کتاب تاریخ عشق - نیکول کراوس

کتاب تاریخ عشق نوشته نیکول کراوس و ترجمه ترانه علیدوستی در نشر مرکز به چاپ رسیده است.

در این کتاب رمانی با موضوع عشق را در چندین داستان در کنار هم، می خوانیم. داستان از دوران جنگ جهانی دوم شروع می شود. یک آواره جنگی که نویسنده است و البته توفیق زیادی در عالم نویسندگی ندارد، عاشق دختری به نام آلما است که تازه پدرش را از دست داده و از مادر بیمارش نگهداری می کند. در آن شرایط جنگی، این دو از هم دور می شوند و همدیگر را گم می‌ کنند. سال ها می گذرد، تا لئو بتواند آلما را پیدا کند. در کنار این داستان اصلی، دو داستان دیگر هم روایت می ‌شود. اینها در زمان های مختلف هستند و هرکدام رازهایی دارند. نویسنده کم کم، پرده از راز ها بر می دارد. به تدریج با برملا شدن راز ها هویت و ماجرا های شخصیت اول داستان اصلی یعنی همان آواره جنگ روشن تر می شود. او محور اصلی هر سه داستان است. تشابه اسمی قهرمانان به این شکل توجیه می‌شود. نویسنده به دنبال نوشتن از ناامیدی و تنهایی نیست، برعکس می خواهد زندگی و امید را در افکار و دل ها، تقویت کند. نیکول کراوس، نویسنده کتاب، می ‌گوید: نوشتن برای عادت شده و تعامل او با دیگران است. با نوشتن روی جهان اطرافش می ‌تواند تاثیر بگذارد. او از جوانی شروع به نوشتن کرده است و با نوشتن تجربه کسب کرده و به واقع زندگی کرده است. با نوشتن می ‌توانم تخیل خودم را پرورش دهم، طرح جدید ایجاد کنم و تغییر به وجود آورم و در نهایت اصلاح و تکاملی را موجب شوم.

برشی از متن کتاب

” روز دوم هم وانمود کردم مریض هستم تا بتوانم به مدرسه نروم و همین طور دکتر ویشنوباکت را هم نبینم. وقتی مامان به طبقه بالا رفت ساعت مچی ام را کوک کردم و هر ده دقیقه 5 ثانیه پشت هم سرفه کردم. بعد از نیم ساعت از تخت بیرون آمدم تا در کوله پشتی آلما دنبال سرنخ های بیشتری بگردم. به جز چیزهایی که همیشه در آن هستند، مثل جعبه کمک های اولیه و چاقوی سوئیس آرمی اش، چیزی ندیدم، اما بعد پولوورش را بیرون آوردم که به دور چند کاغذ پیچیده شده بود. یک نظر کافی بود تا بفهمم مال کتابی است که مامان دارد ترجمه می‌کند به نام تاریخ عشق، چون او همیشه چک نویس هایش را توی سطل آشغال می‌ریزند و من می‌دانم چه شکلی اند. و می‌دانم آلما فقط چیزهای خیلی مهم را که ممکن است در مواقع اضطراری به دردش بخورند توی کوله اش نگه می دارد، پس سعی کردم بفهمم چرا تاریخ عشق این قدر برایش مهم است. بعد فکری به سرم زد. مامان همیشه می‌گوید بابا تاریخ را به او داده بود. در تمام این مدت منظورش بابای آلما بوده و نه بابای من؟ و نکند این راز که او که بوده در این کتاب باشد؟ مامان آمد طبقه پایین و من مجبور شدم برم توی دستشویی و 18 دقیقه وانمود کنم یبس شده ام تا او به شک نیفتد. وقتی آمدم بیرون به من شماره تلفن آقای  گلدستاین در بیمارستان را داد و گفت اگر دوست دارم به او زنگ بزنم می توانم. صدایش خیلی خسته بود و وقتی از او پرسیدم حالش چطور است گفت همه گاوها در شب سیاه اند. میخواستم از کار خوبی که قرار بود بکنم برایش بگویم، اما می‌دانستم نباید به کسی بگویم، حتی به او. برگشتن به تخت و با خودم حرف زدم تا بفهمم چرا هویت پدر واقعی آلما باید مخفی بماند. تنها دلیلی که به ذهنم می‌رسید این بود که جاسوس باشد، مثل آن زن موبور در فیلم مورد علاقه آلما، که برای اف. بی. آی کار می‌کرد. و با این که عاشق راجر تورنهیل بود نمی توانست  هویت واقعی اش را برای او فاش کند. شاید پدر واقعی آلما هم نمی توانست هویت واقعی اش را فاش کند، حتی برای مامان. شاید برای همین دو اسم داشت! یا حتی بیشتر از دوتا! حسودی ام شد که پدر من هم جاسوس نبود، اما بعد دیگر حسودی نکردم چون یادم آمد که شاید لمد وونیک بشوم که حتی از جاسوس بودن هم بهتر است."

نویسنده: نیکول کراوس مترجم: ترانه علیدوستی انتشارات: مرکز