Name: کتاب مون بزرگ
Brand: مرکز
SKU: 2200
Price: 985000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

درباره کتاب مون بزرگ

" مون بزرگ" از رمان های شاهکار فرانسوی است که با سبک منحصر به فردش، تا سال ها بعد منبعی برای الهام نویسندگان و تقلید به شمار می آمد. این کتاب تنها رمان فورنیه است که اگر مرگ نابهنگام به او مجال می داد، قطعا از نویسندگان به نامِ ادبیات جهان محسوب می شد؛ اما با این حال نیز نام فورنیه در صدر رمان نویسان ادبیات کلاسیک فرانسه می درخشد. کتاب درباره پسری به نام مون است که در روستا مشغول به تحصیل است. راوی داستان فرانسوا نام دارد و با او ارتباط صمیمی دارد. ماجرای اصلی از جایی شروع می شود که مون خیلی اتفاقی، مسیر بازگشت به خانه را گم می کند و سر از قصری در می آورد که در آن مراسم عروسی در حال برگزاری است. وی وارد قصر شده و در آن جا دختری را می بیند و شیفته او می شود و نام خود را به او می گوید و از دختر نیز نامش را می پرسد. بعد از مراسم مون هیچ تصوری از مسیر قصر در ذهنش نیست و هرچه تلاش می کند موقعیت آن یادش نمی آید.

روزهای بعد او و فرانسوا، در پی آدرسی از قصر هستند ولی علی رغم تلاش ها، هیچ نشانی نمی یابند. تا این که پسری به عنوان هم کلاسی آن دو وارد مدرسه می شود و ادعا می کند که آن دختر را می شناسد و نشانی او را به مون می دهد، او نیز به پاریس می رود تا صاحب نشانی را بیابد ... . سبک نوشتاری کتاب کاملا منحصر به فرد بوده و از همان ابتدای داستان، پازلی را در ذهن خواننده شکل می دهد که هرچه روند آن جلوتر می رود، تکه های آن کامل تر می شود. خاص ترین ویژگی کتاب را می توان در تصویر پردازی های آن خلاصه کرد. نویسنده دنیای نوجوانی و آرزوها و خواسته های مقتضای این دوران را چنان به تصویر کشیده که خواننده خود را به مثابه جوانی می بیند که به دنبال تحقق آروزهای خود است. هیجان موجود در سطر به سطر کتاب حاکی از این است که نویسنده در تلفیق دنیای واقعی شخصیت ها با دنیای اسرار آمیزی که آرزوی رسیدن به آن را دارند، موفق بوده و توانسته به خوبی جزئیات داستان را بدون این در نظر مخاطب کسالت بار به نظر بیاید، به تصویر بکشد و گاها خواننده را میان واقعیت و افسانه درگیر کند.

برشی از متن کتاب مون بزرگ

" تا آن زمان دوچرخه سواری طولانی نکرده بودم. آن اولین بارم بود. البته مدت ها بود که پنهانی و علی رغم درد زانویم دوچرخه سواری را از ژاسمن یاد گرفته بودم. برای جوان های معمولی هم دوچرخه وسیله ی بسیار سرگرم کننده ای است تا چه رسد به پسرک بینوایی چون من که تا همان اواخر می لنگیدم و هنوز سه چهار کیلومتر نرفته خیس عرق می شدم! چه لذتی از شیب تپه ها به شتاب پایین رفتن و در ژرفای چشم انداز گم شدن؛ به تیزی پرنده ای در دور دست های جاده ای رسیدن که با نزدیک شدنت از هم باز و شکوفان می شود؛ دهکده ای را در یک چشم به هم زدن پشت سر گذاشتن و همه چیزش را به یک نگاه از آن خود کردن و بردن ... . گشت و گذاری آن چنان دل انگیز و سبک بالانه را تا آن زمان تنها در خواب دیده بودم. حتی از سربالایی تپه ها هم به آسودگی بالا می رفتم. باید گفت که راهی که آن چنان به راحتی آب خوردن می پیمودم راه دیار مون بود ... در گذشته هنگامی که مون می خواست چگونگی روستایشان برا برایم تعریف کند می گفت: کم مانده به ده یک چرخ بزرگ است که باد می چرخاندش ... .

نمی دانست که آن چرخ به چه کاری می آید، یا شاید هم چنین وانمود می کرد تا کنجکاوی مرا بیش تر بر انگیزد. در پایان آن روز پر گشت و گذار آخر ماه اوت به این چرخ بزرگ رسیدم که در چمن زار بسیار پهناوری قرار داشت و با باد می چرخید، و شاید کارش این بود که برای کشت زارهای آن پیرامون آب بالا بکشد. از پس سپیدارهای آن سر چمن زار اولین خانه های روستا به چشم می آمد. جاده جویبار را دور می زد و هم چنان که در آن پیش می رفتم چشم انداز باز تر و پهناور تر می شد ... به پل که رسیدم خیابان اصلی روستا را دیدم. گاوهایی که در پس بوته های نی چمن زار می چرخیدند و صدای زنگوله هایشان به گوشم می رسید. از دوچرخه پیاده شدم و با هر دو دستم فرمان را گرفتم، سرگرم تماشای روستایی شدم که چنان خبر مهمی را برایش برده بودم. خانه ها در طول خیابان کنار گودالی ساخته شده بود که پل های چوبی کوچکی از روی آن می گذشت و هر خانه را به خیابان وصل می کرد. در آرامش شام گاهی صف خانه ها به انبوهی از زورق بادبان برچیده می ماند."