کتاب لاوینیا - جیوکوندا بلی

کتاب لاوینیا نوشته ی جیوکوندا بلی و ترجمه ملیحه محمدی توسط نشر چشمه به چاپ رسیده است.

لاوینیا، رمانی شگفت آور است که ما را مجذوب خود می کند. نویسنده ی رمان، شاعر نیز هست و به لطف احساسات شاعرانه ی وی، کتاب پر است از تمثیل های ظریف و عاشقانه. داستان کتاب ماجرای لاوینیا است؛ زنی تحصیل کرده و جذاب که پس از تحصیل در خارج به زادگاهش، آمریکای لاتین برگشته و زندگی سرشار از آرامشی دارد. او زنی است جسور که بر مناسبات سنتی می شورد و سبکی نوین، برای زندگی خویش برمی گزیند. لاوینیا عاشق می شود و ما را با خود همراه می کند. فراز و فرودهای وی و سرگشتگی هایش را شاهدیم و با او در مبارزه علیه فشار و استبداد همراه می شویم. اما داستان به همین سادگی ها هم نیست. راوی داستان نه یک انسان، بلکه درخت پرتقال است. درختی که در زندگی پیشین خود زنی مبارز بوده است. درخت پرتقال ابتدا سرگذشت خود را برای ما توضیح می دهد و بعد ما را با زندگی لاوینیا همراه می کند. او با خوردن یک پرتقال، درخت پرتقال را به درون خود راه می دهد و حالا از درون وی، ما را با روحیات، خلقیات و تفکرات زن بهتر آشنا می کند. حالا ما و لاوینیا و درخت پرتقال یکی شده ایم و همگی به جنگ بی عدالتی ها می رویم و زندگی خود را برای آرمان هایمان به خطر می اندازیم. این اثر، کتابی است شاعرانه، واقعی و در عین حال سوررئال، زیبا و دلنشین که زندگی و مبارزات زنی را روایت می کند که به شیوه ای خستگی ناپذیر، بر سر آرمان هایش می ماند.

برشی از متن کتاب

2 لاوینیا غروب به خانه بازگشت و درها و پنجره ها را گشود. چه قدر احساس خوشبختی می کرد. همان طوری که من در آن روزی که دوباره چشم هایم به جهان گشوده شد و با تمام برگ های این کالبد جدید نفس کشیدم، خودم را خوشبخت حس می کردم. چه کسی فکر می کرد چنین چیزی رخ دهد! وقتی سالخوردگان از بهشت های استوایی برای آن ها که به اشاره ی کیوت -تلالوک در آب جان باختند، صحبت می کردند، من عوالم روشنی را مجسم می کردم و تبدیل به رویاهایم می شدند. غالبا واقعیت بسیار تخیلی تر از تخیل است. من به باغ پا نمی گذارم، بخشی از این باغ هستم و این درخت با من شکوفه کرده و زندگی را آغاز کرده است. این درخت به پایان حیات خود رسیده بود. اما من بر تمام شاخه های آن عصاره ی زندگی جاری کردم و وقتی زمانش فرا برسد، به بار خواهد نشست و گردش خون از نو آغاز می شود. از خود می پرسم جهان چه قدر می تواند تغییر کند؟ بی تردید بسیاری از چیزها تغییر کرده اند. این زن تنهاست، نه خانواده ای دارد و نه اربابی. مانند بلندپایگانی رفتار می کند که فقط در خدمت خودش است. می آید و خود را در ننویی که کنار شاخه های من آویزان است می اندازد. در ننو دراز می کشد و به فکر فرو می رود. وقتش را به فکر کردن می گذراند. چنان آن جا دراز می کشد که گویی جز اندیشیدن کاری ندارد. دیوارهای مرتفع مرا احاطه کرده اند. سر و صداهای غریبی می شنوم. صدای تلق تلق صدها ارابه ی دستی؛ مثل این که این حوالی جاده ای وجود دارد.

نویسنده: جیوکوندا بلی ترجمه: ملیحه محمدی انتشارات: چشمه