محصولات مرتبط
درباره کتاب مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی
"مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی" کتابی علمی و آموزشی است که مولف طی آن سعی بر این داشته است که کلیه ی مفاهیم و مباحث زبان شناسی ارائه شده را با زبانی ساده و قابل فهم برای عموم مخاطبان، اعم از دانشجویان مرتبط و حتی غیر مرتبط با این رشته، به نگارش درآورد.
از دیرباز انسانها برای برقراری ارتباط ناگزیر به استفاده از زبانی قابل درک برای انتقال خواسته ها و مقاصد خود با یکدیگر بودهاند و پس از گذشت زمان، زبان نیز همگام با پیشرفت علم و دانش به طور گستردهای توسعه یافته است. در دنیای امروز، نیاز به مطالعه و آموزش زبان شناسی مختص بخش خاصی از دانش نیست، بلکه برای کلیه ی بخشهای علمی و اجتماعی در تمامی زمینههای فعالیت بشری ضروری میباشد چرا که به وسیله ی زبان است که به انتقال مفاهیم و اصطلاحات خاص خود میپردازند؛ از این رو نویسنده با کاربرد بیانی ساده و روشن، سبب شیوایی و روایی کتاب حاضر شده و مطالعه ی آن را برای همگان میسر ساخته است. در پایان کتاب نیز پرسش هایی با عنوان خودآزمایی در دو نوع پاسخهای چند گزینهای و تشریحی طراحی شده است تا از طریق آن مخاطب با یافتن پاسخ برای پرسشها، معلومات خود را بسنجد.
قیمت و خرید کتاب مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی
کتاب مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی اثر ابوالحسن نجفی از انتشارات نیلوفر به همراه سایر کتاب های رشته زبان شناسی را از فروشگاه کتابانه خریداری نمایید.
فهرست
1. زبان چیست؟ زبان شناسی ارتباط زبان به منزله نهاد اجتماعی نشانه چیست؟ انواع نشانه اجزای نشانه ساختار جریان بر خط مستقیم تجزیه دوگانه تعریف زبان وظایف یا نقشهای زبان نقش ارتباطی زبان زبان و واقعیت محور همنشینی و محور جانشینی تعریف دیگری از زبان
- واحدهای تجزیه دوم: واجها
- واحدهای تجزیه اول: تکواژها
برشی از متن کتاب
نشانه هایی را که در زندگی اجتماعی بشر به کار رفته است میتوان به سه دسته تقسیم کرد: الف) نشانهی تصویری یعنی نشانهای که میان صورت و مفهموم آن مشابهتی عینی و تقلیدی هست، مانند نقش مار که بر خود مار و عکس که بر صاحب عکس و نقشه ی جغرافیا که بر منطقهای از مناطق زمین دلالت میکند. فقط به سبب مشابهت ظاهری ست که میتوان از اولی به دومی راه برد. ب) نشانهی طبیعی (که همان نشانهی عقلی و طبعی است)، یعنی نشانهای که میان صورت و مفاهیم آن رابطه همجواری یا تماس هست، مثلا رابطه میان دود و آتش و میان جای پا و رونده و میان تندی ضربان نبض و احتمال تب و میان لفظ آخ و احساس درد. این رابطه از مقوله ی علیت است: آتش و رونده و تب و احساس درد علت است و دود و جای پا و تندی ضربان نبض و فریاد معلول آن. فرق اساسی این نشانه با نشانه ی وضعی در این است که عمدا به قصد ایجاد ارتباط به وجود نیامده است. ج) نشانهی وضعی یعنی نشانهای که میان صورت و مفاهیم آن هم چنان رابطهی همجواری و پیوستگی هست؛ اما این رابطه قراردادی است، نه ذاتی و خود به خودی؛ پس بر مبنایی جاری و مستعمل است (عرف و عادت). نه بر اساس مشابهت صوری یا بستگی علت و معلولی؛ مانند دلالت لفظ اسب بر معنای «اسب» که تا مسبوق بر قرارداد تصریحی یا تلویحی میان گوینده و شنونده نباشد مفهوم نخواهد داشت؛ یا دلالت نور قرمز در سر چهارراه بر «عبور ممنوع». میتوان گفت که دلالت نشانههای تصویری و طبیعی نزد همهی جوامع بشری تقریبا یکسان، یا لااقل بی نیاز به آموختن، قابل درک است؛ و حال آنکه دلالت نشانههای وضعی مسبوق بر آموزش و فراگیری