کتاب ابراهیم به دنیا آمد (قصه های پیامبران 6)

کتاب ابراهیم (ع) به دنیا آمد ششمین جلد از مجموعه ی قصه های پیامبران بازنوشته ی لاله جعفری با تصویرگری ماهنی تذهیبی توسط انتشارات افق به چاپ رسیده است.

در سرزمینی به نام بابِل، که پادشاهی زورگو و ستم گر به نام نمرود در آن حکمرانی می کرد. کودکی زیبا به نام ابراهیم، متولد شد؛ او در همان دوران کودکی پدرش را از دست داد و با عموی خود آزر، که یک کارگاه ساخت بُت (مجسمه هایی از چوب و سنگ که در گذشته مردم به عنوان خدا، آن را می پرستیدند) داشت، زندگی می کرد. او به همراه عمو به بت خانه می رفت و با چشم خود می دید، مردم مجسمه هایی شبیه انسان که به دست خود ساخته اند را می پرستند. این رفتار آنها باعث حیرت ابراهیم می شد و با خود فکر می کرد چطور ممکن است مجسمه ای حکم خدا را پیدا کند و افرادی آن را بپرستند در حالی که این بت ها حتی قدرت مراقبت از خود را هم ندارد، بنابراین تصمیم گرفت، کاری کند و مردم سرزمینش را آگاه سازد تا از این گمراهی خارج شوند...

ابراهیم (ع) به دنیا آمد جلد ششم از مجموعه ی قصه های پیامبران می باشد که در چند جلد از جمله ابراهیم (ع) در آتش، موسی (ع) پیامبر می شود، هُدهُد در قصر ملکه، ابراهیم (ع) دربت خانه، پسری که با رود آمد و... به چاپ رسیده اند. این داستان ها با هدف آموزش مفاهیم دینی و آشنایی بیش تر کودکان با زندگی پیامبران الهی تهیه شده اند. داشتن صفحاتی کاملا مصور از جنس کاغذ گلاسه و رنگ های به کار گرفته شده از جمله جذابیت های این مجموعه برای کودکان می باشد. یکی دیگر از نکات مثبت این کتاب ها چاپ آنها در قطع کوچک و کم حجم می باشد تا کودک بتواند به سادگی آن را با خود جا به جا کند.

برشی از متن کتاب

یکی بود یکی نبود، در زمان های قدیم، پادشاهی بود اخمو و بداخلاق. پادشاهی که همه را اذیت می کرد. همیشه خنجر به کمر می بست، آدم ها را با خنجرش می ترساند و به همه زور می گفت. اسم این پادشاه زور گو نمرود بود. در زمان نمرود، بچه ای هم به دنیا آمد. بچه ای که صورتش مهربان و آرام بود، از اذیت و آزار خوشش نمی آمد و همه را دوست داشت. اسم ان بچه ی مهربان، ابراهیم بود. ابراهیم وقتی خیلی کوچک بود، پدرش از دنیا رفت. پس کسی باید از او مراقبت می کرد. عمویش این کار را کرد. او دنبال ابراهیم آمد، بار و بندیلش را سوار شتر کرد و او را پیش خودش برد. اسم عموی ابراهیم، آزر بود. عمو آزر از چوب و سنگ بت می ساخت و بت ها را در بت خانه می گذاشت. آدم ها به بت خانه می آمدند و بت های چوبیو سنگی را می پرستیدند. عمو آزر هم بت پرست بود. ابراهیم به چوب ها و سنگ هایی که توی بت خانه بودند، خوب نگاه می کرد. و بعد، به بت هایی که عمو از آنها می ساخت، خوب فکر می کرد. روزی به عمو آزر گفت: این بت های سنگی و چوبی، چه کاری بلدند؟ هیچ کاری، آنها هیچ کاری بلد نیستند...          

(کتاب های فندق) بازنوشته: لاله جعفری تصویرگر: ماهنی تذهیبی انتشارات: افق