بخشی از کتاب طرح واره درمانی؛ ترجمه‌ی مهدی قراچه داغی
روی هم رفته روان‌درمانگرها میان سه سبک مقابله‌ی زیر، تفاوت قائل می‌شوند. هر چند در مواقعی این‌ها با هم همپوشی داند.
تسلیم شدن؛ در این سبک مقابله، شما با کسی که مجازات‌گر هست مماشات می‌کنید و تسلیم او می‌شوید. سبک‌های والد و منفی‌اندیشی درباره‌ی خود را می‌پذیرید.
اجتناب؛ در این سبک مقابله‌ای، از مسائل و احساسات دوری می‌گزیدید.
جبران بیش از اندازه؛ در این‌گونه مقابله برخلاف احساسات خود، رفتار می‌کنید.
تسلیم شدن: زمانی درباره‌ی تسلیم شدن صحبت می‌کنیم که انگاره‌ی سبک‌های والد بدعملکردی کودک، مطلقا درست هستند. آنها نمی‌دانند که چگونه می‌توانند به طور سالم و ایمن از موقعیت‌های دشوار فاصله گرفت. از این رو احساس بدی پیدا می‌کنند، احساس فلاکت و احساس گناه می‌کنند. ممکن است احساس یاس و درماندگی کنند. وقتی از آنها درباره‌ی نیازهایشان صحبت می‌کنید ممکن است احساس درماندگی کنند و از آن چه شما انتظار دارید طفره بروند.
اجتناب کردن: اشخاص اغلب از احساسات پریشان کننده مربوط به سبک‌های والد یا کودک بدعملکردی اجتناب می‌کنند. بسیاری از آنها به سراغ مواد مخدر می‌روند. و یا قرص‌های آرامش‌بخش مصرف می‌کنند. انگاره‌های اجتماعی ممکن است رفتارهای متعددی را در بر بگیرد. که از جمله‌ی آنها می‌توان به اجتناب از کار کردن اشاره نمود.
جبران بیش از اندازه: منظور کسی است که می‌خواهد با مشکلات از راه جبران بیش از اندازه برخورد کند. جبران بیش از اندازه بدین معناست که بیمار می‌خواهد ثابت کند که سخنان کودک آسیب‌پذیر و سبک‌های والد بدعملکردی درست هستند. درست مانند اجتناب، جبران بیش از اندازه می‌تواند شکل‌های مختلفی به خود بگیرد. اما وجه مشترک همه‌ی این‌ها این است که کسی که جبران بیش از اندازه می‌کند می‌خواهد یک کنترل‌کننده باشد.
کتاب طرح واره درمانی اثر گیتا جاکوب، هانی ون ژندرن و لارا سی باوئر با ترجمه‌ی مهدی قراچه داغی توسط نشر نخستین به چاپ رسیده است.

با سبک‌های خود آشنا شوید