کتاب من امام حسن (ع) را دوست دارم

معرفی کتاب من امام حسن (ع) را دوست دارم

امام حسن (ع) دومین امام ما شیعیان، فرزند امام علی (ع) و حضرت فاطمه (س) هستند. پیامبر اکرم  امام حسن را خیلی دوست داشتند. امام از همان دوران کودکی بسیار خوش اخلاق و با ادب بود و با مردم بسیار خوب و با احترام برخورد کرده و سخن می گفت. او با فقیران بسیار مهربان بود طوری که سه بار همه‌ی دارایی خود را با آن ها تقسیم کرد؛ اگر چیزی به کسی می بخشید، هرگز منت نمی گذاشت، هیچ گاه مغرورانه با کسی حرف نمی زد و بسیار کریم و بخشنده بود. شرح مختصر زندگی پربار این امام بزرگوار به همراه چند داستان کوتاه و آموزنده را می توانید در کتاب من امام حسن را دوست دارم بخوانید. داستان های کوتاه کتاب به خصوصیات اخلاقی بارز امام حسن، از قبیل اخلاق نیکو، مهربانی در برخورد با دیگران، مهربانی با حیوانات، بخشندگی و شجاعت ایشان پرداخته و درس هایی گرانبها به خوانندگان ارائه می نماید. کودکان با خواندن کتاب فوق با زندگی و شخصیت والای ایشان بیشتر آشنا شده و می توانند با الگو برداری از این امام بزرگوار زندگی بهتری برای خود رقم بزنند.

مجموعه‌ی چهارده جلدی من اهل بیت را دوست دارم، در جلدهای مختلف به زندگی پیامبر، اهل بیت ایشان و سیره‌ی عملی آن ها پرداخته و با بیان جنبه های تاریخی دوران حیات ، مقام معنوی و افکار و اندیشه های آن بزرگواران، کودکان را با ابعاد مهم زندگی، شخصیتی و دیدگاه های آن ها آشنا می کند. در پایان هر جلد اطلاعاتی از قبیل نام، القاب و کنیه ها، زمان و محل تولد و شهادت اهل بیت اشاره شده و تعدادی از احادیث گهربار و مشهور آنان برای بهره‌ی هرچه بیشتر ارائه شده است.

کتاب من امام حسن را دوست دارم جلد چهارم از مجموعه‌ی کتاب های من اهل بیت را دوست دارم به قلم غلامرضا حیدری ابهری و تصویرگری طاهره رضایی توسط انتشارات جمال به چاپ رسیده است.

برشی از متن کتاب

پیامبر حسن علیه السلام را خیلی دوست داشت. گاهی او را روی شانه اش می گذاشت و با او بازی می کرد. پیامبر درباره‌ی حسن فرمود: "خدایا! من حسن را دوست دارم پس تو نیز او را دوست بدار." پیامبر درباره‌ی او و برادرش حسین علیه السلام فرمود: "هرکس حسن و حسین را دوست بدارد مرا دوست داشته است و هر کس با آن ها دشمنی کند با من دشمنی کرده است." "حسن و حسین، سرور جوانان اهل بهشت هستند." رسول خدا صلی الله همیشه به خانه‌ی فاطمه علیه السلام می رفت و با حسن و حسین بازی می کرد، آن ها را در آغوش می گرفت و می بوسید. گاهی بازی آن دو را تماشا می کرد؛ یک بار که حسن و حسین با هم کشتی می گرفتند، پیامبر به امام حسن فرمود: "آفرین حسن! حسین را بگیر." پیامبر فقط حسن را تشویق می کرد. حضرت فاطمه پرسید: "ای رسول خدا! آیا بزرگ تر را در مبارزه با کوچک تر تشویق می کنی؟!" پیامبر صلی الله فرمود: "نگران نباش! جبرئیل هم دارد به حسین می گوید:"آفرین حسین! حسن را بگیر." امام حسن علیه السلام از همان کودکی خوش اخلاق و با ادب بود. امام حسن علیه السلام با مردم خیلی خوب حرف می زد‌او به بزرگ تر ها احترام می گذاشت. حتی اگر یک انسان بزرگ اشتباهی انجام می داد، بسیار با احترام با او صحبت می کرد. یک بار او و برادرش حسین، دیدند که پیرمردی اشتباه وضو می گیرد. حسن و حسین، برای این که وضو گرفتن درست را به آن پیرمرد یاد بدهند، فکری کردند. آن دو، پیش پیرمرد رفتند و گفتند: "شما بین ما دو نفر قضاوت کن! بگو کدام یک از ما درست وضو می گیرد."

• کتاب من اهل بیت را دوست دارم 4
• نویسنده: غلامرضا حیدری ابهری
• تصویرگر: طاهره رضایی
• انتشارات: جمال