کتاب مادر - فلوریان زلر

کتاب مادر نوشته ی فلوریان زلر با ترجمه ی ساناز فلاح فرد توسط انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسیده است.

کتاب "مادر"، نمایش نامه ای جذاب، اثر "فلوریان زلر" نویسنده ی فرانسوی می باشد. شخصیت اصلی داستان "آن" زنی میان سال، افسرده و مایوس است که در کنار همسر بی وفا و خیانت کارش "پی یر" روزگار سخت و طاقت فرسایی را پست سر می گذارد. "نیکلا" و "سارا" دو فرزند پی یر و آن هستند که هم اکنون با رسیدن به دوره ی بزرگ سالی، به دور از والدین شان، زندگی خود را به طور مستقل اداره می کنند. آن، هیچ احساسی نسبت به همسرش نداشته و همواره با شک و تردیدی دائمی نسبت به تمامی امور و ادعاهای پی یر، از ازدواج با او، اظهار ندامت می کند. وی خلا عاطفی در زندگی زناشویی اش را با عشق و محبت ورزیدن به نیکلای بیست و پنج ساله اش پر می کند اما این پسر، عاشق و دل باخته ی دختری به نام "الودی" است و بیش تر اوقات خود را در کنار او سپری می نماید و علی رغم تماس ها و پیگیری های مداوم مادرش، جهت تماس با آن و دیدارش با او، هیچ رغبتی از خود نشان نمی دهد. همین موضوع، آن را به شدت آزار داده و موجب آشفتگی روحی و روانی او می شود. تا این که، نیکلای به دلیل ایجاد اختلافات و مشاجره هایی جزئی، با ناراحتی الودی را ترک کرده و به خانه ی مادرش نقل مکان می کند. تحت چنین شرایطی، نیکلای، با دل شکستگی تمام، در انتظار تماسی از جانب معشوقش می باشد که درگیر ماجراهایی خواندنی و جذاب با مادرش می شود.

فهرست

سخن ناشر سخن دبیر مجموعه پرده ی اول صحنه 1 صحنه 2 پرده ی دوم صحنه 1 صحنه 2 پرده ی سوم صحنه 1 صحنه 2 صحنه 3 پرده ی چهارم صحنه 1

برشی از متن کتاب

مادر و پدر. در فضایی غریب و با اصواتی که تنش را برجسته می کنند. مادر: ا، این جایی ... پدر: آره. مادر: یه کم دیر کردی. پدر: آره. یه کم. خوبی؟ مادر: آره، آره. (درنگ. بدون سرزنش کردن ادامه می دهد.) کجا بودی؟ پدر: هان؟ مادر: امروز بعد از ظهر. پدر: یعنی چی؟ مادر: کجا بودی؟ پدر: چطور؟ مادر: برام سوال بود همین. درنگ. پدر: تو چی؟ روز خوبی رو گذروندی؟ مادر: چرا این سوال رو می پرسی وقتی خود جوابش رو می دونی. پدر: واسه این که بدونم. مادر: برات مهمه؟ پدر: آره. مادر: خودت خوب می دونی که یه روز آشغال داشته م. پدر: (از جواب او متعجب شده) چته؟ آن ... مادر: هیچی. فقط برام سوال چرا وانمود می کنی. پدر: من؟ چی رو وانمود می کنم؟ مادر: که برات مهمه. پدر: ولی من اصلا وانمود نمی کنم آن. چی داری می گی؟ برام مهمه. خیلی. مادر: به هر حال خیلی جذاب نیست. بدون این که کاری انجام بدم این جا موندم. منتظر بودم. (درنگ. شروع تشویش را حس می کنیم.) سمینارت فرداست؟ پدر: آره. مادر: فردا می ری؟ پدر: آره. فردا صبح. مادر: خوبه. خوش حالی؟ پدر: فقط یه سمیناره. (درنگ.) انگار دل خوری ... مادر: نه، فقط ... نیکلا. پدر: نیکلا چی؟ مادر: هنوز زنگ نزده. پدر: چرا باید زنگ می زده؟ مادر: چون من مادرشم. براش پیام گذاشتم ولی جواب نمی ده. نمی فهمم چرا از خودش خبر نمی ده. چرا هیچ وقت نمی آد من رو ببینه. هیچ وقت. جوری رفتار می کنه انگار من دیگه وجود ندارم. پدر: سرش گرمه. مادر: به چی؟ پدر: هان؟ نمی دونم. به زندگی. مادر شانه هایش را بالا می اندازد. درنگ. مادر: خب؟ پدر:خب چی؟ مادر: کجا بودی؟ پدر: یعنی چی کجا بودم؟ مادر: امروز بعد از ظهر. پدر: توی دفتر عزیزم. چطور؟ مادر: همین طوری. درنگ. پدر او را با نگرانی نگاه می کند. پدر: چته؟ مادر: به دفترت زنگ زدم. پدر: دفترم؟ مادر: آره. (درنگ) می خواستم باهات حرف بزنم. پدر: خب؟ مادر: گفتن که اونجا نیستی. پدر: کی؟ مادر: امروز بعد از ظهر. گفتن که اونجا نیستی. پدر: توی جلسه بودم. مادر: آهان، آره ... پدر: آره. مادر: آهان، که این طور. پدر: آره. منشی م بهت نگفت؟ درنگ. جوابی نمی دهد. مادر: (با حالت بی اهمیت و آرام، گویی اولین بار است این سوال را می پرسد) تو چی، خوبی؟ پدر: خوبم ... مادر: (باز هم بدون پافشاری) امروز بعد از ظهر کجا بودی؟ پدر: هان؟ گفتم که دفتر بودم. مادر: جلسه داشتی؟ پدر: آره. مادر: داشتی سخنرانی فردا رو آماده می کردی؟ پدر: نه، هیچ ربطی نداشت. مادر: (بد گمان) جدی؟ (درنگ) سمینارت فرداست؟ نه؟ پدر: من رو نگران می کنی آن. مادر: من؟ پدر:آره. عجیب غریبی ... شرط می بندم امشب خیلی عجیب غریبی. مادر: نه ... اصلا. چرا این رو می گی؟ (درنگ. گویی با خودش حرف می زند.) روزها تنهایی حوصله م سر می ره. وقتی که تو زنیکه های عوضی رو می فرستی توی اتاق های هتل، البته از روی اجبار! پدر: (گویی نشنیده است) ببخشید؟ مادر: چیه؟ پدر: چی می گی؟ ...  

(درام معاصر فرانسوی 2) نویسنده: فلوریان زلر مترجم: ساناز فلاح فرد انتشارات: علمی و فرهنگی