کتاب تاریخ اندیشه سیاسی در غرب (قرن بیستم) اثر کمال پولادی

کتاب تاریخ اندیشه سیاسی در غرب؛ قرن بیستم اثر کمال پولادی در نشر مرکز به چاپ رسیده است.

این کتاب به طور خاص به عنوان کتاب درسی برای دانشجویان علوم سیاسی و به طور عام برای رشته های علوم اجتماعی در نظر گرفته شده است. با این حال مولف کوشیده است برای تمام کسانی که می خواهند با اندیشه ی سیاسی و فلسفه ی سیاسی هم به طور کلی و هم در گذر زمان آشنا شوند قابل استفاده باشد. این اثریک مجلد از سه مجلدی است که تاریخ اندیشه ی سیاسی در غرب را از آغاز پیدایش اندیشه ی سیاسی تا زمان حاضر معرفی می کنند. در این مجلد با اندیشه های سیاسی متفکرانی چون هابرماس، هایک، پوپر، رالز، مارکوزه، لویی آلستو و... آشنا می شویم.

اندیشه مارکس در قرن بیستم موج بزرگی از اندیشه ورزی و نظریه پردازی را حول خود پدید آورد. گروه بزرگی از اندیشمندان در عرصه علوم اجتماعی از بنیادهای فکری مارکس الهام گرفتند و به بسط و بازسازی آن پرداختند، و آن را به مقتضای تحولات اجتماعی و سیاسی و پیشرفتهای معرفت اجتماعی و گرایشهای فکری وایدئولوژیکی به عرصه های تازه ای سوق دادند. به این ترتیب مارکسیسم خود به یک جریان بزرگ فکری تبدیل شد. مارکسیسم خود یک جریان فکری خاص است که هرچند با اندیشه مارکس پیوند دارد ولی لزوما با آن یکسان نیست. این اثر بر آن است تا شکوفایی قابل ملاحظه حوزه ای از اندیشه که با  نام مارکس پیوند یافته و «مارکسیسم» خوانده شده است و عمده ترین نحله ها و گرایشهای آن را بیان کند.

فهرست

فصل 1 – چگونگی شکل گیری نحله های مختلف مارکسیستی فصل 2 – مارکسیسیم کلاسیک فصل 3 – گرایشهای فلسفی و هگلی در مارکسیسم فصل 4 – مارکسیسیم و رویکردهای ساختار گرایانه  فصل 5 – مبانی نظری لیبرالیسم فصل 6 – فردریش هایک؛ برهان جدید در دفاع از لیبرالیسم قدیم فصل 7 – لیبرال دموکراسی فصل 8 – کارل پوپر؛ نظریه مهندسی اجتماعی تدریجی فصل 9 – جان رالز؛ عدالت لیبرالی و نظام لیبرال دموکراسی فصل 10 – دموکراسی مشارکتی و دموکراسی شورائی فصل 11 – هانا آرنت، جمهوری خواهی کلاسیک و دموکراسی شورایی فصل 12 – دموکراسی تکثری فصل 13 – ایزایا برلین؛ کثرت باوری اخلاقی فصل 14 – محافظه کاری   فصل 15 – مایکل اوکشات، توجیه های نو برای محافظه کاری

برشی از متن کتاب

درباره مفهوم از خودبیگانگی در اندیشه مارکس در مجلد دوم توضیح کوتاهی آوردیم. چنانکه گفتیم مارکس در آنجا ازخودبیگانگی را به عنوان فرایندی تحلیل می کند که در آن محصول کار عینی و ذهنی انسان از او جدا می شود و به صورت کالا، ابزار سرکوب و توهمات ماوراءالطبیعه در برابر او و در رویارویی با او قرار می گیرد. منشاء بسیاری از مظاهر ناهنجار تاریخ گذشته انسان تا زمان ما از همین جا است. مارکس دردست نوشته های فلسفی و اقتصادی (که لوکاچ و مارکسیستهای همفکر او اساسا به آن رجوع می کنند) مفهوم از خودبیگانگی را با استفاده از روش دیالکتیکی هگل به مفهومی عام و با نگاهی به سرتاسر تاریخ بشری به کار برده بود. مارکس در آنجا روی این مبحث تاکید کرده بود که زندگی جماعتی و مالکیت اشتراکی عشیره ای با پیدایش مالیکت خصوصی نفی شد. این نفی شرایط از خود بیگانگی را به وجود آورد که سرتاسر تاریخ بشری را مبتلا کرده است. اکنون بشر با طی مراحل تکامل به نقطه ای رسیده است که می تواند در قالب سوسیالیسم مالکیت خصوصی را نفی کند. با این نفی (که در واقع نفیِ نفی به شیوه دیالکتیک هگلی است) انسان دوباره به خویشتن خویش بر می گردد. کارگزار این مرحله از تاریخ و این نفیِ نفی پرولتاریا است. به هرحال بیگانگی بهایی بوده است که بشر برای رسیدن به مرحله جدید تمدن خود می بایست پرداخت کند.

نویسنده: دکتر کمال پولادی انتشارات: مرکز