کتاب مبانی و اصول راهنمایی و مشاوره احمدی

درباره‌ی کتاب مبانی و اصول راهنمایی و مشاوره

راهنمایی، مشورت و مشاوره در طول زندگی آدمیان مطرح بوده و آنان با کسانی که مورد قبول و اعتمادشان بوده است مشورت می کرده اند. هدف ادیان الهی نیز هدایت و راهنمایی مردم بوده و پیامبران راهنمایانی بودند که مردم را به صراط مستقیم هدایت می کردند. با توسعه علوم انسانی به راهنمایی و مشاوره به عنوان شاخه ای مستقل از علوم رفتاری توجه شد که ابتدا از آن برای کمک به دانش آموزان استفاده می شد و سپس به تدریج در مراکز بهداشتی و درمانی برای پیشگیری و درمان اختلال های عاطفی-رفتاری بهره گرفتند. در این کتاب راهنمایی و مشاوره به صورت جریانی همپوش به کار رفته و از یکدیگر متمایز نشده است و منبع مناسبی برای دانشجویان این رشته و نیز مشاوران و معلمان گرامی می باشد.

برشی از متن کتاب

راهنمایی و مشاوره که تاریخچه ای به پهنای زندگی انسان دارد در ابتدا به صورت تبادل نظر و مشورت با دیگران انجام می گرفت. وقتی برای فردی مشکلی پیش می آمد به تبادل نظر با دیگران می پرداخت. بزرگان قوم و ریش سفیدان طایفه اولین دسته ای بودند که طرف مشورت افراد قبیله خود قرار می گرفتند. آنان مورد قبول اعضای قبیله بودند و آنچه می گفتند دیگران می پذیرفتند. ردپای اینگونه راهنمایی و مشاوره هنوز در جامعه ما مشهود است و مردم با بزرگان خانواده خود به مشورت می نشینند و از راهنمایی و مشاوره آنان بهره می برند. دومین دسته ای که به راهنمایی مردم پرداختند انبیاء و رهبران دینی بودند. اینان برداشت ها و اعتقادات مردم را تصحیح می کردند، به آنچه معتقد بودند عمل می کردند و سرمشق رفتاری برای مردم بودند. هدایت به حق و درستی و جلوگیری از خطا و عمل نادرست سرلوحه کار آنان بود. فلاسفه سومین دسته ای بودند که شناخت آدمیان از خود و جهان اطراف را تسهیل کردند. سقراط روش گفت و شنود را برای کمک به افراد در شناخت خویشتن به کار گرفت. او با طرح سوال و دریافت پاسخ از شاگرد، او را به اشتباهش متوجه ساخته انگیزه خودشناسی را در وی ایجاد می کرد. مبادله گفت و شنود بین سقراط و شاگردش کمک کرد تا او راه حلی برای مشکل خود بیابد. افلاطون بیش از سایر فلاسفه به پویایی های درون انسان توجه کرد. به نظر وی آدمی قابلیت یادآوری دارد و اگر شرایط لازم ایجاد شود او به کشف مطالب می پردازد و راه حلی برای مشکل خود می یابد.