کتاب سوء ظن | فریدریش دورنمات

بخشی از کتاب سوء ظن

کتاب سوء ظن به قلم فریدریش دورنمات و ترجمه‌ی محمود حسینی زاد در نشر ماهی به چاپ رسیده است.

غروب روز جمعه_ که آخرین روز سال بود_ بازرس با اتومبیل وارد زوریخ شد. در اتومبیل پاهایش را دراز کرده بود. هونگرتوبل که نگران دوستش بود، خودش رانندگی می کرد و محتاط تر از معمول. شهر غرق نور بود. هونگرتوبل وارد سیل اتومبیل ها می شد، که در این شط نور می راندند، به خیابان های فرعی می پیچیدند، درهایشان باز می شد و زن و مرد و پیر و جوان بیرون می ریختند، همه شان هم حریص، تا از این شب، از آخرین شب سال لذت ببرند، و آماده تا سال دیگری را شروع کنند و به زندگی ادامه دهند. پیرمرد بی حرکت روی صندلی عقب نشسته بود. در تیرگی این فضای کوچک گنبدی، از دست رفته می نمود. از هونگرتوبل خواهش کرد مستقیم نرود و دوری بزند. تمام حواسش را به این جنب و جوش خستگی ناپذیر داده بود. به طور معمول از زوریخ خوشش نمی آمد. چهارصد هزار سوییسی در یک جا و یک مکان برایش زیاد بود. از خیابان بانهوف همیشه بدش می آمد و الان هم در همان خیابان بودند؛ اما در این سفر پر رمز و راز، به سوی هدفی نامشخص و خطرناک (خودش به هونگرتوبل گفته بود سفر به واقعیت) ، شهر مسحورش کرده بود. از آسمان تیره و تار و بی شکوه، اول باران ریخت، بعد برف و باز باران_رشته هایی سیمگون در پرتو آن همه نور. چه جمعیتی، چه جمعیتی! گروه گروه در دو طرف خیابان بالا و پایین می رفتند؛ زیر برف و باران می لولیدند. ترامواها مملو از آدم بود. چهره ها، دست ها، انگشت های پیچیده دور روزنامه ها، همه در پشت شیشه ها و در نوری مات، همه پوشیده با نوری نقره ای، همه رد می شدند و گم برای اولین بار از شروع بیماری اش، بر لاخ احساس کرد که دیگر زمانش سپری شده است که بازی را، این بازی محتوم را، به مرگ باخته است. دلیل مقاومت ناپذیری که او را به زوریخ کشانده بود، سوءظنی که با شدت و حدت بنا شده و در کشاکش امواج بیماری شکل گرفته بود، دیگر به نظرش پوچ و بی ارزش می آمد. دنبال چی بود؟ چرا؟ برای چی؟ حسرت خواب داشت. خوابی بی پایان و بدون رویا.

• نویسنده: فریدریش دورنمات
• مترجم: محمود حسینی زاد
• انتشارات: ماهی