کتاب آمبر براون احساس آبی دارد

معرفی کتاب آمبر براون احساس آبی دارد اثر پائولا دانزیگر 

این کتاب، داستان اتفاقات و ماجراهای زندگی " آمبر " دختر شلخته، باهوش و شیطونی را روایت می کند که قدرت تفکر و خلاقیت بالایی دارد. او معمولا به خاطر اسمش مورد تمسخر بچه های مدرسه  قرار می گیرد، چون هم نام و نام خانوادگی اش در زبان انگلیسی، دو رنگ نزدیک به هم است  و به همین دلیل به او می گویند " مداد شمعی " اما این اصلا برای او ناراحت کننده نیست. تنها مشکل جدی آمبر در زندگی اش جدا شدن پدر و مادرش می باشد.

او و عروسک بامزه اش " گوریل " و بهترین دوست صمیمی اش " جاستین " همیشه با هم بازی می کنند و در کنار هم وقت می گذرانند. تنها چیزی که در این روز ها باعث می شود آمبر کمتر به رفتارهای آزار دهنده ی مادرش و سختی های دوری پدرش فکر کند، وقت گذراندان با جاستین و گوریل می باشد. حالا مامان با آقای " مَکس " آشنا شده و می خواهد با او ازدواج کند و الان در دوره نامزدی به سر می برند و شانس آشتی کردن مامان و بابا به صفر رسیده است.

پدر قرار است برای تعطیلات عید به خانه شان بیاید. مامان و پدر تصمیم این که آمبر با کدامشان به مسافرت برود و تعطیلات را بگذرانند را به خودش سپرده اند. او فقط نُه سال دارد و نمی خواهد یکی از آن ها را انتخاب کند. اما با اتفاقاتی که پیش می آید او تصمیم می گیرد از بین رفتن به دانمارک با مکس و مامان و گذراندن تعطیلات در کنار پدر...

برشی از متن کتاب آمبر براون احساس آبی دارد

من آمبربراون، همین الان یک شبح دیدم. راستش را بگویم، سه تا شبح دیدم. راستش، سه تا شبح، دو تا آدم گرگ نما، چهارده تا سوپر من، پنج تا شاهزاده، یک شیطان، هفت تا اسکلت، شش تا آدم بی سر و یک کبک روی درخت گلابی دیدم. من، آمبربراون، لباس مداد شمعی پوشیدم و آب نبات های هالوین پخش کردم. بعد از مدرسه من و دوست صمیمی ام، بِرَندی، برای اجرای مراسم هالوین رفتیم در خانه ها. شب هالوین بچه ها با لباس های مختلف و عجیب و غریب در خانه می روند و سر و صدا می کنند تا صاحب خانه بیرون بیاید و چیزی به آن ها بدهد‌. به این کار می گویند کلک بزن و هدیه بگیر. من سه تا کیسه خوراکی و خرت و پرت جمع کردم. الان هم دارم به مامان کمک می کنم. به کلک زن ها، شیرینی و آب نبات بدهد و البته هنوز لباس مداد شمعی ام تنم است، لباسی که همه اش را خودم درست کرده ام. وقتی بزرگ بشوم، از اسمم متنفر می شوم، از این که مرا یاد مداد شمعی می اندازد، متنفرم و هیچ وقت لباس مداد شمعی نمی پوشم. من آمبربراون، حالا که کلاس چهارمم به اسمم افتخار می کنم‌. یک اسم رنگارنگ برای یک آدم رنگارنگ‌... این چیزی است که همیشه مامان بهم می گوید. دوست دارم یک اسم تک داشته باشم، اسمی که کس دیگری ندارد. برای همین این لباس را درست کردم…

نویسنده: پائولا دانزیگر ترجمه: فرمهر منجزی انتشارات: افق