کتاب آلبر کامو - کانر کروز اوبراین

معرفی کتاب آلبر کامو

کتاب آلبر کامو نوشته کانر کروز اوبراین و ترجمه عزت الله فولادوند توسط انتشارات خوارزمی به چاپ رسیده است.

"آلبر کامو" کتابی در رابطه با شرح و تحلیل زندگی شخصی و هم چنین بررسی برخی آثار نویسنده ی فرانسوی، آلبر کامو می باشد. "آلبر" در هفتم نوامبر سال 1913 در روستای "مودر قسنطینه" ی کشور "الجزایر" از پدری اهل "الزاس فرانسه" و مادری "اسپانیایی" دیده به جهان گشود. وی پدر را در سن یک سالگی، از دست داده و پس از مرگ او، مادرش که زنی بی سواد است، از طریق شغل خدمتکاری، هزینه ی مخارج دو فرزندش، "لوسی ین" و "آلبر" و هم چنین مادر و مادربزرگش را تامین می کند. آلبر که در کشوری تحت استعمار و درون خانواده ای بسیار فقیر روزگار می گذراند، به دلیل شرایط نظام آموزشی فرانسه، از شانس تحصیل و پرورش برخوردار شده و به مدرسه می رود، پس از گذراندن دوره ی ابتدایی، به موجب استعداد و توانایی بالا، وارد دبیرستان الجزایر می شود. در سال 1932 نیز به دانشگاه الجزایر راه پیدا کرده و به تحصیلات عالیه می پردازد. در این هنگام به شدت تحت تاثیر تفکرات "ژان گرینه"، نویسنده ی مشهور فرانسوی و برنده ی جایزه ی نوبل قرار می گیرد؛ شدت این علاقه به حدی است که آلبر دو کتاب اول منتشر شده ی خویش را به وی تقدیم می کند. او برای اولین بار در سال 1933 به دنیای سیاست ملحق شده و و به عضویت نهضت ضد فاشیست "آمستردام پله" در می آید. در سن بیست و یک سالگی برای اولین بار ازدواج کرده و این پیوند با گذشت مدت کوتاهی به اندازه ی چند ماه با شکست مواجه شده و به طلاق ختم می شود. در ادامه نیز نویسنده به شرح ادامه ی زندگی آلبر پرداخته و سپس سه اثر او شامل "بیگانه"، "طاعون" و "هبوط" را مورد بررسی قرار می دهد.

فهرست

مقدمه ی مترجم

1. بیگانه
2. طاعون
3. هبوط

یادداشت ها بخش نخست: بیگانه بخش دوم: طاعون بخش سوم: هبوط مراجع

برشی از متن کتاب

«آلبر کامو» در هفتم نوامبر 1913 در روستایی به نام مون دوی نزدیک شهر «قسنطینه» در کشور الجزایر چشم به جهان گشود. پدرش لوسی ین کامو اصلا از مردم آلزاس در فرانسه بود و یک سال پس از تولد پسرش از زخم هایی که در نبرد مارن برداشت، درگذشت. مادر کامو، کاترین سن تس، زنی بود که در اصل اسپانیایی که نه سواد خواندن داشت و نه نوشتن و پس از کشته شدن شوهرش ناگزیر برای کسب روزی و سرپرستی پسرانش آلبر و لوسی ین و مادر و مادر بزرگ و یکی از خویشاوندان زمین گیرش که همه در دو اتاق در ناحیه ی کارگری «بل کور» زندگی می کردند خدمت کاری پیشه کرد. در بسیاری اجتماعات، کودکی که از چنین خانواده ای برخاسته باشد امکانی برای تحصیلات درجه ی اول و حتی خوب نخواهد یافت. اما کوشش نظام آموزشی فرانسه بر این بوده است که لااقل به کودکانی که به فرهنگ اروپایی بستگی دارند، به پیروی از اصول انقلاب کبیر فرانسه فرصت مساوی عرضه کند و نشان دهد که راه را برای صاحبان قریحه باز می گذارد. کامو در دبستان مورد توجه یکی از آموزگارنش به نام «لوئی ژرمن» قرار گرفت و به یاری او به دبیرستان شهر الجزایر راه یافت. هنوز سیزده سال بیش نداشت که به خواندن آثار «ژید» و «مونترلان» و «مالرو» پرداخت و به خصوص زیر تاثیر مالرو واقع شد. به فوتبال و شنا در این دوره شور فراوان نشان می داد. گواه این امر نوشته های اوست که در آن ها خاصه شنا قدر و معنای هم سنگ شاعر مقدس پیدا می کند. در 1930 کامو برای نخستین بار گرفتار بیماری سل شد و به ناچار خانه و مادر را ترک گفت و چندی با یکی از خویشاوندانش موسوم به آکو سکونت گزید. آکو قصابی بود که به ادبیات نیز علاقه داشت و به موجب وصفی که از او شده است « پیرو سنت ولتر» و مخالفان نظام حکومت در اجتماع بود. دو سال بعد، کامو در دانشگاه شهر الجزایر زیر نفوذ فکری «ژان گرنیه» در آمد. گرنیه کسی است که کامو دو کتاب از آثار نخستین خویش را به او تقدیم کرده است و بنا به اظهار خودش ذوق تفکر فلسفی را از او به دست آورد. نخستین وابستگی سیاسی کامو ظاهرا از سال 1933 با پیوستن وی به نهضت ضد فاشیست «آمستردام پله یل» که به وسیله ی «هانری باربوس» و «رومن رولان» بنیاد نهاده شده بود آغاز گشت. در 1934 کامو برای نخستین بار ازدواج کرد ولی چند ماه بعد از همسرش جدا شد و در پایان همان سال به عضویت حزب کمونیست درآمد و بنا به قولی از طرف حزب مامور تبلیغ در میان عرب ها گشت. خود وی مدعی است که در سال 1935 که به اقتضای دوستی فرانسه و شوروی در دوره ی جبهه ی مردم بر بیدادگری های استعماری سرپوش نهاده می شود و مصلحت ایجاب می کند که عرب های الجزایر کم تر مورد التفات قرار گیرند از حزب کمونیست بیرون آمده است اما سال بعد کامو ریاست خانه ی فرهنگ شهر الجزایر را که زیر نظر حزب بود...

نویسنده: کانر کروز اوبراین مترجم: عزت الله فولادوند انتشارات: خوارزمی