کتاب قصاص مقدس

معرفی کتاب قصاص مقدس 

رمان"قصاص مقدس" داستانی پلیسی و معمایی را در اختیار مخاطب قرار می دهد. شخصیت اصلی قصه، "خواهر فیدلما"، زنی جوان و شجاع است که یکی از راهبه های"سنت بریجید کیلدار" کشور "ایرلند" است و به عنوان یک دالای شایسته، یا همان وکیل دادگاه های قدیمی ایرلند، صادقانه به انجام خدمت برای مردم و برقراری عدالت در جامعه می پردازد. داستان از جایی آغاز می گردد که این زن همراه با سه تن دیگر از اعضای سنت، از سرزمین "رگد" عبور کرده و پا به قلمروی "نورث آمبریا"، سرزمین تحت حکومت "پادشاه ازوی" می گذارد. این افراد در این سفر، با قتل ها و مجازهات های آیینی سخت گیرانه و وحشتناکی مواجه شده و فجایع زیادی را به چشم می بینند تا این که در سرزمین "دیرا"، ایالت جنوبی نورث آمبریا، با واقعه ای مهم و غیر قابل چشم پوشی رو به رو می شوند؛ آن ها، جنازه ی یکی از مردان هم آیین خود را که بر درختی آویخته شده است، دیده و از این موضوع به شدت متاثر می شوند. خواهر فیدلما از همراهان خود می خواهد تا به وی در پایین آوردن و به خاکسپاری مقتول یاری برسانند اما یارانش، به دلیل ترس و احتمال به خطرافتادن جان شان، با او مخالفت کرده و از فیدلما می خواهند تا هر چه زودتر از این مکان دور شده و خود را به خطر نیندازند. اما به دنبال مخالفت و عصبانیت شدید فیدلما، به ناچار، از او تبعیت می کنند. در همین هنگام، "وولفریک فریهاپ"، مردی جنگجو که خان "آلفریت"، پسر ازوی و حاکم دیرا است، از راه رسیده و مانع کار فیدلما، شده و ماجراهایی مهیج را به وجود می آورد.

برشی از متن کتاب قصاص مقدس اثر پیتر ترماین

زمان زیادی از مرگ مرد نمی گذشت. حتی خون و بزاق کنار لبان در هم رفته اش هنوز خشک نشده بودند. جنازه ی آویخته از انتهای یک طناب کنفی کلفت روی شاخه ی درخت بلوطی تنومند در وزش ملایم باد تاب می خورد. سر با زاویه ای چشم آزار از جای شکستگی گردن پیچ خورده بود. لباس ها جر خورده بود و اگر هم مرد صندل هایی به پا داشته مطمئنا به دست یغماگران به غنیمت رفته بود، زیرا اثری از هیچ پاپوشی به چشم نمی خورد. دستان در هم رفته اش، کماکان لزج از خون، از این حکایت داشتند که به راحتی تسلیم مرگ نشده است. علت توقف جمع کوچکی از مسافران مردی به دار آویخته از درختی کنار یک تقاطع نبود. مسافران از لحظه ی گذر از سرزمین رگد و پا گذاشتن به قلمروی نورث آمبریا به دیدن اعدام ها و مجازات های آیینی عادت کرده بودند. گویا آنگل ها و ساکسون های آن جا طبق نظام جزایی سختگیرانه ای علیه متخلفین از قانون شان زندگی می کردند – مجموعه ای از قطع عضو تا اعدام به دردناک ترین شیوه های ابداعی که انسانی ترین و رایج ترین شان دار زدن بود. منظره ی بی نوایی آویزان از درخت دیگر برای شان آزارنده نبود. آن چه باعث شده افسار مرکب های شان، تعدادی اسب و قاطر، را بکشند چیز دیگری بود. جمع مسافران شامل چهار مرد و دو زن بود که هر کدام ملبس بودند به خرقه ی پشمی رنگ نشده ی مذهبی. موی مردان در جلوی سر تراشیده شده بود، تراش فرق شان، آن ها را اعضای کلیسای کلومبا از جزیره ی مقدس آیونا نشان می داد. تقریبا همگی به یک باره توقف کرده بودند تا بنشینند و به مرد حلق آویز نگاه کنند، چشمان مرد از حدقه بیرون زده بود و زبان سیاه و آویزان از میان لبانش می بایست نشانه ی آخرین تلاش دیوانه وار او برای نفس کشیدن بوده باشد. چهره ی همه ی اعضای گروه هنگام بررسی جنازه از خوف و دلهره عبوس و گرفته بود. فهم علت چندان دشوار نبود. موی سر جنازه نیز هم چون اعضای کلومبا تراشیده شده بود. هر چند هیچ نشانی از صلیب عیسی، چنته و کمربند چرمی زائران عیسی پرست به چشم نمی خورد، اما باقی مانده ی لباسش از یک پوشش مذهبی حکایت داشت. مسافر جلو دسته از روی قاطرش با ترسی مشهود در تمام اجزای سفید چهره اش ماتش برده بود. یکی دیگر از عضای دسته، یکی از دو زن، مرکبش را نزدیک تر راند و با نگاهی ثابت به جنازه خیره ماند. او بر اسب سوار بود، نشانه ای از این که راهبه ای عادی نیست و مقام و مرتبتی دارد. صورت رنگ پریده اش هیچ نشانی از ترس نداشت، فقط حاکی از اندکی انزجار و کنجکاوی بود. زنی بود جوان و بلند قامت اما با بدنی متناسب، واقعیتی که به سختی با لباس محزونش پوشیده شده بود. پوست رنگ پریده ی چهره اش جذاب بود، رنگ چشمان روشنش بسته به احساسات تغییر می کرد و به سختی می شد گفت سبز است یا آبی. «بیایید این ور خواهر فیدلما.» مرد همراهش با لحنی آشفته نجوا کرد: ...

(مجموعه ادبیات پلیسی) نویسنده: پیتر ترماین مترجم: شاهین رحمانی انتشارات: قطره