کتاب انتخاب (مجموعه انتخاب 1)

کتاب انتخاب اولین جلد از مجموعه ی انتخاب نوشته ی کایراکاس و ترجمه ی رباب پور عسگر توسط نشر باژ به چاپ رسیده است.

اِمِریکا سینگر دختری از خانواده ای متوسط است که  همراه خانواده اش در سرزمین آیله آ زندگی می کنند. امریکا همانند دیگر اعضای خانواده اش به کار هنری مشغول است؛ هنگامی که مادرش در جشن ها و مراسم های خاص پیانو می نوازد، او با صدای گرمش آواز می خواند و از این راه به امرار و معاش خانواده کمک می کند. هر چند که خانواده ی امریکا از لحاظ مالی شرایط مناسبی ندارند، اما او از زندگی در کنار مادر، پدر، خواهرها و برادرهایش احساس بسیار خوبی دارد. مدت زیادی از آشنایی امریکا با آسپن، پسر جوانی که از لحاظ مالی در طبقه ای پایین قرار دارد نمی گذرد و او این موضوع را از همه مخفی نگه داشته و منتظر است تا در شرایطی مناسب با خانواده اش در میان بگذارد. درهمین زمان نامه ای از قصر پادشاه آیله آ به دست او می رسد. بعد از باز کردن نامه متوجه می شود که شاهزاده مکسون تصمیم به ازدواج گرفته از این رو برای همه ی دخترهای شانزده تا هجده ساله دعوت نامه ارسال شده تا در صورت تمایل به قصر رفته و بعد از آموزش های لازم، در رقابتی سخت به عنوان ملکه انتخاب شوند. امریکا که دل سپرده ی آسپن است اصلا راضی به شرکت در این رقابت نیست اما مادرش اصرار بر انجام این کار دارد. در نهایت دختر جوان با تصور این که می تواند بعد از چند روز ماندن در قصر دوباره به خانه و عشقش بازگردد به آن جا می رود؛ اما پس از رو به رو شدن با شاهزاده مکسون به کلی نظرش تغییر کرده و وارد مرحله ی جدیدی از زندگی می شود ...

 

برشی از متن کتاب

صبح روز بعد، یونیفرم مخصوص منتخب ها را پوشیدم: شلوار مشکی، پیراهن سفید و گل سمبل ایالت خودم، سوسن، روی موهایم. اجازه داشتم کفش هایم را خودم انتخاب کنم. کفش عای بدون پاشنه ی قرمز و زهوار درفته ام را پوشیدم. به این نتیجه رسیدم که باید از همان اول آشکارا نشان دهم همه چیز درخور ملکه ها نیست. حاضر بودیم تا به زودی عازم میدان شویم. هر یک از منتخب ها امروز در ایالت محل زندگی شان مراسم بدرقه داشتند و من اشتیاقی برای این مراسم نداشتم. همه به من خیره شده بودند و من فقط آن جا ایستاده بودم. تمام این قضیه مسخره به نظر می رسید. چون به دلایل امنیتی باید مرا سه کیلومتر با اتومبیل می بردند. روز با اتفاقات ناخوشایندی شروع شد. کنا و جیمز برای بدرقه ی من آمده بودند که خیلی به من لطف کردند چون کنا باردار و خسته بود، کوتا هم آمد هر چند حضور او به جای آرام کردنم، بیشتر باعث فشار عصبی می شد. وقتی از خانه تا کنار اتومبیلی که برای مان آماده کرده بودند، راه می رفتیم، کوتا بسیار آهسته می آمد تا عکاس ها و بدرقه کنندگان دیگر که آنجا حضور داشتند، او را خوب ورانداز کنند. پدرم فقط سرش را تکان داد و همگی داخل اتومبیل ساکت بودیم. می تنها تسلی خاطر من بود. دستم را نگه داشت و سعی کرد تا مقداری شوق و ذوقش را به من تزریق کند. وقتی وارد میدان پر جمعیت شدم ذهنم هنوز در دستش بود. ظاهرا همه ی مردم ایالت کارولینا آمده بودند ببینند من چه تحفه ای هستم. از سکوی بلندی که روی آن ایستاده بودم. توده ی جمعیت را می دیدم که از پایین به من خیره شده بود. از بالای آن سکو مرز بین طبقات مختلف مردم را می دیدم. مارگارینا استاینز درجه سه بود. او و والدینش چپ چپ نگاهم می کردند. تنیل دیگر درجه هفت بود و داشت برایم بوس می فرستاد. درجه های بالاتر طوری نگاهم می کردند که انگار چیزی متعلق به آن ها را دزدیده ام. درجه چهارها از ان پایین برای من، دختری از درجه ی متوسط که ترفیع یافته بود، هلهله می کردند. متوجه شدم برای هر کس در این جمع چه معنایی دارم؛ انگار من نماینده ی همه شان بودم. سرم را بالا گرفتم و سعی کردم روی آن چهره ها تمرکز کنم. مصمم بودم کارم را به خوبی انجام دهم. بهترین مان خواهم بود. بلند مرتبه ترین از درجه پایین ها. شهردار پرادعا صحبت کرد. ـ و اهلی کارولینا دختر زیبای ماگدا و شالوم سینگر، یعنی خانم امریکا سینگر، رو تشویق خواهند کرد! جمعیت کف زدند و هلهله کردند. بعضی ها گل پرت کردند. لبخند زنان و در حالی که دستم را برایشان تکان می دادم. لحظه ای در صدای شادی آن ها احاطه شدم و سپس دوباره به بررسی جمعیت پرداختم اما این بار هدف دیگری داشتم. می خواستم اگر بشود صورت او را یک بار دیگر ببینم. نمی دانستم آمده بود یا نه. به من گفتت دیروز در تلویزیون زیبا بودم، ولی حتی از آن چه در خانه ی درختی بود، غیر صمیمی تر و محافظه کارتر صحبت کرده بود.

• نویسنده: کایراکاس
• مترجم: رباب پور عسگر
• انتشارات: باژ