کتاب مروارید | جان استن بک؛ انتشارات نگاه

درباره ی کتاب مروارید جان استن بک

کتاب مروارید اثر جان استن بک با ترجمه ی سیروس طاهباز توسط انتشارات نگاه به چاپ رسیده است. داستان کتاب مروارید در مورد یک مرد مکزیکیِ فقیر به نام "کینو" می‌باشد که در خانه‌ای کوچک در کنار ساحل، به همراه همسر و فرزندش "کویوتیتو" زندگی می‌کند. روزی عقربی کویوتیتو را می‌گزد و پدر و مادر، هراسان فرزندشان را برای مداوا نزد پزشک می‌برند. از آن‌جایی که آن‌ها خانواده‌ای فقیر هستند و پولی برای پرداخت ویزیت پزشک ندارند، به آن‌ها اجازه‌ی ورود داده نمی‌شود.

کینو که از وضعیت پیش آمده برای کویوتیتو بسیار ناراحت است، تصمیم می گیرد به سمت دریا برود تا با صید یک "مروارید"، خرج درمان فرزندش را به دست آورد. او در این سفرِ پر مخاطره به دریا، مرواریدی بزرگ می یابد که در ابتدا گمان می کند، این "مروارید" کلید درهای خوشبختی برای آن هاست، اما کمی بعد متوجه می شود که این گنج، چیزی جز تباهی و نابودی برای آن ها ندارد.

"جان استن بک" نویسنده ی مطرحی است که عموماً همه ی آثارش حول محور مسائلِ اجتماعیِ مهمی از جمله نابرابری فقیران و ثروتمندان می چرخد و سعی دارد با نشان دادن قسمتی از حقایق جامعه، ریشه های این بی عدالتی که در تمام دنیا همه گیر شده است را بخشکاند. این کتاب به قدری محبوب است که سال ها پیش با اقتباس از داستان آن، فیلمی با همین نام ساخته شد و نام اثر خلاقانه ی "جان استک بک" را بیش از پیش بر سر زبان ها انداخت.

بخشی از کتاب مروارید؛ انتشارات نگاه

خبر به پزشک در جایی رسید که با زنی که  بیماریش پیری بود نشسته بود، اگرچه نه او و نه پزشک این را باور نکردند و هنگامیک ه آشکار شد این کینو که بود، پزشک اخم کرد و به فکر فرو رفت. پزشک گفت «اون مشتری منه، من جای نیش کژدم پسرشو معالجه می کنم» و چشم های پزشک کمی در حدقه پف آلودش گشت و به فکر پاریس افتاد.

به یاد اتاقکی افتاد که به جای محلی بزرگ و مجلل در آن زندگی می کرد و آن زن اخمو که به جای دختری زیبا و مهربان با او طرف می ‌شد و هیچ یک از این سه نبود. پزشک نگاه اش را از بیمار سال خورده اش بر گرفت و خودش را دید که در رستورانی در پاریس نشسته است و پیشخدمتی دارد برایش بطری از شراب باز می ‌کند.

خبر زود به گدا های جلوی در کلیسا رسید و آنها را از شادی به قهقهه انداخت. چه آنها نیک می دانستند که در دنیا کسی بخشنده تر از فقیری این نیست که ناگهان خوشبختی به او رو کرده باشد. کینو مروارید دنیا را یافته است. در آبادی، درون حجره های کوچک، مردانی نشسته بودند که خریدار مروارید بودند.

این‌ها در صندلی هایشان منتظر نشسته بودند تا مروارید به درون بیاید و آنگاه وراجی کنند و داد و فریاد راه بیندازند و فروشنده را بترسانند تا ارزانترین قیمت را به او تحمیل کنند. اما قیمتی بود که از آن کمتر نمی ‌گفتند. زیرا یک بار فروشند ای ه بود که از سر نومیدی مروارید هایش را به کلیسا بخشیده بود. آنگاه که خرید تمام می‌شد، خریداران تنها که می ‌شدند انگشت های شان را بی قرار به روی مرواریدها می ‌کشیدند و آرزو می ‌کردند که مرواریدها از آن خود آنان بود. زیرا در واقع خریدارانی که در کار نبود - تنها یک نفر خریدار بود و او بود که این اعمال را در حجره های گوناگون گماشته بود تا به ظاهر رقابت ایجاد کرده باشند.

خبر به این خریدارها رسید و چشم‌های شان را گشاده و سرانگشتان شان را کمی داغ کرد و هر یک را به این فکر انداخت که ارباب برای همیشه زنده نخواهد ماند و ناگزیر کسی جانشین خواهد شد و هر یک به این فکر افتادند که چگونه با کمی سرمایه می توانند کار را از سر بگیرند.

تمام مردم نظرشان متوجه کینو بود. آدم هایی که چیزی برای عرضه داشتند و آدم‌هایی که در فکر تقاضا بودند. کینو مروارید دنیا را یافته بود و روح مروارید با روح آدم ها در هم آمیخته بود و درد تیره غریبی که نشست کرده بود. هرکس ناگهان با مروارید کینو مربوط شد. مروارید او در رویاها، اندیشه ‌ها، برنامه ‌ها، آرزوها، نیازها، شهوت ها و گرسنگی های تمام آدم ها وارد شد و تنها یک تن در میان بود و آن کینو بود که به طرزی غریب به صورت دشمن تمام آدم ها درآمد، خبر، چیزی بی نهایت سیاه و پلید را در شهر برانگیخته بود  این عصاره سیاه چیزی بود شبیه کژدم یا گرسنگی در برابر بوی غذا، یا تنهایی به هنگام منع عشق. زهردان شروع به ساختن کرد و شهر از فشار آن ورم کرد و بالا آمد.

• نویسنده: جان استن‌بک
• مترجم: سیروس طاهباز
• انتشارات: نگاه