کتاب برنامه ریزی استراتژیک در نظام آموزشی | کافمن و هرمن

درباره‌ی کتاب برنامه ریزی استراتژیک در نظام آموزشی

هنگامی که برنامه‌ریزی آموزشی در سالهای دهه ی 1960 در حال تکوین بود اساس آن بر الگوی فنی - عقلایی استوار بود. در این الگو که از تحلیل سیستمها پیروی می‌شود. پیش فرض آن است که افراد و دولتها عقلایی رفتار می‌کنند و در جستجوی راه حلهایی هستند که از نظر نتایج و بکارگیری منابه بهینه است.

از این رو، نخست، کوشش می‌شود، تا حد امکان، برای حفظ و بقای سازمان (نهاد آموزشی) هدفها به دقت بیان شود. پس از آنکه از میان آنها بهترین راه انتخاب شد، یک برنامه عملیاتی برای اقدامات مورد نظر تدوین می‌شود و هر یک از مراحل آن به دقت تعیین می شود. همچنین وسایل لازم برای انجام هر مرحله مشخص می شود.

در دیدگاه فوق، فرایند برنامه ریزی بیشتر امری تکنیکی و واکنشی است. فرض بر آن است که درباره ی هدفها یا نتایج (محصول، برونداد و پیامدها) توافق به عمل آمده است و هدفها معتبر و سودمند هستند. مساله عمده در این دیدگاه یافتن بهترین راه برای تحقق بخشیدن به هدفها است. برای ایت منظورتکنیکهای چندی تکوین یافته است تا تصمیم گیری را تسهیل کند.

از جمله تحلیل هزینه - فایده، الگوی شبیه شازی و امثال آن. در این دیدگاه به طور خوش بینانه ای فرض می شد که یک برنامه عملی و منسجم را می توان بدون دشواری به اجرا درآورد. تجربه نشان داده است که در عمل جریان امور به این سادگی نبوده است.

در فرایند برنامه ریزی آموزشی توسعه جنبه های کمی و کیفی نظام آموزشی باید به موازات یکدیگر مورد نظر قرار گیرد در حالی که در برنامه ریزی های عملیاتی رایج و مرسوم در نظام های آموزشی معمولا هدف های کیفی تحت الشعاع هدفهای کمی قرار می گیرند و برنامه ریزان بیشتر به انتخاب گزینه ها و احتمال عملی بودن و به اجرا در آوردن آنها توجه می کنند.

کتاب برنامه ریزی استراتژیک در نظام آموزشی به قلم راجر کافمن و جری هرمن و با ترجمه‌ی فریده مشایخ و عباس بازرگان، توسط انتشارات مدرسه به چاپ رسیده است.

• بازاندیشی،بازسازی، ساختارها، بازآفرینی
• نویسندگان: راجر کافمن - جری هرمن
• مترجمین: فریده مشایخ - عباس بازرگان
• انتشارات: مدرسه