کتاب گزینه اشعار نصرت رحمانی

معرفی کتاب گزینه اشعار نصرت رحمانی 

نصرت رحمانی، هنوز هم یک نوستاژی است. از سال 1332 که عصیان و شورش او در شعر و زندگیش، تمثیل اعتراض بود تا سالی که «میعاد در لجن» را چون ادعانامه انسان عاصی سرود از صداهای مشخص شعر معاصر ما بوده است. در تاریخ شعر معاصر، شاید کمتر شاعری باشد که زندگیش تجسم همان شوریدگی، پریشانی، عصیان و دربه دری شعرش باشد.

در یکی از سروده های این کتاب می خوانیم:

در سایه ی مرطوب چرکین سیاه من،

در این شب بی مرز،

مردی ست زندانی،

نوری ست سرگردان

در مرگ من آن سایه در خود رنگ می بازد!

هر سایه موجدی ست،

کز نور در خود نطفه می سازد

آنگاه می میرد؛

من دیده ام –

مردی که روزی سایه اش در پیش پایش مرد

نور پلیدی سایه اش را خورد!

شاعر: نصرت رحمانی انتشارات: مروارید