Name: کتاب اندیشه اسلامی 2 | سبحانی
Brand: معارف
SKU: 11642
Price: 700000 IRR
Availability: InStock
Rating: 5 (1 reviews)

درباره‌ی کتاب اندیشه اسلامی 2 اثر سبحانی و محمدرضایی

در کتاب اندیشه اسلامی (2) نوشته‌ی سبحانی و محمدرضایی با توجه به سرفصل‌های مصوب، مولفان کوشیده‌اند تا حد ممکن به بحث ها و مسائل مطرح و جدید نیز اشاره شود. دیرینه ترین آثاری که باستان شناسان به آن دست یافته‌اند، بر آن دلالت دارد که زندگی انسان پیوسته با دین و دینداری همراه بوده است؛ هر چند این پدیده در زمان و مکان‌های مختلف به صورتی خاص جلوه گر شده است.

قرآن نیز بر آن است که در طول تاریخ بر حسب شرایط گوناگون و مناسب با استعدادهای امت ها جلوه دین که همان اسلام است، به شکل شریعت های مختلف بروز یافته است. هر یک از شرایع پیشین، در زمان خود کامل ترین بوده، اما در عین حال شریعت های مختلف همانند کلاس های یک دوره تحصیلی بوده اند که اخرین و کامل ترین آنها شریعت اسلام است که پیامبر گرامی آن را عرضه نموده است.

اسلام که پاسخ گوی تمام نیازهای آدمی است، در عصر غیبت حضرت ولی عصر (عج) نیز در مورد تبیین و اجرای دستورهای قرانی و سنت معصومین و تدبیر حاکمیت مسلمانان دستور خاص دارد. اسلام این وظیفه را بر عهده عالمان و فهیمان جامع الشرایطی می داند که شایستگی انجام این وظیفه را دارند. اهداف آنان چیزی جز اهداف پیامبر و امامان معصوم نیست و به تعبیری ولایت آنان، پرتوی از ولایت معصومان است البته تحقق چنین حاکمیتی در عصر غیبت نیازمند رضایت مندی و موافقت و پیروی مردم است.

بخشی از کتاب اندیشه اسلامی 2

معنای وحی

در لغت، هر نوع ادراک و تفهیم سری و پنهانی را وحی گویند. اگر «به آهسته سخن گفتن» نیز وحی می گویند، از این روست که گوینده می خواهد به طور پنهانی و سریع مخاطب را از مقصود خود آگاه سازد تا دیگری متوجه نگردد. اما در وحی در اصطلاح، آگاهی ویژه ای است که خداوند آن را در اختیار پیامبران نهاده تا از آن طریق پیام ها و تعالیم خود را به انسان برساند. ماهیت و حقیقت این نوع وحی بر ما مجهول و یکی از مصادیق عالم غیب است که باید بدان ایمان آورد.

واژه وحی در قرآن افزون بر وحی به پیامبران در موارد دیگری نیز به کار رفته است؛ نظیر وحی به آسمان ها، وحی به زنبور عسل، وحی به مادر موسی (الهام و القائات قلبی) و وحی شیطان ها به دوستان خود (القائات و وسوسه های شیطانی). در واقع همه ی این معانی، به ریشه واحدی که بیان گردید، باز می گردند. هر گاه وحی به صورت مطلق و بدون قرینه بیان شود، مقصود وحی به پیامبران الهی است.گاهی دستورهای الهی به روح و قلب پیامبران الهی القا می گردد و روح والای آنان مرکز نزول وحی آسمانی می شود.