بخشی از کتاب سرنوشت بهانه ی نرسیدن است
در یکی از سروده های این کتاب می خوانیم:
شب ها
مثل پنجره ها
از پشت دوست داشتن
خواب ها را می بینم
که صحنه به صحنه
در حافظه ی عشق
مرور می شوند
خاطره ها را
خط خطی می کنند
و پرده به پرده
از یاد می روند
جهانی بدون پاسخ
که در کوچه های خیانت
آواره می شوند
و بوی خداحافظی می دهد
به جایی نمی رسد
و خیال کاهلانه ی عشق را
در خواب هم
از سر بیرون می کند
شاعر: غلامحسین معتمدی انتشارات: مرکز