کتاب کوتی کوتوله (نقشه ی خاله)

درباره کتاب کوتی کوتوله نقشه ی خاله

کوتی کوتوله، دیو کوچولویی بود که در خانه ی خاله پیرزن زندگی می کرد. یک روز خاله پیرزن متوجه می شود که کوتی گوشه گیر و کم حرف شده، بنابراین سعی می کند سر حرف را با او باز کند تا شاید بتواند مشکل دیوی را حل کند. بعد از حرف هایی که دیوی می زند خاله پیرزن می فهمد که دیوی دلتنگ مادرش است و از او می خواهد تا برای چند روزی پیش مادرش برود. خاله پیرزن تصمیم می گیرد تا نان، کلوچه و آش بپزد که کوتی آن ها را به عنوان سوغاتی برای مادرش ببرد. اما کوتی به خاله پیرزن می گوید تنها چیزی که می تواند به عنوان سوغاتی ببرد، آدمیزاد است واگرنه مادرش او را نخواهد پذیرفت. خاله پیرزن با شنیدن این حرف از کوره در می رود و با خودش فکر می کند حتما کوتی قصد جان او را کرده، اما وقتی عجز و ناراحتی کوتی را می بیند چاره ای زیرکانه می اندیشد و به کوتی کوتوله کمک می کند ... از ویژگی های ظاهری کتاب می توان به جلد و صفحات بسیار ضخیم آن اشاره کرد. همچنین نقاشی های رنگی بسیار زیبایی که تمام صفحات را دربرگرفته بر جذابیت این مجموعه افزوده است.

مجموعه‌ی کوتی کوتوله، شامل داستان های کوتاه مصور و جذابی است که با جلد و صفحات ضخیم برای کودکان سه تا نه سال به چاپ رسیده است. قصه های مجموعه، درباره‌ی غول کوچکی به نام کوتی کوتوله است که به دنبال پیدا کردن آدمی برای خوردن، به خاله پیرزن برمی خورد. خاله آن قدر مهربان است که کوتی با او دوست شده و کنارش زندگی می کند. اما این غول با مزه هیچ چیزی بلد نیست و در انجام کارهای آدم ها و فهمیدن حرف هایشان، با اشکالاتی رو به رو می شود که ماجراهای جالب و خنده داری را به وجود می آورند.

بخشی از کتاب کوتی کوتوله نقشه ی خاله

کوتی کوتوله، گوشه ی اتاق نشسته بود و غصه می خورد.

خاله پیرزن دیدش و گفت: «غول غولکم، پسر تکم، چی شده؟ چرا اخم هات تو همه؟ مگه کشتی هات غرق شده!»

اخم هات تو همه؟ مگه کشتی هات غرق شده!»

کوتی کوتوله گفت: «من که کشتی ندارم. دلم برای مامان غولکم تنگ شده.»

خاله پیرزن گفت: «وا! ... مگه غول ها هم دلشان تنگ می شود؟»

کوتی کوتوله گفت: «همه ی غول ها نه. اما غول هایی که آدم نمی خورند آره.»

خاله پیرزن خندید و گفت: «آهان، یادم نبود! ... خب این که غصه ندارد. یک سفر برو مادرت را ببین و برگرد.»

کوتی کوتوله گفت: «نمی توانم خاله جان. چون که نباید دست خالی بروم.»

خاله پیرزن گفت: «کی گفته دست خالی بروی؟ خودم برایت نان و کلوچه می پزم با یک قابلمه آش. نقل و نبات هم می گذارم کنارش، می دهم که سوغات ببری.»

کوتی کوتوله گفت: «نه خاله جان، این چیزها که گفتی، به در مامان غولکم نمی خورد.»

خاله پیرزن پرسید: «پس چی به دردش می خورد؟»

کوتی کوتوله فوری جواب داد: «یک آدم، که بخورد.»

خاله پیرزن جیغ زد و جارویی را که تو دستش بود پرت کرد و به طرف کوتی کوتوله و گفت: «چشم من روشن! حالا دیگه می خواهی آدم ببری بدهی مامان جانت بخورد؟!»

کوتی کوتوله از جا پرید و گفت: «نه خاله جان، من که نگفتم سوغاتی غول ها این جوریه. اصلا نمی روم، دلم هم غلط می کند که تنگ شود.» و دو تا مشت محکم زد به شکم خودش، بعد هم دوباره ساکت و غصه دار یک گوشه نشست.

خاله پیرزن دلش سوخت و گفت: «خیلی خب، حالا غصه نخور تا ببینم چی کار باید بکنیم.»

و رفت دنبال کار و بار خانه. اما از فکر کوتی کوتوله بیرون نرفت.

تمام شب هم به فکرش بود. صبح که شد کوتی کوتوله را صدا کرد و گفت: «آماده شو که با هم برویم به سرزمین غول ها.»

کوتی کوتوله با تعجب پرسید: «با هم؟»

خاله پیرزن جواب داد: «آره دیگه، مگه نگفتی باید یک آدم، سوغاتی ببری؟ خب من می شوم سوغاتی ات!»

کتاب کوتی کوتوله نقشه ی خاله نوشته ی شکوه قاسم نیا و تصویرگری غزاله بیگدلو توسط انتشارات شهر قلم به چاپ رسیده است.

• نویسنده: شکوه قاسم نیا
• تصویرگر: غزاله بیگدلو
• انتشارات: شهر قلم