کتاب ماه بر فراز مانیفست | نشر افق

کتاب ماه بر فراز مانیفست

این کتاب داستان دختری به نام " آبلین " را تعریف می کند که بسیار سخت کوش و شجاع است. پدر او " گیدئون تاکر " مردی ماجراجو است که همیشه برای آبلین داستان هایی به شیرینی یک شکلات تعریف می کند و همیشه در حال سفر کردن است. او شغل ثابتی ندارد برای پیدا کردن یک کار جدید به شهر " آیوا " می رود اما نمی تواند آبلین را همراه خودش ببرد پس تصمیم می گیرد آبلین را به " مانیفست " بفرستد. در آن جا آبیلین پیش خانم پیشگویی می رود که او هم مانند پدر داستان هایی برایش تعریف می کند با این تفاوت که دیگر به شیرینی شکلات نیستند و رازهایی در خود دارند رازهایی که آبلین سعی می کند آن ها را کشف کند. تا زمانی که کم کم آبلین متوجه می شود در همه ی داستان ها حضور همه اشخاص حقیقی حس می شود به غیر از...

این داستان در دو زمان مختلف و از زبان دو راوی مختلف روایت می شود. راوی اول یا همان قهرمان داستان، آبلین و از زبان او یعنی اول شخص مفرد و راوی دوم یکی از شخصیت های داستان، از زبان سوم شخص، گذشته شهر را روایت می کند.‌ نویسنده نیز داستان را بر اساس تاریخ آمریکا نوشته و سعی کرده حوادث را به واقعیت های تاریخ نزدیک باشد. داستان رمز آلود و پر معماست، معمایی که آبلین درگیرش است و دیگر مخاطبان داستان را نیز درگیر رازهایش می کند.

کتاب ماه بر فراز مانیفست نوشته ی کلر وندرپول و ترجمه ی کیوان عبیدی آشتیانی توسط نشر افق به چاپ رسیده است.

برشی از متن کتاب

روز بعد، هوا داغ بود. مطمئن نبودم که کرم ها از محل جدید زندگی شان راضی اند یا نه. اما چنان وول می خوردند که انگار در خانه ی مادری شان بودند. فکر می کردم زیر خاک می روند تا از رطوبت آن لذت ببرند اما برعکس روی خاک آمده بودند تا دنیا را بهتر ببینند. آن روز صبح، دوشیزه سادی سرحال نبود: امروز. باغچه را در یک ردیف بکن. نه خیلی عمیق و نه خیلی پهن. پایش سرخ شده و ورم کرده بود. توی ایوان، روی صندلی گهواره ای اش نشسته بود و دندان هایش را به هم می سایید. هنوز فکرم مشغول این بود که خانم لارکین را نفرین کرده و نقشه هایش را به هم ریخته. لتی و روتانا خیال نداشتند مرا از جریان نفرین مطلع کنند، ولی من فهمیده بودم. من من کنان گفتم: اوم... خانم؟ مطمئن نبودم برایش اهمیت دارد که فهمیده ام همان زن مجارستانی داستان هایش است یا نه. هم چنان صندلی اش جلو و عقب می رفت: شما خانم لارکین را نفرین کردید؟ نیشخند زد. نفرین. هر حرفی را که بهت بگویند باور می کنی؟ نفرین، جاسوس؟ باشنیدن کلمه ی جاسوس از جا پریدم. از کجا می دانست؟ من که از جاسوس به او چیزی نگفته بودم! ممکن است آینده را نتواند پیش گویی کند، اما مطمئناً برای فهمیدن اتفاق های زمان حال چشم سوم داشت. دوشیزه سادی گفت: تنها نفرین آن زن نادانی خودش بوده. _ شما دقیقاً بهش چی گفتید؟ _Ava grautz budel mocha mole ماهیچه های بدنم از شنیدن این جمله بی اختیار منقبض شدند. _ زبان کولی هاست. یعنی شاید در ازای عمرت به اندازه ی موهای روی چانه ات باشد و حالا اگر مشغول کارت نشوی، تو را هم نفرین می کنم، یکی از آن نفرین های ویران کننده...

• نویسنده: کلر وندرپول
• مترجم: کیوان عبیدی آشتیانی
• انتشارات: افق