است، و بنابراین نزد هر جماعتی به صورت متفاوت با صورت رایج نزد جماعت دیگر است. به همین سبب است که مثلا جانوری را که در فارسی اسب مینامند در عربی فرس میگویند و در فرانسه cheval و در انگلیسی horse و در آلمانی pferd و در ایتالیایی cavallo و در زبانهای دیگر الفاظ دیگر. البته پایه ی هر زبانی بر دلالت وضعی است،اما دلالتهای دیگر نیز به مقیاس کمتر در آنها به کار میرود. مثلا دلالت گروه الفاظی را که در دستور زبان «اصوات» مینامند میتوان از مقوله دلالت طبیعی شمرد؛ و دلالت گروه الفاظی را که به «نام آوا» معروف است، یعنی الفاظی که به تقلید از اصوات موجود در طبیعت ساخته شده است (مثلا شرشر آب و خرخر خواب)، میتوان از مقوله ی دلالت تصویری دانست. یا اگر در اکثر زبانها برای تمیز مفرد از جمع معمولا حرف یا حروفی بر کلمه ی مفرد میافزایند تا جمع شود و نه بر کلمه ی جمع تا مفرد گردد، جلوهای از دلالت تصویری است. بسیاری از نشانه ها ممکن است از گروهی به گروه دیگر بروند. فیالمثل دود آنجا که دلیل آتش باشد از نشانه ی طبیعی است، ولی چون نزد بعضی از قبایل سرخ پوست امریکایی به نشانه ی اغلام جنگ یا خطر به کار رود در شمار نشانه های وضعی خواهد بود. چون مسبوق بر قرارداد و آموزش نیز به قصد ایجاد ارتباط است...
- مبانی زبان شناسی و کاربرد آن در زبان فارسی
- نویسنده: ابوالحسن نجفی
- انتشارات: نیلوفر
مشخصات
- نویسنده ابوالحسن نجفی
- مترجم ابوالحسن نجفی
- نوع جلد جلد نرم
- قطع وزیری
- نوبت چاپ 13
- سال انتشار 1399
- تعداد صفحه 168
- انتشارات نیلوفر
ابوالحسن نجفی
ابوالحسن نجفی کیست؟
ابوالحسن نجفی ادیب، زبانشناس، مترجم و یکی از اعضای پیوسته فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی است. او از جمله ادیبان صاحب نام ایرانی است که خدمات و فعالیتهای ادبی و علمی ارزندهای را در حوزه زبانشناسی، عروض، ترجمه و ویرایش متون ادبی و به طور کلی، تالیف انواع کتاب درباره ادبیات، انجام داده است. در ادامه به معرفی آثار و بیوگرافی ابوالحسن نجفی خواهیم پرداخت.زندگینامه ابوالحسن نجفی
ابوالحسن نجفی در سال 1308 در نجف متولد شد. پدرش از مجتهدین علوم دینی بود که برای تحصیل به نجف رفته بود. ابوالحسن نجفی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر اصفهان گذراند. در سال 1326 در رشتهی ادبیات دیپلم گرفت و برای ادامهی تحصیل در رشتهی زبان فرانسه راهی تهران شد. حضور اساتیدی چون پرویز ناتل خانلری و فاطمه سیاح تاثیر زیادی بر او داشت. در سال 1332 فارغالتحصیل و در دبیرستانهای اصفهان به تدریس مشغول شد. در همان سالها با مشارکت احمد عظیمی و عبدالحسین آل رسول انتشارات نیل را در تهران تاسیس کرد. ابوالحسن نجفی پس از چند سال تدریس در دانشگاه برای ادامهی تحصیل به فرانسه رفت و در مقطع کارشناسی ارشد رشتهی زبان شناسی دانشگاه سوربن پاریس به تحصیل پرداخت. در سال 1344 به ایران بازگشت و تا سال 1349 به تدریس در گروه ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان اشتغال داشت. در زمان حضور در اصفهان به دعوت بهرام صادقی و محمد حقوقی به حلقهی ادبی جنگ اصفهان پیوست. فعالیت در جنگ اصفهان سرآغاز آشنایی نجفی با نویسندگانی چون بهرام صادقی، تقی مدرسی و هوشنگ گلشیری و تاثیرپذیری آنها از وی بود. ابوالحسن نجفی در سال 1349 به تهران نقلمکان کرد. در آنجا علاوه بر تدریس در بخش زبانشناسی دانشگاه تهران، در مؤسسه فرانکلین مشغول شد. همزمان در زمینهی ویرایش متون نیز فعالیت داشت و در سالهای 1355 تا 1357 کتاب مبانی زبانشناسی را تالیف کرد. نجفی پس از انقلاب، در