کتاب استدلال های اخلاقی در اثبات وجود خدا

معرفی کتاب استدلال های اخلاقی در اثبات وجود خدا 

"استدلال های اخلاقی در اثبات وجود خدا" کتابی در حیطه ی فلسفه می باشد که به موضوع اثبات وجود خداوند پرداخته و مباحث مفصل و مفیدی را در این زمینه ارائه می کند. به طور کلی، وجود خداوند و اثبات ذات متعال او، یکی از مهم ترین و حساس ترین مسائل مطرح در تاریخ بشریت است که همواره جنجال ها، مباحث و مطالعات گسترده ای را به خود اختصاص می دهد . همه ی انسان ها به طور ذاتی وجود و حضور خداوند را در لحظه لحظه ی زندگی خویش احساس نموده، به او نیاز دارند و جهت ایجاد اطمینان و دوری از گمراهی در پی اثباتش هستند.

در همین راستا، نویسنده با استفاده از روش های علمی و فلسفی و هم چنین بدون ذره ای جانبداری، با موضعی کاملا بی طرفانه، وجود خداوند را اثبات می نماید. وی در ابتدا اظهاراتی کلی را در باب استدلال های خدا باورانه و هم چنین تاریخچه و انواع استدلال های اخلاقی بیان نموده و سپس با در نظر گرفتن دلایلی قابل اتکا و صحیح، از مطالبی علمی و نظری سخن گفته و موجب افزایش نگرش و ابعاد فکری مخاطب گشته و تاثیری ژرف بر ذهن و روح وی بر جای می گذارد.

فهرست کتاب استدلال های اخلاقی در اثبات وجود خدا

پیش گفتار دبیر مجموعه درآمد

• اهداف استدلال های خدا باورانه
• تاریخ استدلال های اخلاقی در اثبات وجود خدا
• استدلال های اخلاقی نظری در اثبات وجود خدا و نظریه های امر الهی درباره ی الزام اخلاقی
• استدلال های مبتنی بر معرفت یا آگاهی اخلاقی
• استدلال های مبتنی بر کرامت یا ارزش انسانی
• استدلال های اخلاقی علمی در تایید باور به خدا
• نتیجه

کتاب نامه واژه نامه ی انگلیسی به فارسی نمایه

برشی از متن کتاب استدلال های اخلاقی در اثبات وجود خدا

1. اهداف استدلال های خدا باورانه خوب است که پیش از تلاش برای تبیین و سنجش استدلال های اخلاقی در اثبات وجود خدا، نظری بر اهداف استدلال هایی که در مقام اثبات وجود او اقامه می شوند بیندازیم (من استدلال هایی را که در اثبات وجود خدا اقامه می شوند «استدلال های خداباورانه» می خوانم). به رغم تنوع آشکار دیدگاه ها درباره ی این مسئله، بیش تر مدافعان معاصر استدلال های خدا باورانه این استدلال ها را «برهان» نمی دانند، به این معنا که قرار باشد این ها استدلال های معتبری باشند با مقدماتی که هیچ شخص معقولی نتواند انکارشان کند.

روشن است که وضع چنین معیاری برای توفیق، آستانه موفقیت را بسیار بالا می برد، و مدافعان استدلال های خدا باورانه به درستی متذکر می شوند که استدلال های فلسفی در اثبات نتایج گیرا در هر زمینه ای جز منطق صوری، دشوار می توانند چنین معیاری را رعایت کنند. به نظر می رسد پرسش های معقول تر درباره استدلال های خدا باورانه از این قرارند: آیا استدلال های معتبری برای رسیدن به این نتیجه که خدا وجود دارد در کارند که مقدماتی داشته باشند که برخی افراد آن ها را بدانند یا باور معقولی به آن ها داشته باشند؟ آیا مقدمات این استدلال ها، دست کم برای برخی افراد معقول، معقول تر از نقیض آن ها است؟ استدلال هایی که این معیارها را رعایت کنند می توانند از حیث معقول ساختن باور به خدا برای برخی افراد، یا حتی به دست دادن معرفت نسبت به وجود خدا برای برخی افراد، افراد، ارزشمند باشند، ولو این که معلوم شود افراد دیگر می توانند برخی از مقدمات این استدلال ها را به صورتی معقول انکار کنند .