کتاب دیوان کامل فروغ فرخزاد

کتاب دیوان کامل فروغ فرخزاد توسط نشر فصل پنجم به چاپ رسیده است.

فروغ الزمان فرخزاد زاده ی 8 دی ماه 1313 در گذشته 24 بهمن 1345 شاعر معاصر ایرانی است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونه های قابل توجه شعر معاصر فارسی هستند. فروغ فرخزاد در 32 سالگی بر اثر تصادف اتومبیل درگذشت. فروغ با مجموعه های "اسیر" ، "دیوار" و "عصیان" در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد. وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه ی "تولد دیگر" تحسین گسترده ای را برانگیخت، سپس مجموعه "ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد" را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران به عنوان شاعری بزرگ تثبیت نماید. بعد از نیما یوشیج، فروغ در کنار احمد شاملو، مهدی اخوان ثالث و سهراب سپهری از پیشگامان شعر معاصر فارسی است. فروغ در ظهرر8 دی ماه در خیابان معز السلطنه کوچه خادم آزاد در محله امیریه تهران از پدری تفرشی و مادری کاشی تبار به دنیا آمد. فروغ فرزند چهارم توران وزیری تبار و محمد فرخزاد است. از دیگر اعضای خانواده او می توان برادرش، فریدون فرخزاد و خواهر بزرگترش، پوران فرخزاد را نام برد.

فهرست

اسیر دیوار عصیان تولدی دیگر ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد نامه های خصوصی _اندوه تنهایی_ پشت شیشه برف می بارد پشت شیشه برف می بارد در سکوت سینه ام دستی دانه ی اندوه می کارد موسپید آخر شدی ای برف تا سرانجامم چنین دیدی در دلم باریدی...ای افسوس بر سر گورم نباریدی چون نهالی سست می لرزد روحم از سرمای تنهایی می خزد در ظلمت قلبم وحشت دنیای تنهایی دیگرم گرمی نمی بخشی عشق، ای خورشید یخ بسته سینه ام صحرای نومیدی ست خسته ام، از عشق هم خسته غنچه ی شوق تو هم خشکید شعر، ای شیطان افسون کار عاقبت زین خواب درد آلود جان من بیدار شد، بیدار بعد از او بر هر چه رو کردم دیدم افسون سرابی بود آن چه می گشتم به دنبالش وای بر من، نقش خوابی بود ای خدا... بر روی من بگشای لحظه ای درهای دوزخ را. تا به کی در دل نهان سازم حسرت گرمای دوزخ را؟ دیدم ای بس آفتابی را کاو پیاپی در غروب افسرد آفتاب بی غروب من! ای دریغا، در جنوب ! افسرد بعد از او دیگر چه می جویم؟ بعد از او دیگر چه می پایم؟ اشک سردی تا بیفشانم گور گرمی تا بیاسایم پشت شیشه برف می بارد پشت شیشه برف می بارد در سکوت سینه ام دستی دانه ای اندوه می کاود

برشی از متن

پشت شیشه برف می بارد پشت شیشه برف می بارد در سکوت سینه ام دستی دانه ی اندوه می کارد موسپید آخر شدی ای برف تا سرانجامم چنین دیدی در دلم باریدی...ای افسوس بر سر گورم نباریدی چون نهالی سست می لرزد روحم از سرمای تنهایی می خزد در ظلمت قلبم وحشت دنیای تنهایی دیگرم گرمی نمی بخشی عشق، ای خورشید یخ بسته سینه ام صحرای نومیدی ست خسته ام، از عشق هم خسته غنچه ی شوق تو هم خشکید شعر، ای شیطان افسون کار عاقبت زین خواب درد آلود جان من بیدار شد، بیدار بعد از او بر هر چه رو کردم دیدم افسون سرابی بود آن چه می گشتم به دنبالش وای بر من، نقش خوابی بود ای خدا... بر روی من بگشای لحظه ای درهای دوزخ را. تا به کی در دل نهان سازم حسرت گرمای دوزخ را؟ دیدم ای بس آفتابی را کاو پیاپی در غروب افسرد آفتاب بی غروب من! ای دریغا، در جنوب ! افسرد بعد از او دیگر چه می جویم؟ بعد از او دیگر چه می پایم؟ اشک سردی تا بیفشانم گور گرمی تا بیاسایم پشت شیشه برف می بارد پشت شیشه برف می بارد در سکوت سینه ام دستی دانه ای اندوه می کاود

• شاعر: فروغ فرخزاد
• انتشارات: فصل پنجم