سال 1362 در بخش زبان و ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی مشغول شد. این همکاری تا سال 1366 ادامه داشت. در سال 1366 به دلایل شخصی از تدریس در دانشگاه انصراف داد و تا سال 1382 به تدریس دروسی چون وزن شعر فارسی، مبانی زبانشناسی و کاربرد آن و امکانات زبان فارسی در ترجمه، در مرکز نشر دانشگاهی پرداخت. نجفی علاوه بر این دارای سابقهی فعالیت در دانشگاه آزاد ایران، دانشنامه جهان اسلام و شورای عالی ویرایش سازمان صدا و سیما نیز بود. او که از سال 1369 به فرهنگستان زبان و ادب فارسی پیوسته بود، در سال 1383 به سمت مدیریت گروه ادبیات تطبیقی این مؤسسه در آمد. ابوالحسن نجفی نامی ماندگار در تمام عرصههای ادبی ایران است که علاوه بر پژوهش، سابقهی تالیف و ترجمه آثار بسیاری را در کارنامه فعالیتهای فرهنگی خود دارد. از مهمترین آثار او میتوان به فرهنگ فارسی عامیانه، غلط ننویسیم و ترجمهی خانواده تیبو اشاره کرد. ابوالحسن نجفی پس از سالها خدمت در عرصه ادبیات فارسی در 2 بهمن سال 1394 دیده از جهان فرو بست.مهم ترین فعالیت علمی و ادبی ابوالحسن نجفی
بخش عمدهی فعالیتهای ادبی و علمی ابوالحسن نجفی به ترجمه و ویرایش متون ادبی، زبانشناسی و وزن شعر فارسی اختصاص دارد. تلاشهای او در این حوزهها، معیاری برای سنجش سایر فعالیتهای علمی و ادبی است. از مهمترین و دقیقترین فعالیتهای او میتوان به ابداعات بینظیر او در زمینهی عروض فارسی، جمعآوری روشمندترین فرهنگ فارسی عامیانه، تالیف مبانی زبانشناسی و کاربرد آن، تالیف کتاب غلط ننویسیم اشاره کرد. برخی نجفی را پایهگذار ویراستاری فنی زبان فارسی میدانند که علاوه بر مهارت ترجمه، شیوه درستنویسی را نیز بنا نهاده است.تدوین "دایره نجفی" به کوشش ابوالحسن نجفی
در میان متخصصان صاحبنام علم عروض فارسی (شناخت وزن شعر) کمتر کسی به اندازهی ابوالحسن نجفی دغدغهی دستهبندی وزن شعر فارسی را داشته است. نجفی به دنبال معیاری برای تشخیص وزن مطبوع از نامطبوع بود و با پژوهشها و آثار خود در این حوزه توانست خدمات بزرگی به شعر فارسی ارائه دهد. دایره نجفی یکی از آثار معروف او در این حوزه است که برای طبقهبندی وزن شعر فارسی به تالیف رسانده است. دایره نجفی نزدیک به 200 وزن شعری را در بر دارد و علاوه بر آسان ساختن توصیف ویژگی این وزنها، به تشخیص جایگاه آنها را در عروض فارسی میپردازد.نجفی در حوزه ترجمهی آثار مهم
ابوالحسن نجفی یکی از بزرگترین مترجمان صاحبسبک زبان فارسی و به قول زنده یاد محمد قاضی، گل سرسبد ترجمههای زبان فرانسه به زبان فارسی است که دقت و وسواس او در این حوزه باید الگویی برای دیگر مترجمان باشد. ترجمهی آثار نویسندگان بزرگی چون آنتوان دوسنت اگزوپری، ژان پل سارتر، کلودلوی استروس، روژه مارتن دوگار، ژیل پرو، رومن گاری و آرتور آدامف نشان از الویت ارزشمندی اثر برای ایشان است.آثار ابوالحسن نجفی
- کتاب نژاد و تاریخ ؛ لوی استروس
- کتاب بیست و یک داستان
- کتاب خانواده تیبو؛ ژوزه مارتن دوگار
- کتاب ادبیات چیست؟ ؛ ژان پل سارتر
- کتاب کالیگولا؛ آلبر کامو
- کتاب غلط ننویسیم
- کتاب استاد تاران و همانطور که بودهایم
- کتاب فرهنگ فارسی عامیانه
- کتاب درباره نمایش؛ سارتر
- کتاب گوشه نشینان آلتونا؛ سارتر
- کتاب مبانی زبان شناسی
- کتاب شارده کوچولو؛ آنتوان دوسنت اگزوپری
- کتاب طبقه بندی وزن های شعر فاسی
- کتاب درباره طبقه بندی وزن های شعر فارسی
- کتاب اختیارات شاعری
- کتاب ضد خاطرات؛ آندره مالرو
- کتاب وعده گاه شیر بلفور؛ ژیل پرو
- کتاب وظیفه ادبیات
- کتاب شعر و نیستی؛ تیری مونیه
ثبت دیدگاه
دیدگاه کاربران