کتاب خالی بندی! (کتاب های جولیا)

کتاب خالی بندی جلد هفدهم از مجموعه ی کتاب های جولیا

در این کتاب با کودکان درباره ی اخلاق زشت خالی بندی در قالب یک داستان کودکانه صحبت می شود. خالی بندی یک اخلاق و عادت ناپسند است که از منظر مربیان تربیتی کودک رفتار بی خطری محسوب می شود، اما اگر این کار بیش از حد تکرار شود و به صورت عادت در بیاید مشکلاتی فراهم می کند.

در برخی مواقع کودکان با متوسل شدن به آن می خواهند اعتماد به نفس خودشان را بالا ببرند و گاهی چون نگران جایگاه خود در خانواده یا مدرسه هستند دست به این عمل می زنند. چارلی رابرت ویلسون پسری است که مرتب در مدرسه در حال خالی بندی درباره ی موضوعات مختلفی است. هرگاه یکی از همکلاسی هایش درباره ی موضوعی صحبت می کند، او سعی دارد آن کار را کوچک و بی ارزش جلوه دهد و خود را در موقعیتی مشابه و بالاتر از آن برای دوستانش توصیف کند.

اما بچه ها توجهی به چارلی ندارند . او در حالی که یکی از دانش آموزان کوتاه کلاس است، خودش را قد بلندترین دانش آموز مدرسه معرفی می کند. ادعا می کند ماشین ون جدیدی خریده اند که ظرفیت 17 نفر را دارد و شامل تلویزیون و دستگاه کارت خوان است. به دوستش می گوید، تابستان گذشته در سفر به زیمباوه، در مدت زمانی کمتر از شش دقیقه 24 هات داگ خورده است. تا این که معلم از دانش آموزان کلاس می خواهد درباره ی موضوعی که انجام آن محال است داستانی بنویسند و چارلی ... . تصاویر کتاب را آنیتا دوفالو به زیبایی اجرا کرده است و این اثر برای گروه سنی ب و ج مناسب می باشد.

در مجموعه ی " کتاب های جولیا " نویسنده در قالب یک داستان ساده، کودکان را با برخی از عادات و اخلاق های ناپسند آشنا می کند و به آن ها کمک می کند تا با کنار گذاشتن این رفتارها فرد بهتری برای خانواده و جامعه شان باشند و مهارت های زندگی اجتماعی را به آنان می آموزد. نویسنده ی کتاب خود معلم و مشاور مدرسه نیز می باشد و از نزدیک با کودکان بسیاری که این مشکلات را داشته اند، برخورد کرده و در این مجموعه تجربیات خود را در قالب داستان های کودکانه آورده است.

کتاب خالی بندی جلد هفدهم از مجموعه ی کتاب های جولیا، اثر جولیا کوک با ترجمه ی عرفانه جوادپور و تصویرگری آنیتا دو فالا توسط انتشارات فنی ایران (کتاب های نردبان) به چاپ رسیده است.

برشی از متن کتاب

«من چارلی رابرت ویلسون هستم. بچه ها کوتاهش می کنند و چارلی صدایم می کنند. گاهی هم می گویند چارلی چاخان. اما قد خودم کوتاه نیست یعنی قدم مثل اسم اصلی ام بلند است. من قد بلندترین بچه ی کلاسمان هستم. اصلا شاید قدبلندترین بچه ی مدرسه مان باشم. شرط می بندم اگر همه ی بچه های هم سن و سالم را از همه جای کره زمین کنار هم بگذارید، من یکی از قدبلندتری ها خواهم بود. چون خیلی قدبلند هستم، شاید وقتی بزرگ شدم بازیکن حرفه ای بسکتبال بشوم.» «برو بابا!» «سلام چارلی چاخان. ببین ما دیشب یک ماشین ون جدید خریدیم! هفت نفر تویش جا می شوند. تازه تلویزیون هم دارد.» «خوب این که چیزی نیست ... ما هفته پیش یک ماشین ون جدید خریدیم. 17 نفر تویش جا می شوند. هم تلویزیون دارد و هم دستگاه کارت خوان!» «دستگاه کارت خوان دیگر چیست؟» «دستگاهی که می شود از آن پول گرفت!» «برو بابا چاخان ...» «اسمم چارلی است!» «دیشب از بالای درخت افتادم پایین و دستم شکست.» «خوب، این که چیزی نیست ... من یک بار از بالای درخت افتادم، هر دو تا دستم شکست. یکی از پاهایم هم از شش جا شکست!» «کی؟» «یک ماه قبل از باز شدن مدرسه ها.» «برو بابا چاخان ...» «اسمم چارلی است!» «بچه ها تکلیف امروزتان این است که داستانی درباره ی اتفاقی که هیچ وقت نمی افتد توی ذهنتان بسازید و بعد آن را بنویسید. فردا همه می توانند داستانشان را برای بقیه بخوانند. امیدوارم با این تکلیف حسابی کیف کنید. ذهنتان را به کار بیندازید و خلاقیت داشته باشید!» «من می خواهم درباره ی یک مداد جادویی بنویسم که همه مشق هایم را برایم می نویسد.» «من می خواهم درباره ی شهری بنویسم که در آن بچه ها اجازه دارند رانندگی کنند و هر جایی دلشان می خواهد بروند!» «من می خواهم درباره ی معلم محبوبم بنویسم که به جای تکلیف به ما آدامس بادکنکی و شکلات می دهد!» «من هیچی به ذهنم نمی رسد ...» «برو بابا چاخان ...» «اسمم چارلی است !»

• کتاب های نردبان
• مهارت های زندگی
• نویسنده: جولیا کوک
• مترجم: عرفانه جوادپور
• تصویرگر: آنیتا دوفالا
• انتشارات: فنی ایران