درباره‌ی کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران، یکی از بهترین کتاب های فیلمنامه بهرام بیضایی می‌باشد. فیلمنامه آهو، سلندر، طلحک و دیگران دربرگیرنده‌ی سه فیلمنامه‌ی خواندنی است. فیلمنامه‌هایی که هر یک داستان‌هایی را در رابطه با آداب و رسوم کهن ایرانی برای مخاطب روایت می‌کنند. آداب و رسومی که روزگاری، مورد پذیرش اکثریت عموم بودند و از آن‌ها پیروی می‌شد. عناوین این داستان‌ها عبارتند از: آهو، سلندر، طلحک و دیگران.
به عنوان مثال در داستان "آهو"، نویسنده به یکی از آداب نادرست، غیر اخلاقی و رایج میان رعیت و ارباب در گذشته های دور، اشاره می کند؛ مطابق با این آداب، مردم عادی موظف بودند که قبل از اجرای مراسم ازدواج، نزد ارباب بروند و از او برای برگزاری مراسم اجازه بگیرند. به این صورت که داماد، عروس خود را به خدمت ارباب می برد و همسر آینده اش را در اختیار او قرار می داد. پس از این عمل، داماد می توانست با دختر مورد نظرش ازدواج کند.
بنابراین، همان طور که از توضیحات بند بالا پیداست، داستان در رابطه با ماجرای ازدواج پسر و دختری جوان است؛ زوجی که عاشقانه یک دیگر را دوست دارند و برای ازدواج شان لحظه شماری می کنند. عروس قصه، بر خلاف سایر زنان روستا، حاضر نمی شود سنت همیشگی قبل از ازدواج را به جای آورد و به خدمت ارباب برود. داماد نیز از خواسته ی معشوقش پیروی می کند و بدون این که او را با خود همراه نماید، به ملاقات ارباب می رود. همین اقدام آغازگر ماجراهایی تلخ و تکان دهنده می شود و خواننده را با خود همراه می کند.
بخشی از کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران
تصویر باز می شود.
اجساد ریخته! بیابان؛ پشت دیوار یک شهر. سکوت.
تصویر بسته می شود.
تصویر باز می شود به: داستان یکم / آهو
رود. روز آفتابی. بیرون جا
- تصویر آب پاک جاری روشن، که نورخورشید در آن افتاده؛ می درخشد.
- تصویر پسر که با ساقه های علف و گل های خودرو تاجی می سازد.
- تصویر دختر که از میان ساقه ها بالا می آید.
- پسر تاج را به گردن دختر می اندازد؛ دختر دست او را می بوسد.
- دختر و پسر در یک آب تنی نجیبانه در آب.
- دختر سوار بر اسب. پسر افسار اسب را گرفته است و می آورد. سرانداز نازک دختر در باد.
میدانچه. روز. بیرون جا
جلوی خانه های گلی و کپرهای نیی همسایه ها نشسته اند. چند جا دیگ هایی روی اجاق های هیزم است و دودی در فضا می پیچد. بادی آرام لباس ها را به تلاطم در می آورد. بچه های عور و نیمه برهنه دور از جمع در حال بازی اند. نوجوان ها ایستاده اند. مسن ترها گوشه و کنار میدانچه روی سنگ یا نمد یا کنده ی درخت نشسته اند. یکی حصیر می بافد؛ یک طرف پارچه های رنگ شده در آفتاب آویخته؛ یکی دو تن زیر اجاق ها را مواظبند؛ یکی مس می ساید.
پیر: خب؟!
مادر داماد: ساعت گرفته اند: ستاره ها سعد و نحس دارند. اگر گرهی نیفتد، چهاردهم ماه.
پیر: ماه شب چهارده کامل تر است البته!
پدر داماد: می ماند که خان ارباب نه نیاورد.
پیر: اصلش همین است؛ که خان ارباب دماغش خوش باشد نه نگوید.
خواهر داماد: روی این حرف دارند؛ هر دوشان!
پیر: بی رخصت ما که نشنیدیم!
پدر داماد: رخصت سهل است؛ خان ارباب باید عروس را برکت بدهد؛ برکت برای نعمت، برکت برای اولاد!
داماد: بی حرف پیش!
پیر: باید به خدمتش پیش کش ببری؛ گوسفندی یا بزی! یا مرغ و خروس؛ و بافته اگر داری!
داماد: شما دو اسبه می روید. گوش تان به من باشد؛ امروز دختر به من حرفی گفت.
رود کنار. روز. بیرون جا
تصویر دختر
دختر: من خودم برکت دارم!
میدانچه [دنباله]
حالا دختر هم ایستاده. باد در لباس دختر. یکی برای رفع شورچشمی اسفند به آتیش می ریزد. پچ پچه ی همه. مادر داماد نگران.
مادر داماد: جیرانم، دورت بگردم، لبت را گاز بگیر.
دختر: حرف بدی زدم؟
چاه کن: [به کناری] مادری گوهر شکم داشته؛ خیرگیش اما به پدر رفته!
پیر: بچگی می کنند! نفهمی می کنند! بفهمانید که این رسم قدیم است. پدرهای ما همین کردند!
دختر: پدرهای شما؛ نه من!
پیر: [برآشفته] آن که نکرد آواره شد!
دختر: آن که نشد در چهار راه باد نشست!
مادر داماد: [دلواپس] جیرانم، داغت را نبینم، ملتفت باش.
همسایه: خیره سر؛ حرف به لحنی می زند گویی که ما زنازاده ایم!
داماد: [به همسایه] آب را گل نکن!
همسایه: حرف گفته تیر افکنده؛ حاشا نمی توانید!
داماد: آتش به هیمه نینداز – [به عروس] تو بدشان را گفتی؟
دختر: زبانم بریده اگر گفته باشم. همسایه ها من از شما نگفتم. شما به راه پدران می روید و من هم!
مادر داماد: ...
کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران به قلم بهرام بیضائی در انتشارات روشنگران و مطالعات زنان به چاپ رسیده است.
- نویسنده: بهرام بیضائی
- انتشارات: روشنگران و مطالعات زنان
۷ روز ضمانت بازگشت وجه
ضمانت اصالت کالا
۷ روز هفته ۲۴ ساعته
امکان پرداخت در محل
امکان تحویل در محل
نظرات کاربران درباره کتاب آهو، سلندر، طلحک و دیگران | بهرام بیضائی
دیدگاه کاربران