کتاب در ستایش بطالت

معرفی کتاب در ستایش بطالت:

راسل بر این عقیده است که اگر هر فرد فقط چهار ساعت در روز کار کند، هم بیکاری کاهش می یابد و هم بر حظ  و شادی مردم- به سبب افزایش فراغت- افزوده می شود. آنتونی گوتلیب در پایان دیباچه ی مذکور می نویسد: «تحقیقات قویا نشان می دهند که در یک جامعه ی مفروض در یک زمان مفروض، ثروتمندان شادترند. پاسخ به این پارادوکس ظاهری در این نکته نهفته است که مردم، در کل ، می خواهند ثروتمند تر از همردیفانشان باشند.

این ثروت نسبی است- و نه ثروت مطلق- که در شادی دخیل است. پس اگر یک فرد کمتر کار کند و کمتر از دیگران درآمد کسب کند، احتمالا کمتر خرسند و قانع می شود. ولی اگر همه ی افراد کمتر کار کنند و درآمدها هماهنگ شوند، نتیجه می تواند کاملا متفاوت از آب درآید. و این فراغت بیشتر برای هر فرد دقیقا همان چیزی است که راسل از آن دفاع می کند. در این مورد، و بسیاری موارد دیگر، برماست که یکبار دیگر به حرف های او گوش بسپاریم.»

برشی از متن کتاب در ستایش بطالت:

این فکر که فقیران هم باید فراغت داشته باشند، همواره برا ثروتمندان ناخوشایند بوده است. در انگلستان اوایل قرن نوزدهم، پانزده ساعت کار روزانه برای هر فرد معمول بود; کودکان هم گاه همین قدر کار می کردند، ولی غالبا دوازده ساعت در روز. وقتی عده ای فضول موی دماغ گفتند این مقدار ساعت به نظر قدری طولانی است، شنیدند که کار بزرگسالان را از میگساری و کودکان را از شیطنت باز می دارد. وقتی بچه بودم، کوتاه زمانی پس از آن که کارگران شهری حق رای یافتند، پاره ای تعطیلات رسمی در قانون لحاظ شدند، مایه ی خشم و غضب طبقات بالاتر. یادم می آید که از زبان یک دوشس پیر شنیدم: ((تعطیلی به چه درد فقیرها می خورد؟ آنها باید کار کنند.)) مردم حالا این قدر رک نیستند، ولی آن عقیده همچنان پابرجاست، و منشا بسیاری از نابسامانی های اقتصادی ما.

خرید کتاب در ستایش بطالت:

کتاب در ستایش بطالت اثر برتراند راسل و ترجمه محمدرضا خانی از انتشارات نیلوفر به همراه سایر کتاب های فلسفی را از کتابانه خریداری نمایید.