کتاب زن (فاطمه فاطمه است) | علی شریعتی

معرفی کتاب زن (فاطمه فاطمه است)

کتاب زن جلد بیست و یکم از مجموعه آثار دکتر علی شریعتی می باشد که سخنرانی های ارزشمند نقل شده ی ایشان در حسینیه ی ارشاد برای جمعی از دانشجویان و علاقه مندان را در برمی گیرد. موضوع این بیانات و مطالب در حیطه ی مسائل پیچیده و متعدد زنان است که جناب شریعتی، جهت رفع و پاسخ گویی به تمامی آن ها، شخصیت والای حضرت فاطمه (س) را به عنوان الگویی مناسب و شایسته برای بانوان مورد تفسیر و تحلیل قرار داده و اطلاعاتی پرمحتوا و قابل تامل را تشریح می کند.

وی در همین راستا، شرح حال این شخصیت گران قدر را به صورت روشن و روان و با تکیه بر اسناد تاریخی و ذکر مآخذ اهل تسنن، بیان کرده و در نتیجه، خواننده را در شناخت هر چه بیش تر و صحیح تر حضرت فاطمه یاری می رساند. به طور کلی مطالعه ی این اثر نفیس، آن هم در عصر کنونی که بانوان عزیز از جایگاه و قدر و منزلت خویش به طور کامل آگاهی نداشته و به اصطلاح در بین زن سنتی و یا مدرنیته شدن دچار سر درگمی و گمراهی هستند، بسیار موثر بوده و خواننده را قادر خواهد ساخت تا تصمیمات صحیحی اتخاذ نموده و به نتایج مطلوب و قابل احترامی دست یابد.

برشی از متن کتاب

تشکیل خانواده زن و مرد، دوره ی قدرت غریزه ی جنسی را آزادانه در دانسینگ ها، رستوران ها، گردش گاه ها و مجالسی از این گونه می گذرانند. تا زن به خود می آید، دور و برش را خالی می بیند. دیگر کسی به سراغش نمی آید و اگر می آید برای تجدید خاطراه ای است از گذشته و رد دوره ی تجربه ی آزادی های جنسی را گذرانده و از هر باغی، گلی و از هر گلی، بویی گرفته و رفته است. اکنون دیگر هیچ چیز برایش جالب و تازه نیست غریزه ی جنسی فرو کش کرده است حب جاه و مال و شهوت طلبی و مقام پرستی جانشینش شده است و میل به سامان گرفتن خانه و خانوداده تشکیل دادن در وجودش سر می کشد.

زن با احساس خطر از این که دیگر دور و برش شلوغ نیست و کسی سراغش را نمی گیرد، و مرد نیز با خستگی از آزادی ها و تجربه های متنوع و بی پایان جنسی که دیگر دلش را زده، رو در روی هم قرار می گیرند و در انتهای راه های طولانی و خخسته کننده به هم می رسند و می خواهند تشکیل خانواده بدهند. خانواده تشکیل می شود، اما آن چه این دو را به یک خانه کشانده است و دست به دست هم داده هراس زن است از ورشکستگی و فرار مرد است از خستگی و دل زدگی! خانواده تشکیل شده است، اما به جای عشق و شدت ایده آل - به جای این که بودن شان با هم احساس و تپش بیافریند و عظمت و شکوه و تخیل ایجاد کند - خستگی و بیزاری آمده است، که هیچ چیز تازگی ندارد و می دانند چه خبر است. هیچ خبر. چیزی نیست که چنگی به دل زند. می دانند که چرا هم را یافته اند و چه نیازی به هم دارند.

هر دو با آگاهی تمام، با محاسبه ی درست و عاقلانه به سراغ هم آمده اند و هر کدام می دانند که از طرفش، با لحن «قربانم بشی الهی» چه می خواهد. هر کدام دیگری را برای حتیاج خودش وسیلخ گرفته است. هر دو فدای هم و قربان و صدقه ی هم اند، اما در عکس جهتی که ما می فهمیم. این است که در روزهای ازدواج، تالار بزرگ عمومی شهرداری پر می شود - که در کلیسا راه نمی دهند - و کسی از طرف شهردار - با آرمی روی سینه، در قیافه ی یک کارمند اداره، نه یک روحانی (چهره ی نماینده ی روح و ایمان و حرمت و قداست) - زوج زوج معرفی می کند؛ درست هم چون کله قندهای قالبی، از روی لیستی نام ها را می خواند و «بله» می گیرد که غالبا چندین بچه نیز پشت سر عروس و داماد «بله» می گویند و نشان می دهند که این بله را آن ها به دهان پدر و مادر تحمیل شده بر هم شان دادند. پولی می دهند و لیستی را امضا می کنند و پایان می گیرد و همه به قالب شان - خانه ی شان - بر می گردند. جالب این جاست که مثلا از دویست، سیصد عروس فقط بیست سی نفر لباس عروسی به تن کرده اند و بیش تر...