داشتیم رویایی نیست. او آن دختری که من عاشقش شدم نیست. مایلم عشق را چیزی به نامم که ما با آن رشد می کنیم، نه چیزی که در آن فرو می افتیم و یا از آن بیرون می آییم.

همچنین معتقدم، عشق چیزی نیست که با آن تعریف فردی و اینکه چگونه باید باشد محدود شود. در رابطه ای دوستانه همیشه حداقل دو نفر وجود دارند. ابراز عشق اساسی ترین دلگرمی های بشری است و هنگامی که بدون اجبار و شرطی بیان شود، قادر است رابطه را محکم تر کند و هدف والاتری به آن بخشد.

• سفری همراه با شادی و عشق
• نویسنده: لئو بوسکالیا
• مترجم: ناهید ایران نژاد
• انتشارات: دایره