کتاب جک و نگرانی گنده بک - پرتقال

کتاب جک و نگرانی گنده بک نوشته ی سم زپاردی و ترجمه ی مریم بنایی وتصویرگری سَم زپاردی توسط انتشارات پرتقال به چاپ رسیده است.

جک، عاشق نواختن ترومپت است و پس از مدت ها چشم انتظاری بالاخره به آرزویش می رسد؛ آن هم نواختن برای مادرش در یک کنسرت بزرگ، که قرار است فردا در سالن نمایش مدرسه برگزار شود. صبح زود مادر او را صدا می زند تا صبحانه اش را بخورد و هر دو برای رفتن آماده شوند؛ اما یک مشکلی وجود دارد ، نگرانی عجیبی به سراغ جک آمده که نمی گذارد او با آرامش به صبحانه و مراسم کنسرتش برسد. پسر کوچولو تمام تلاش خود را می کند تا شاید یک جایی این نگرانی را گم و گور کند ولی فایده ای ندارد این حس همه جا حتی زیر لحاف، داخل حیاط یا موقع نواختن ترومپت، همراهش می باشد و بزرگ و بزرگ تر می شود. مادر چند بار دیگر هم او را صدا می زند تا برای رفتن حاضر شوند ولی خبری از جک نیست. بنابراین به سراغ پسر کوچولویش می رود تا ببیند چه مشکلی پیش آمده؛ جک که دیگر واقعا از دست این غول بزرگ نگرانی خسته شده بود، با دیدن مادرش به او می گوید من به این مراسم نمی آیم. چرا جک چنین تصمیمی گرفته؟ چه چیزی او را تا این حد نگران کرده است؟... داشتن جلد سخت، صفحات تمام مصور از جنس کاغذ گلاسه، جملات ساده و رنگ آمیزی شاد تصاویر به کار گرفته شده از جمله جذابیت های این مجموعه برای کودکان می باشد.

 

برشی از متن کتاب

جک عاشق ترومپت نواختن بود. او هفته ها چشم انتظار بود که توی اولین کنسرت زندگی اش، برای مادرش بنوازد. اما صبح آن روز بزرگ فهمید که نگرانی سراغش آمده. مامان جک گفت: وقت بیدار شدن است. برایت یک صبحانه ی مخصوصِ قبل از کنسرت درست کرده ام. جک خزید زیر لحاف، ولی نگران اش هم با او خزید آن زیر. جک قایم شد زیر تخت، ولی نگرانی اش هم دنبالش راه افتاد آن جا. آخر سر وقتی جک رفت طبقه ی پایین، نگرانی اش نگذاشت صبحانه ی مخصوصش از گلویش پایین برود. مامانش پرسید: همه چیز رو به راه است؟ جک می خواست درباره ی نگرانی اش با او حرف بزند، ولی نمی توانست کلمه ها را پیدا کند. بعد از  آن جک دور تا دور باغچه دوید بلکه نگرانی اش را گم و گور کند. اما هر بار که می ایستاد، او درست پشت سرش بود. آن وقت جک همان کاری را کرد که همیشه خوشحالش می کرد. ترومپتش را درآورد و شروع کرد به نواختن. ولی این یکی هم فقط همه چیز را بدتر کرد. نگرانیِ جک جا خوش کرده بود. مامان جک گفت: دیگر وقت رفتن است. ولی جک با نگرانیِ به این گندگی نمی توانست به کنسرت برود. او با نگرانی به این گندگی، هیچ کاری نمی توانست بکند. یکهو، تحمل تمام این ها برای جک زیادی سخت شد. من نمی خوام برم! مامان خم شد و روی پنجه ی پایش رو به روی جک نشست و گفت: فکر می کردم چشم انتظار امروز بودی!...      

• نویسنده: سم زپاردی
• مترجم: مریم بنایی
• انتشارات: پرتقال