کتاب خارهای گل شده و گل های خار شده (من دیگر ما 2)

درباره کتاب خارهای گل شده و گل های خار شده (دومین جلد) 

کتاب "خارهای گل شده و گل های خار شده" به نقش محبّت و احترام در تربیت فرزندان پرداخته است. هر انسانی نیاز به محبت دارد. محبّت  از نیازهای فطری انسان است. محبت عاملی برای همسان سازی فرزند با والدین می باشد و بسیاری از مشکلات روحی و روانی، عصبی و تربیتی را حل می کند. نویسنده در این کتاب دلایل محبت نکردن والدین و تأثیر نداشتن محبت بر فرزندان را مورد بررسی قرار داده است.

"خارهای گل شده و گل های خار شده" به بررسی گزاره های رفتاری در تربیت فرزندان پرداخته است. گزاره های رفتاری پیام و هدف رفتار مربی با پدر و مادر با مخاطب است، که فرزند آن را دریافت می کند. این کتاب به نقش محبت در دین اسلام و تربیت فرزند، با بیان یک داستان برای درک بهتر موضوع، با زبانی شیوا و روان برای هر پدر و مادری در هر سطحی از اطلاعات پرداخته است.

نویسنده به بررسی گزاره های رفتاری، نقش محبّت در تربیت فرزندان، آثار محبّت، راهکارهای ابراز محبّت، اهمیت محبّت و اثرات محبّت نکردن، دلایل اثر نکردن محبّت، روش های  صحیح محبّت و ابراز آن از جمله هنر محبّت زبانی، محبّت رفتاری و محبّت های نوشتاری پرداخته است.

برشی از متن درباره کتاب خارهای گل شده و گل های خار شده (دومین جلد) 

"ساده ترین راه ابراز محبّت، استفاده از واژه های محبّت آمیزاست. البته محبّت زبانی نمی تواند تمام نیاز انسان به محبّت تمام نیاز انسان به محبّت را تـأمین کند؛ امّا محبّت های دیگرهم جای محبّت زبانی را نمی گیرد. قدرت زبان در تأثیر گذاری، مثال زدنی است و نباید از توانایی عجیب این نعمت الهی برای تسخیر دل فرزندان مان، غافل شویم. وقتی محبّتی در دل وجود دارد، به زبان می آید، رابطۀ میان فرزند و والدین را محکم تر از پیش می کند.

بسیاری از مشکلاتی که میان والدین وفرزندان پیش می آید، با کلمات محبّت آمیزی که نشان از محبّت درونی شما به آنهاست، حل می شود. برخی از ما فکر می کنیم که محبّت زبانی، تنها دررابطۀ پدر و مادر با نوزادان و خردسالان، معنا پیدا می کند و وقتی که فرزندان این دوره را طی کرده، وارد دورۀ نوجوانی و جوانی شدند، دیگر نیازی به محبّت ندارند. به جهت وجود این اعتقاد است که می بینیم بسیاری از والدین، در همان چند ماه اوّل تولّد نوزاد، روزانه چندین بار به فرزندشان، ابراز محبّت زبانی می کنند؛ امّا هر چه قدر که فرزند بزرگ تر می شود، از میزان محبّت زبانی والدین به فرزند، کاسته می شود.

شاید اگر از مادرِ یک نوزاد چند ماهه بپرسید که: "امروز، چند بار قربان صدقۀ فرزندت رفته ای؟" نتواند پاسخ دهد، به قدری که این کار را فراوان انجام داده است؛ امّا اگر از مادرِ یک نوجوان پانزده ساله بپرسید که: "اخرین باری که قربان صدقۀ فرزندت رفتی، کی بود؟"، شاید به خاطر نیاورد."

• نقش محبت در تربیت فرزند
• نویسنده: محسن عباسی ولدی
• انتشارات: آیین فطرت