کتاب کارت های جادویی (مدرسه پر ماجرا 12)

کتاب کارت های جادویی دوازدهمین جلد از مجموعه ی مدرسه پر ماجرا اثر دن گاتمن با ترجمه ی مونا قائمی و تصویرگری جیم پایلوت توسط انتشارات گام به چاپ رسیده است.

ای. جی در امتحان برگزار شده هفته قبل در مدرسه به شکلی تصادفی بیشترین نمره را کسب کرده و تنها استعداد درخشان مدرسه شناخته شده است. یک روز خانم کوکو، معلم استعدادهای درخشان مدرسه ای . جی را به دفتر استعدادهای درخشان دعوت و عنوان می کند که الان ماه آوریل و ماه ملی شعر است. خانم کوکو از ای . جی می خواهد که به عنوان استعداد برتر، شعر زیبا و منحصر به فردی بنویسد و به دفتر استعدادهای درخشان مدرسه تحویل دهد. به نظر ای . جی خانم کوکو هم رفتارهای عجیب و غریبی دارد؛ او عاشق شعر است و بیشتر اوقات با قافیه حرف می زند. با خواندن شعر هیجان زده می شود و احساسات خود را بروز می دهد. وقتی طلوع و غروب خورشید را می بیند به فکر فرو می رود و گریه می کند. خانم کوکو معتقد است که پسرها هم باید احساسات خود را نشان دهند. او احساسات را مهمترین عامل برای شاعر شدن می داند و از ای . جی می خواهد که احساساتش را کشف کند تا بهترین و تاثیرگذارترین شعر را بنویسد. ای . جی که از انتخاب خودش به عنوان استعداد درخشان مدرسه ناراحت و ناراضی است تلاش می کند تا بدترین شعر دنیا را بنویسد؛ او بعد از ورود به خانه سراغ جعبه کارت های جمله سازی خود می رود و کارت ها را به هوا پرتاب می کند. بعد از افتادن و پخش شدن کارت ها در زمین، کلمات روی آن ها را به همان شکلی که ردیف شده اند در کاغذ می نویسد تا به عنوان شعر به دفتر استعدادهای درخشان تحویل دهد. صبح روز بعد ای . جی به دفتر استعدادهای درخشان مدرسه مراجعه می کند ...

مدرسه پرماجرا مجموعه مصور 24 جلدی فوق العاده جذابی است که ماجراجویی های کودکان در مدرسه ای با کادر خلاق را در قالب طنز روایت می کند. در تمام این جلدها کوشش شده تا نقش شیوه های تدریس نوین و خلاق مربیان در بهبود یادگیری دانش آموزان به نحوی موثر شرح داده شود. شخصیت اصلی در همه ی کتاب های این مجموعه پسر 8 ساله ی بازیگوش و شوخ طبعی به نام ای . جی است که از مدرسه نفرت دارد. هر جلد این مجموعه یکی از اتفاقاتی که برای ای . جی و دوستانش در مدرسه رخ می دهد را تعریف می کند.                                                                                                               

 

فهرست

 

1. فروشگاه مدرسه
2. ماه ملی شعر، الکی است
3. ماه یک جا نشستن و کاری انجام ندادن
4. شکسپیر کله پوک
5. روش سری سرودن شعر
6. جن های مهدکودک
7. بدترین شعر در تاریخ جهان
8. چرا مرده ها خوشبخت اند؟
9. جلو زدن از زمان
10. حیوانات عجیب و غریب اند
11. پادشاه مدرسه
12. یک شاعر زنده

برشی از متن کتاب

صبح روز بعد، تابلو اعلانات نشان می داد که تعداد شعرها به پانصد رسیده است. وقتی دوشیزه دیزی مشق های ما را جمع کرد، از اینکه من دو شعر تحویل دادم، خیلی تعجب کرد. مایکل نتوانسته بود حتی یک شعر بگوید، بنابراین تکلیفش را انجام نداده بود. رایان هم نتوانسته بود شعری بگوید. خانم پتی، پشت بلندگوی مدرسه گفت: "دوشیزه دیزی، لطفا آندرا و ای . جی را به دفتر دوشیزه کوکو بفرستید." وقتی در راهرو به طرف دفتر دوشیزه کوکو می رفتیم، آندرا گفت: "آرلو! می دانستی فیل ها تنها حیواناتی هستند که چهار تا زانو دارند؟" اوف، لابد حرف "ف" فرهنگنامه اش را می خواند. به دروغ گفتم: "معلوم است. هر کله پوکی این مزخرفات را می داند." آندرا لاف زد: "به زودی من هر چیزی را که در این دنیا وجود دارد، خواهم دانست." آره! هر چیزی غیر از اینکه چطوری روی اعصاب آدم راه نرود! بالاخره به دفتر دوشیزه کوکو رسیدیم و آندرا ناچار شد دست از لاف زدن درباره اینکه چقدر باهوش است، بردارد. دوشیزه کوکو گفت: "من یک فکر عالی دارم. می خواهم شما را به کلاس پیش دبستانی ها بفرستم تا شعرهایتان را برای بچه ها بخوانید! این کار به آنها نشان می دهد که پس از چند سال، می توانند مثل شما بخوانند و بنویسند." آندرا که هیچ فرصتی را برای خودشیرینی برای معلم ها از دست نمی دهد، گفت: "خیلی فکر خوبی است!" ولی به نظر من فکر ابلهانه ای بود. آن جن های کوچولوی مهدکودکی عجیب و غریب هستند. مایکل برادری در مهدکودک دارد که بنا به عادت، دماغش را برمی دارد و روی دیوار می گذارد. دوشیزه کوکو به هر کدام از ما، یکی از شعرهایمان را داد و ما به طرف کلاس پیش دبستانی ها راه افتادیم. آن جن ها کف زمین نشسته بودند. اندرو، برادر مایکل برای ما دست تکان داد. پسر! بچه های پیش دبستانی چقدر ریزه میزه هستند! بعضی از آنها به قدری کوچک بودند که در جیب شلوار من جا می گرفتند. اسم آنها روی سینه شان نصب شده بود. آندرا زیرلبی گفت: "آرلو! این بچه ها ستایش برانگیز نیستند؟ دلم می خواهد بغلشان کنم." اوف! من نمی خواستم به آنها دست بزنم. آنها احتمالا دماغشان را با لباس من پاک می کردند. خانم چان، معلم کلاس پیش دبستانی گفت: "بچه ها! ما امروز دو مهمان ویژه در کلاس داریم. حالا به آندرا و ای . جی سلام کنید." همه بچه ها مثل روبات تکرار کردند: "سلام آندرا، سلام ای . جی!" دوشیزه کوکو گفت: "قرار است به افتخار ماه ملی شعر، آندرا و ای . جی اشعاری را که نوشته اند، برای شما بخوانند. یک روزی، وقتی که بزرگ تر شدید، ممکن است به کلاس پیش دبستانی برگردید و درست مثل آندرا و ای . جی برای بچه ها شعر بخوانید." دوشیزه کوکو و خانم چان برای چند دقیقه از کلاس بیرون رفتند تا در راهرو با هم صحبت کنند. جن ها به من و آندرا زل زده بودند. آندرا به آنها گفت: "اسم واقعی ای . جی، آرلو جرویس است." من ادای آندرا را درآوردم و گفتم: "و اسم واقعی آندرا، صورتک همه چیز دان عقل کل است." بچه ها خندیدند.

نویسنده: دن گاتمن مترجم: مونا قائمی تصویرگر: جیم پایلوت انتشارات: گام